Found And Married (Mafias Series # 3) - RAW/UNEDITED

Chapter Eighteen: Another Hopes

Hello! Thank You For Reading!

FB GROUP:

https://www.facebook.com/groups/988909977889463/

FB ACCOUNT:

https://www.facebook.com/profile.php?id=100012628574818

***********

Nagising ako nang makalanghap ako ng kakaibang Hangin. Naramdaman ko ang kakaibang Lamig ng Hangin.

Dumilat ako at nakita ko ang Jacket na nakapatong sa akin. Nagulat ako nang nakita kong nasa ibang lugar na ako.

Tumingin ako sa Bukas na bintana. Wala kami sa Chapel. Wala rin si Jake. Hindi ko siya makita. Bumaba ako ng sasakyan.

Namangha ako sa buong lugar.

Lumapit ako sa Dagat. Ang gaganda ng mga Windmills. Ang lalaki. Umiikot pa lahat. Ang lamig ng simoy ng hangin. Ang sarap pakinggan ang bawat pag hampas ng alon sa Dagat.

"Hindi na kita ginising." Napabalikwas ako ng lingon ng marinig ko ang baritonong boses na iyon. I saw Jake who's walking closer to me.

"I wanted to go on a Drive. " He gasped.

"Buong byahe talagang tulog ako.." Napangiti ako. Hindi ko nga alam na nakatulog din pala ako kagabi. Tapos nasa harap na ako nakaupo. Malamang sa hindi binuhat ako ni Jake. And I woke up with a Jacket on my body. Jake is so toughtful.

"Welcome to Bangui. The Home of The Windmills." Nakangiting saad naman nito. Actually natutuwa akong makita siyang ngumiti. Kahapon ay halos hindi ko siya makausap.

I want to believe that my presence helps Jake to be happy and escape from his problems for some time. I wanna be the reasons for his smiles.

I don't know where part of inside me did I gained that much delusions.. But sometimes I thought of being his reasons to feel happiness and to Love

Alam kong hindi madali tanggapin ang lahat. Mahirap ang sitwasyon namin pareho. Mahirap sa kanya dahil alam kong hindi ako ang babaeng nakasama niya ng mga taong iyon. Aileen might know more than What i know about him. I just know what I see. I always refuse to read Jake. Because I am always afraid I might fall for him

But in fact

I did.

I did fall for him long time ago. Dahil hindi ko namang papangaraping maging Asawa niya kung wala akong nararamdaman

Ang mahirap ay hindi ko alam kung saan ko ilulugar ang nararamdaman ko.

But my heart always tell me to love him.

Even more...

"Ang Galing naman. Nakapasyal ako Bigla." I started walking in the pure white sands. Ang lambot parang pwedeng pang massage. I felt Jake followed behind me.

"Madalas ako dito. Masarap tumambay dito." Narinig kong sabi niya

"Parang walang hanggan yung mga Windmills. Parang babagsak sila pero ang Tibay."

"Malalim yan. Mga taga ibang bansa daw ang gumawa niyan. Bata palang ako nanjan na yan. Dinagdagan lang nila. Malapit din dito ung Farm ng Windmill. We can always comeback if you want. " napatigil kami pareho sa paglalakad.

"Do we have time to do that..." sa hindi ko alam na rason nasabi ko iyon. I was staring to the sea when I felt his eyes on me. It was like He was examining my face but I let him do that

"I'm Sorry Rian." Napalingon ako kaagad sa kanya. He was staring at me with all of his sincerity. If this is about Aileen again I will hear him out. I just realized. I need to listen to him. Mali man siya o tama. Alam kong kailangan kong malaman kung ano man ang pahayag niya