Vemen an act of true friendship (VOLTOOID)

28.

~Karen~
Ik zie Kristel overeind vliegen naar Lily's bed, Lily is wakker, en Kristel is daar super blij mee. Kristel maakte zich enorme zorgen om Lily, maar ja, Lily is helemaal haar moeder, ook van uiterlijk, Lily heeft golvend haar net als haar moeder, maar Lily heeft haar haren korter dan Kristel, en Lily is ook even bleek als haar moeder. Kristel is best bleek, dus Lily ook. Alleen de ogen heeft Lily van haar vader, maar zoals de bouw van Lily, is een en al Kristel, en Nanou lijkt daarin tegen meer op haar vader. Alleen zij heeft de ogen van Kristel. Alleen Nanou en Lily zijn beide blond, en dat hebben ze van hun vader. Want Kristel is lichtbruin van zichzelf met haarkleur. Ik zit Kristel en Lily te observeren. Kristel is druk in gesprek met Lily, en haar zwarte golvende lokken rusten op Kristel haar schouders heen, en ze is alleen een beetje slobber gekleed. Maarja wat wil je als je in het ziekenhuis ligt. ze heeft een joggingsbroek aan, en haar shirt is best wel netjes dat is gewoon een T-shirt met een tekst erop. Kristel is enorm van de kledingstukken met teksten. Oppeens komt er een zuster binnen, en loopt op Kristel af. Ik probeer lip te lezen wat de zuster zegt, maar het lukt niet. Maar Kristel reageert enorm blij, en Lily ook en dan zie ik Lily uit haar bed springen, en pakt Kristels handen vast, en dan maken ze samen een dansje van blijdschap. Zo schattig ziet dat eruit! Ik wou dat ik nog een tweede kindje had, en ik zucht, en dan bikkelt er een traan over mijn wang heen, met de gedachtes dat ik niet voor een tweede ga gezien mijn leeftijd, en dan hoor ik voetstappen op mij af komen. Ik veeg snel mijn tranen weg, en dan staat Kristel oppeens voor mijn neus. Alles in orde Karen? vraagt ze. Ik knik ja, en dan komt Kristel naast mij zitten, en Lily ook, en Lily geeft mij een knuffel. Ik voel tranen omhoog komen. Maar ik hou ze tegen. Is echt alles in orde Karen? vraagt Kristel nu een beetje bezorgd. Ja gaat goed hoor, en ik glimlach(met moeite). Als er wat is Karen, zeg het dan he, daar ben ik voor, hoor ik Kristel zeggen. Ik knik, en Kristel geeft mij een knuffel, en ik glimlach weer, er valt een stilte, tot dat ik weer begin met praten. Hey Kristel. Wat zei de zuster net tegen jou? vraag ik, en Kristel kijkt mijn kant op. Oh! en ze lacht. Ik heb gehoord dat ik naar huis mag! hoor ik Kristel zeggen. Serieus! nu meteen al? vraag ik. En Kristel knikt hevig ja, en ik mag ook naar huis! hoor ik Lily zeggen. Super tof! waar wachten we dan nog op! kommaan! zeg ik. En ik sta op. Lily staat ook op, en Kristel ook, heel voorzichtig. Ik help Kristel met haar spullen in te pakken, en die van Lily, was dat alles? zegt Kristel. terwijl ze het laatste in pakt, en om haar heen kijkt. Ja dat was het laatste, zeg ik. Oké dan, moet iemand nog naar het toilet? hoor ik Kristel zeggen. ik knik nee. Lily moet jij nog naar het toilet? hoor ik Kristel vragen. Nee hoor mam, hoor ik Lily zeggen. Nou ik ook niet, dus we kunnen gaan! zegt Kristel. En dan lopen we met zijn drieën naar de auto. Ik en Kristel lopen arm in arm, en Lily loopt voor ons. We lopen door de ziekenhuis gangen heen, en dan komen we buiten. Hmmm frisse lucht, hoor ik Kristel zeggen. En ik lach erom, zo overdreven. En dan ook nog een joggingsbroek aan, ze lijkt mij nu wel, maar Kristel is een paar cm kleiner dan mij(ook niet heel veel). We komen inmiddels bij mijn auto aan, en stappen in. Lily springt al achterin, en Kristel komt voorin zitten, Kristel en Lily doen hun gordel vast, en ik ook, en Kristel pakt gelijk haar GSM, om vrienden en familie het goede nieuws te vertellen dat ze ontslagen is uit het ziekenhuis. Ik start de auto op, zou Kristel nu geen angst hebben, om auto te rijden, vanwege haar ongeluk die ze heeft gehad, en ik kijk naar de zijkant. Maar ze geeft geen kik, en ik kan niet aan haar gezicht zien dat ze het eng vindt, ze is vrij relax daarin tegen. Wij zitten al een poosje in de auto, en Kristel is echt niet bang, ze is dromerig naar buiten aan het kijken, en ze zegt niks. Dat ben ik niet van haar gewend. Lily is ook naar buiten aan het kijken, de radio staat zachtjes aan, en Kristel tikt met haar vingers mee op de beat. Ik zie Kristel op een gegeven moment weer op haar GSM, ze heeft een filmpje gekregen van Gene en Nanou, die een boodschap hebben gemaakt voor Kristel en Lily, Kristel zit geconcentreerd met haar mobiel aan haar oor te luisteren, en moet achteraf glimlachen, en klikt het filmpje dan weg, en kijkt weer verder uit het raam. Oppeens licht Kristel haar scherm van haar GSM op, ze heeft een melding van iets gekregen, maar negeert het, en ik zie in mijn ooghoek een foto als achtergrond staan van haar, Gene, Nanou, en Lily. Ze staan heel lief met elkaar op de foto, en ik voel weer tranen omhoog komen. Kristel merkt het, en aait over mijn been heen als troost, en dan begin ik nog erger te huilen. Ik zie aan Kristel haar gezicht, dat Kristel medelijden met mij heeft, en dan doet ze een gebaar van: parkeer de auto even verderop bij het tankstation. Ik knik, en rijd dan door naar het tankstation.