Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Η ζωή μου αυτούς τους πέντε μηνες αλλαξε γρήγορα και απότομα. Ακομα θυμάμαι την νύχτα που ένιωσα να πεθαίνω κυριολεκτικά. Θυμάμαι να ξυπνάω ζαλισμένη,ο Αλέξανδρος δίπλα μου και η φίλη μου να κλαίει απο χαρά.Ημουν σε κώμα ενα μήνα. Ενα μήνα που τους άκουγα αλλα δεν μπορούσα να ανοίξω τα μάτια μου. Ενιωθα αδύναμη,πάλευα να κουνηθώ μια αόρατη δύναμη όμως δεν με άφηνε
Οταν ξύπνησα ο Αλέξανδρος μου διηγήθηκε οτι συνέβη τις μερες που εγω ουσιαστικά κοιμόμουν.Ο Δημήτρης για να με προστατεύσει ειπε ψέμματα,για να καταφέρει να πιάσουν τον Χριστόφορο.Μιλησε ομως με τον Αλέξανδρο λέγοντας του την αλήθεια που εγω δεν κατάφερα να του πώ ή καλύτερα δεν πρόλαβα!
Το καλύτερο κομμάτι ήταν οταν μου ανακοίνωσε πως ήμουν έγκυος. Για λίγη ωρα δεν μιλούσα οχι γιατί δεν είχα χαρεί αλλά για το θαύμα που είχε γίνει.Το παιδί μου είχε ζησει απο θαύμα.Θα γινόμουν ξανα μητέρα και αυτή την φορα θα τον είχα δίπλα μου.
Μεσα σε αυτους τους μηνες εκτος απο τις προετοιμασίες του γάμου μας γνώρισα ξανα απο την αρχή την Χριστίνα.Η αλλαγή της ήταν μεγάλη και ειλικρινά χαίρομαι για αυτο.Μου ζήτησε να ξεχάσουμε το παρελθόν ζητώντας συγγνώμη για την συμπεριφορά της.Ξανα απο την αρχή. Πλέον η Χριστίνα είναι φίλη μου οσο περίεργο και να ακούγεται και οπως δείχνει και 'φιλη' του Δημήτρη.Αυτοι οι δύο ειμαι σίγουρη πως το τέλος θα καταλήξουν μαζι αν βέβαια αφήσουν την ξεροκεφαλιά τους,κυρίως ο Δημήτρης
Και να που τώρα παντρεύομαι,σε λιγες ώρες δηλαδή.Αυτη την εβδομάδα που μας ανάγκασαν να την περάσουμε ξεχωριστά ηταν οτι χειρότερο,βέβαια ο Αλέξανδρος δεν πτοήθηκε.Τα τελευταία βραδια ερχόταν και με έπαιρνε,πηγαίναμε στην θάλασσα με αγκάλιαζε και με κρατούσε σφιχτά.Είχε ενα μικρό σπιτάκι εκει κοντά, μέναμε το βράδυ και δεν σταματούσε να μου δείχνει τον έρωτα του...
