ΈΠΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΆΓΚΗ ΣΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14

ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ

"ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΜΕ ΑΚΟΎΕΙ;"

Πεισματάρα!

Δεν με ακούει γαμώτο. Δεν με ακούει

Τι θέλει να κάνω άλλο πια για να καταλάβει πως η μικρή θα είναι υπό την επίβλεψη μου. Μετά την συζήτηση μας στο γραφείο έφυγε. Δεν με άφησε να της εξηγήσω. Της ζήτησα συγγνώμη αλλά αυτή εκεί,ξεροκέφαλη

"Λίζα τι θα κάνω γαμώτο; δεν πρόκειται να τα παρατήσω. Η μικρή είναι υποχρέωση μου... Και η φίλη σου δεν δείχνει να το καταλαβαίνει"

"Αδερφέ μου σε παρακαλώ μην... Μην την πιέζεις.Ξερεις πόσο δύσκολο της είναι.Της ήρθε απότομο και εκτός αυτου έχει να σκεφτεί και αλλά. Τι θα κανει μολις βγει απο το νοσοκομείο; Ο νοικαρης της την διώχνει απο το σπίτι και η Δάφνη...."τι; τι διώχνει; τι σόι άνθρωπος είναι αυτός; δεν έχει μυαλό

"Τόσα χρόνια προσπαθεί να κάνει τα πάντα για την κόρη της, Αλέξανδρε.Μόνη της.Τωρα; τώρα πως θα καλύψει τα έξοδα; η μικρή χρειάζεται ειδικό χώρο..." την βλέπω να πηγαινοέρχεται ανήσυχη μέσα στο χώρο

Μόνη της; και ο πατέρας; τι στο καλό γίνεται εδω;

"Και ο πατέρας της μικρής που είναι Λίζα;" κοντοστεκεται κοιτάζοντας με έκπληκτη

"Τι;"γιατί αντιδράει ετσι; δεν ρώτησα κάτι τρομερό

"Για τον πατέρα της μικρής λέω. Που είναι τόσες μέρες; Οτι και να συμβαίνει με την Δάφνη εκείνος έχει χρέος να είναι κοντά της..."

Είναι έτοιμη να δικαιολογήσει την φίλη της μα ο ηχος απο το κινητό μου την σταματάει. Πρέπει να φύγω για να παω να ελέγξω την μικρή. Της λεω να με περιμένει εδώ γιατί θέλω να μιλήσουμε

Θέλω απαντήσεις.Πολύ περίεργα μου τα λέει η αδερφή μου και δεν πρόκειται να το αφήσω έτσι.

Από την μια η Δάφνη και τωρα αυτο;Πως γίνεται να μην με θυμάται; εκτός αν προσποιείται..

Γαμωτο!

Μπαίνω στο δωμάτιο της Μαρίας η Δάφνη κάθεται διπλα της έχοντας την στην αγκαλιά της, της διαβάζει ένα παραμύθι και η μικρή χαμογελάει

Μένω για λίγα λεπτά να τις παρατηρώ μέχρι που η φωνή της μικρής με επαναφέρει στην πραγματικότητα

Η Δάφνη δείχνει να ξαφνιάζεται αλλά δεν κάνει καμία κίνηση. Ακουμπά το βιβλίο στο κομοδίνο και σφίγγει περισσότερο την μικρή πάνω της. Την πλησιάζω κάνοντας της νόημα πως πρέπει να σηκωθεί.Αν και αρνείται στην αρχή τελικά δέχεται

"Ήρθε η ώρα να εξετάσουμε το μικρό μας άγγελο τωρα"της λεω με τρυφερή φωνή καθώς εκείνη με κοιτάει φοβισμένη "και μετά θα πάμε μια μεγάλη βόλτα στον κήπο. Θα ήθελε ο μικρός άγγελος να δει τα λουλούδια που έχουμε εδώ; "πιάνω το χέρι της δίνοντας ένα απαλό φιλί στον κρόταφο της

Η μικρή αφήνει πίσω της τον φόβο και δείχνει να ενθουσιάζεται με την ιδέα. Η Δάφνη στέκεται παραδίπλα κοιτάζοντας μας.Δεν μπορώ να καταλάβω τι σκέφτεται αυτή την στιγμή.Με μπερδεύει συνεχώς.

Γυρίζω προς το μερος της ζητώντας της να μας περιμένει έξω "δεν θα αργήσουμε, σε παρακαλω.Αν μπορείς πήγαινε να φωνάξεις μια νοσοκόμα να φέρει το καροτσάκι" δείχνει να υποχωρεί, φιλάει την μικρή και βγαίνει έξω

Χωρίς να χάνω χρόνο αρχίζω να εξετάζω την Μαρία. Δεν νιώθει ακομα το πόδι της. Σαφώς και αυτο ειναι κάτι που πρέπει να μας ανησυχεί αλλά είμαι αισιόδοξος.Η μικρή είναι αγωνίστρια.Κατάφερε να επιβιώσει στο χειρουργείο.Εγώ ο ίδιος θα φροντίσω να γίνει καλά. Θα κάνω οτι περνάει απο το χέρια μου.

"Λοιπόν πως αισθάνεσαι σήμερα; μικρή μου;" βρίσκω την ευκαρία να την ρωτήσω όσο η Δάφνη δεν έχει γυρίσει ακομα

"Καλά.Η μαμά μου είναι όλη την ώρα δίπλα μου, όμως... " ξαφνικά μελαγχολει

Τι έπαθε;

"Είδα ένα όνειρο σήμερα."
παραδέχεται,τα μάτια της γυαλίζουν λες και είναι έτοιμα να κλάψουν. Κάθομαι δίπλα της και χωρίς να το σκεφτώ την αγκαλιάζω

"Ονειρεύτηκα ότι είχα έναν μπαμπά.Κάναμε βόλτες! Παίζαμε μαζί και εγώ γελούσα όταν μου πείραζε τα μαλλιά...Μακάρι να είχα έναν μπαμπά καλό... Έναν μπαμπά σαν και εσένα..." λέει και η ανάσα μου κόβεται

Έναν μπαμπά σαν και εσένα...

Τοσα χρόνια παλεύει μόνη της..

Λόγια σκόρπια παίζουν συνεχώς στο μυαλό μου..

Η μικρή τυλίγει τα χέρια της γύρω μου σφιχτά. Έχει την ανάγκη να την αγκαλιάσω. Δεν μπορώ να το αρνηθώ σε αυτόν τον μικρό άγγελο...

Η στιγμή μοιάζει μοναδική...όμως αυτό που μόλις είπε δεν με αφήνει αδιάφορο.

Αν δεν έχει πατέρα τοτε πώς;

Εκτος αν...

Τα κεφάλαια θα είναι μικρά. Δεν προλαβαίνω να γράφω οποτε απο το τίποτα καλύτερα ενα μικρό τι λέτε;;

Οπ τι είναι αυτο που πέταξε η μικρή στο τέλος;

Λετε να τον βαλει σε υποψίες;