YALNIZLIKTAN KAÇIK(BASILACAK)

PARTİ Bölüm 13

9

Arkadan biri seslendi. Ahmet dönüp baktı.

Okuldan arkadaşı Neslihan'dı, koşarak geldi, selam verdi.

Neslhan da Özlem'in doğum günü partisine gidiyordu. Makyajını yapmış, güzel bir yeşil giysi vardı üstünde. Neslihan sessiz, sakin, çekingen ve alımlı bir kızdı. Sevgili edindiğinden beri Ahmet'ten ve diğerlerinden selamı sabahı kesmişti, sevgilisi kıskançtı ve öyle istiyordu.

Ahmet onu yanında bulduğu için şaşkın ve mutluydu. Önceden sıkı fıkıydı araları. Ahmet onun sevgilisinden ayrıldığını duymuştu.

Neslihan havadan sudan konuşmaya başladı, çok geçmeden eski candan dostluk havası her ikisini de sarmıştı.

Sahile indiler. Uzun bir yürüyüşün sonunda 2 katlı villanın bahçesine girdiler. Ahmet sahilde arkadaşlarıyla turladığında o zenginlere ait villalarda nasıl bir hayat yaşandığını düşünür, meraktan geberirdi. İşte sonunda onlardan birine ayak basmıştı. Bir hizmetçi, uşak olarak değil; insan -davetli-olarak! Neslihan'ın da öyle düşüncelerle salladığı şaşkınlığından belliydi. Neslihan garibanın tekiydi. Üç küçük kardeşi vardı, ilkokula gidiyorlardı. Babası iş kazasında ölmüştü. Ama bunu taktığı yoktu. Neslihan, kendine ve hayatına acımazdı ki. Onun çok ciddi meseleleri vardı, Ahmet'inkine çok benzer.

Buradaki tipler de çok ilginç ve değişikti. Bahçe gençlerle doluydu, bazıları küme oluşturmuş, ellerinde şarap kadehlerinde meyve suları vardı.

Ahmet, tanıdıklarına bile selam veremedi çekinmekten, yüksek müzik ve sesli sohbetlerden. Kendini yanlış bir dünya içinde bulmuş gibi hissediyordu. Neslihan da benzer duygular içindi. Perdelerini, zincirlerini aşmak için etrafta Özlem'i ya da tanıdık birini araştırıyordu gözleriyle tarayıp. Kısa bir süre sonra kendilerini bir köşede birbirini tamir etmeye çalışır gibi bulduklar, kendi aralarında sohbet edip Neslihan'ın açık gözlülüğü sayesinde aldıkları meyve sularını içiyorlardı.

s":[