Vemen an act of true friendship (VOLTOOID)

42. tijdsprong van een maand

~Karen~
Het is een maand geleden dat het ziekenhuis Kristel zwanger hebben gemaakt van mijn kindje. Kristel is nu dus een maand zwanger van mijn tweede kindje, ze brachten die stuff in, en het was gelijk pats, boem, raak, en ze is nu dus zwanger. Je kan wel merken dat ze zwanger is. Kristel is erg chaggerijnig, en zeurderig op dit moment. Alles wat je vraagt wordt ze boos over, of gaat ze weer zeuren. Ze zeurt dat ze misselijk is, en moe, en dat soort dingen. Zo heb ik Kristel nog nooit gezien! zelfs niet met de zwangerschappen van Nanou en Lily! toen was ze ook niet zo, ja heel af en toe maar dat is logisch, maar nu nu is het wel heel erg, en bijna elke dag, en dat speelt nu een maand. Ook heeft ze zin in de vreemdste dingen van eten en drinken. Wat dacht je van water met melk, en dat soort dingen. Echt heel apart. Maar ik vindt het wel grappig om te zien. Kristel komt binnen gehuppeld, ze is erg vrolijk, maar niet normaal vrolijk, maar irritant vrolijk. Ze is heel hyper, en ze zit mij de hele tijd te plagen. Zoals nu, ze zit de hele tijd in mijn zij te porren! wat super vervelend is! Zo ken ik Kristel helemaal niet. Ze is de hele tijd door aan het gaan. Kristel stop daar is mee! dat is vervelend! zeg ik irriterend. Waarom dan? vraagt Kristel heel irritant, terwijl ze lacht, het is irritant ja! zeg ik nog irriterende. Seg... ik hou al op hoor, en ik hoor Kristel zuchten, en ze staat op naar de keuken om drinken te pakken ofzo, geen idee. Het duurt wel erg lang. Ik bedoel drinken heb je zo gepakt, en ik besluit om op te staan, en naar de keuken te lopen. Kristel zit te kijken in de kastjes, en ik heb geen idee wat ze zoekt. Dus ik besluit maar om het te vragen. Lukt het Kristel? vraag ik. Neen niet echt, hoor ik Kristel een beetje irriterend zeggen, en ik zie Kristel dansen op haar tenen, om serieus van het bovenste plankje een glas te pakken, maar het lukt haar niet, en ze vraagt of ik een kruk heb. Ik knik nee, en dan zie ik Kristel op en neer springen, maar ze komt er niet bij. Ze raakt geïrriteerd en besluit dan om te stoppen. Ze smijt het kastje dicht, en loopt boos de woonkamer in, laat zich neerploffen op de zetel, en ze zit boos met haar armen over elkaar heen. Ze lijkt nu net zo'n klein kind, en ik ga naast haar zitten. Kristel doe is rustig, zeg ik irriterend. Neen! Doe ik niet! Hoor ik Kristel boos zeggen. Mah Seg! Kristel, overdrijven is ook een vak, en nu overdrijf je echt! Je lijkt wel een klein kind! zeg ik irriterend. En bedankt he Karen! dat komt echt goed terrecht bij mij! bedankt he! en ze loopt irriterend de woonkamer uit, naar het toilet denk ik? Ja ze gaat naar het toilet, een paar seconden later komt ze terug, en doet de deur open. Seg Karen het toilet ruikt niet zo fris. Het wordt tijd voor een schoonmaak. Amai je stikt daar bijna! hoor ik Kristel zeggen, en ze komt weer naast mij zitten op de zetel. Mah seg Kristel, ik heb laatst het toilet nog schoongemaakt, dus stinken kan niet! zeg ik irriterend. Mah toch wel Karen, je moet het echt schoonmaken, en Kristel pakt een tijdschrift, en gaat erin lezen. Nu wil ik het ook weten, ruikt de wc echt zo vies? en ik loop richting het toilet, en ruik in het wc hokje, maar het ruikt gewoon fris. Dus ik weet niet wat Kristel zegt, en ik loop weer naar de woonkamer, Seg kri.. stel...? Huh? ze slaapt, hoe kan dat nu? was ze moe of wat? en ik loop op Kristel af, en voel of ze nog adem haalt. Ze haalt nog adem, maar heel rustig, pfieuw, en ik kijk naar Kristels buik. Het is nog geen bolletje, maar het is nog plat. Ah ja, Kristel heeft wel een mini buikje, maar dat komt omdat ze zelf 2 kinderen thuis heeft rondlopen, 1 van 12, en 1 van 11, dus dat heeft ze na de zwangerschappen van Nanou en Lily over gehouden. Maar het is nog niet zo rond als het kindje echt gegroeid is, dat moet nog komen. Ah ja, ze is pas een maand in verwachting, en er kunnen nog zoveel dingen gebeuren, de eerste paar weken. Ik glimlach, en pak een fleece deken en gooi die over Kristel heen, en dek haar toe. Ze heeft haar schoenen nog aan, maar dat maakt mij nu even niet zo uit, en ik dek Kristel toe, wauw ik lijk nu net zo'n moeder, die haar kind toedekt, en Kristel is geen kind meer, maar een jaar jonger dan mij. Ik kijk nog even naar Kristels buik, en realiseer mij even dat er een levend wezentje daar binnen zit, en ik glimlach alweer, en loop weg, nadat ik een plukje haar uit Kristel haar gezicht heb gehaald, en aan de kant gedaan heb. Kristel heeft het schijnbaar gevoeld in haar slaap, en ze beweegt een beetje, en slaapt zo verder, en ik pak een groen fleece deken, en leg mij neer op de andere bank, en val zelf ook in een diepe slaap, en bedenk mij, nog even 8 maanden volhouden met een chaggerijnige en zeurderige Kristel, en over 8 maanden is het voorbij, en is Kristel hopelijk weer de oude. En binnen 8 maanden komt mijn tweede kindje hopelijk kern gezond ter wereld💖 ik kan niet wachten om mijn bloed eigen kindje in mijn armen te houden.