Vemen an act of true friendship (VOLTOOID)

23.

~Kristel~
Het is de volgende dag, en ik ben half wakker. Ik draai mij nog een keer om, en wordt dan gewekt door het licht van buiten. Ik open rustig mijn ogen, en gaap, en rek mij uit. Hoellaat is het? en ik pak mijn GSM, maar die valt op de grond, dat meen je niet! en ik zucht, en kom overeind, en stap uit bed. Oei ik ben een beetje te snel opgestaan, en ik zie allemaal sterretjes, en wordt duizelig. Oh ja vergeten, die hersenschudding. De sterretjes en de duizeligheid is weg, en ik sta op, en pak mijn GSM op. Is die kapot? en ik kijk naar het scherm. pfieuw, die is niet kapot, en ik ga weer snel op het bed zitten. De duizeligheid is terug. Ugh wat haat ik die hersenschudding! waarom moest ik nou weer dat ongeluk krijgen? en niet iemand anders? Bah! en ik zucht weer. Ik kijk op mijn GSM, het is 11uur, tot zo laat heb ik nog nooit geslapen. Naja wat maakt het uit. Ik zie dat ik 8 gemiste oproepen heb van Gert, waarom gaat die mij bellen? en ik bel terug:
Gert: Hallo.
Kristel: Hallo Gert, je had mij gebeld? waarom? als ik vragen mag.
Gert: Om te vragen hoe het met je gaat.
Kristel: Oh met mij gaat het goed hoor, ik ben niet ernstig gewond.
Gert: Wat heb je dan?
Kristel: Hersenschudding, en gekneusde ribben, en een gekneusde pols.
Gert: Ah oké, dat valt nog mee, zo'n ongeluk die jij hebt gehad, overleven de meeste niet.
Kristel: Nee klopt, dat had ik ook van de zuster gehoord hier. Ik ben 1 van de sterkste patiënten, na zo'n ongeluk die zij hebben gehad.
Gert: ah oké, mooi om te horen.
Kristel: Ach ja weetje, het is gewoon een kwestie van door blijven gaan, en niet opgeven. Hoe is het met Hanne, Klaasje, en Marthe. Doen ze het goed?
Gert: Ja ze doen het eigenlijk super, maar er is wel nog veel werk aan.
Kristel: Ja dat had ik al begrepen met de audities, maar ze komen er wel, ze moeten gewoon flink aangepakt worden.
Gert: Ja klopt, maar dat gaat ons wel lukken, jij, Karen, en Kathleen moesten ook allerlei dingen opnieuw leren.
Kristel: Waren wij zo erg dan, haha.
Gert: Nou jullie waren wel echt Power meisjes toen.
Kristel: Wij waren gewoon perfect Gert! haha! Missen Hanne, Klaasje, en Marthe mij ook wel, of niet?
Gert: Ja ze missen je echt enorm, ze vragen elke keer of ik al wat gehoord heb van jouw.
Kristel: Ahw ze zijn ook echt schatten van meisjes.
Gert: Ja zeker, wij hebben goede meisjes uitgekozen.
Kristel: Zeker weten!
Gert: Maar Kristel, ik moet weer verder. Ik heb het nog druk, druk, druk. Ik spreek je wel weer, en anders zie ik je wel weer verschijnen op het werk.
Kristel: Ja is goed, ik hoop zo erg dat ik snel weer aan de slag mag! succes vandaag nog! fijne dag.
Gert: Ja, tot ziens Kristel.
Kristel: Dag Gert.
Gert: Dag Kristel.
En Gert hangt de telefoon op, en ik leg mijn GSM ook weg, en ga rustig liggen, en ik zet de tv aan, tot dat er een zuster binnen komt lopen, met een grote verassing. Ik kijk op, en begin spontaan te huilen.