Vemen an act of true friendship (VOLTOOID)

9.

~Kristel~
Ik zit in de auto onderweg naar het werk. Ik ben enorm zenuwachtig, hoe gaan Hanne, Klaasje en Marthe reageren? als ik zo kom aanlopen, en ik vertel hun dat ik hun manager ga worden. Ik hoop dat ze blij en enthousiast gaan reageren, en niet saai en nukkig. Ik zit zoveel te denken aan K3, terwijl ik het los moet laten. Nu is het de beurt aan Hanne, Klaasje, en Marthe om K3 nog steeds draaiende te houden. maar ik weet zeker dat ze het top gaan doen! en ik ga mij weer focussen op de weg, tot dat ik opeens een armbandje onder mijn mouw van mijn jasje vandaan zie komen. Het armbandje zit om mijn rechterpols heen. Ik was dat armbandje alweer helemaal vergeten. Tja dat armbandje voel je amper, het armbandje is iets te groot voor mijn pols, maar het is zo schattig. Waar heb ik die ook alweer vandaan, en ik zit diep na te denken. Oh ja! en het eerste woord wat op komt is KAREN. Alle herinneringen komen weer naar boven, als ik dat armbandje zie. De leuke tijd in K3, en mijn geweldige tijd met Karen buiten ons werk om. Maar ook tussendoor ons werk, en ik moet er om lachen. Ik zit zoveel met mijn gedachtes ergens anders dan de weg, en ik let totaal niet op, en dan oppeens voel ik een harde knal tegen mijn auto aan. Mijn auto maakt een paar cirkeltjes, en dan knal ik tegen de vangrail aan, en alles word wazig bij mij, en de geluiden worden zachter, en dan raak ik bewusteloos. Enkele minuten later, word ik wakker en ik zie blauwe lichte knipperen, en mijn auto word open gemaakt, met zwaar gereedschap, om mij eruit te redden. Opeens zie ik een gezicht bij mij in de buurt komen. Ik hoor wat vragen, maar ik kan ze niet antwoorden, en alles word weer zwart.