ΚΕΦΑΛΑΙΟ 36

2K 333 62
                                    

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

"ΤΙ ΕΠΑΘΕΣ ΜΩΡΟ ΜΟΥ"

Εχουν περάσει αρκετές μέρες απο τον τελευταίο μας καυγά με την Δάφνη. Απο τοτε την βλέπω  να απομακρύνεται από κοντά μου.Εχει κλειστεί στον ευατό της και καθε μερα ολο και περισσότερο το σκοτάδι της θλίψης την παρασέρνει κοντα του, και εγώ δεν μπορώ να κανω τίποτα για να το αλλάξω μιας και με αφήνει απέξω. Δεν με αφήνει καν να την πλησιάσω.

Γιατί γίναμε έτσι ρε μωρό μου; γιατί;

Χάιδεψα απαλά τα μαλλιά της ενω αφησα ενα τρυφερό φιλί πάνω στα χείλη της.Μολις κοιμόταν έβρισκα την ευκαρία να γεύομαι τα χείλη της να την αγγίζω. Είχαμε απομακρυνθεί, και δεν μπορούσα να καταλάβω τι γινόταν 

Την εβλεπα καθε μερα αναστατωμενη, σαν να μου έκρυβε κατι και εγω ο ανόητος δεν μπορούσα να καταλάβω τίποτα πόσο μάλλον να την πείσω να μου μιλήσει.Ευτυχώς που είχα και την μικρή μου.Η Μαρία με εκανε να χαμογελώ.Ημουν σιγουρος πως είχε καταλάβει την ψυχρότητα που επικρατεί  ανάμεσα σε εμενα και την μητέρα της αλλά δεν μιλούσε. Πιστεύω πως αν δεν ηταν η Μαρία η Δάφνη θα είχε φύγει... Μπορεί να μην το ελεγε, αλλά εγω το ένιωθα

Την ειχα χάσει καο δεν ήξερα το γιατί...

"Μπαμπά μου" ακουσα τη φωνή της μικρής μου να με φωνάζει από το δωμάτιο της.Ανοιξα την πόρτα της και την είδα να προσπαθει να σηκωθεί.Το πόδι της ευτυχώς είχε γίνει καλα.Ηταν τυχερο το κοριτσάκι μου "μπορούμε σήμερα να παμε βόλτα μαζί με την μαμά; έχουμε πολυ καιρό να βγούμε όλοι μαζι... " τι να της ελεγα τωρα; δεν μπορούσα να της αρνηθώ...

"Φυσικά! Εχει και ωραια μερα σήμερα. Παμε να ξυπνήσουμε την μαμα;" ενευσε θετικά χαμογελώντας πλατιά. Την πήρα αγκαλιά και μολις μπήκαμε στο δωμάτιο έτρεξε πάνω στο κρεβάτι

"Μανούλα! Μανούλα ξύπνα! " άρχισε να λεει αφήνοντας μικρά φιλιά στο μάγουλο της "αντε βρε μαμα σήκω. Θέλω να παμε βόλτα.Σηκω! " την ειδα ύστερα από λίγο να ανοίγει τα μάτια της. Ελαμψε μολις ειδε την μικρή

"Καλημέρα μικρή μου" αναηκωθηκε αγκαλιάζοντας την "καλημέρα μωρό μου" στράφηκε σε εμένα φιλωντας με απρόσμενα,δεν περιμενα αυτη την κίνηση της. Προς έκπληξη μου με φίλησε πεταχτά στα χείλη και έπειτα μου χαμογελασε. Ισως να το εκανε λόγω της μικρής, δεν έπρεπε κανονικά να καταλάβει τίποτα αν και δεν νομίζω να μην το έχει.

Καθίσαμε ολοι μαζι στο κρεβάτι για λιγη ωρα μέχρι που έπρεπε να σηκωθούμε. Η μικρή απο την χαρα της ετοιμάστηκε πολυ γρήγορα και ηδη μας περίμενε στο σαλόνι φωνάζοντας ενθουσιασμένα. Ειδα την Δάφνη να βγαίνει απο το δωμάτιο ντυμένη  απλά μα τοσο όμορφη..

Την αγαπάω αυτή την γυναίκα και θα κανω τα πάντα για να διώξω τα σύννεφα που καλύπτουν την σχέση μας... Οτι χρειαστεί για να την ταρακουνησω και να την αναγκάσω να μου μιλήσει!

"Δάφνη" επιασα το χέρι της φέρνοντας την κοντά μου "μετα την βόλτα μας με την μικρή θέλω να μιλήσουμε σοβαρά. Εχω κάτι να σου ανακοινώσω" φάνηκε πως την έπιασα απροετοίμαστη.Δεν φταίω ομως.Θα παρω δραστικά μέτρα για να την αναγκάσω να μιλήσει. Μέτρα που ισως μας κρατήσουν χωριστά για οσο πρέπει!

"ε..εντάξει" ήταν το μόνο που απάντησε χαμογελώντας αμήχανα...

Αχ βρε κοριτσάκι μου

Ειχε ωραια σήμερα οποτε αποφασίσαμε να πάμε στο πάρκο.
Με το που φτάσαμε η Μαρια άρχισε να τρέχει φωνάζοντας χαρούμενα,
γρήγορα βρήκε δυο τρια κοριτσάκια για να παίξει.Αυτο μου αρεσει στα μικρά παιδιά.Η ξεγνοιασιά τους!Η αθωότητα τους... Η χαρά τους!

Εγω με την Δάφνη καθίσαμε να την χαζεύουμε. Κανεις απο τους δυο δεν μιλούσε.Λες και απλα ήμασταν δυο γνωστοί που τύχαινε να κάθονται μαζί.Την κοιτούσα και σκεφτόμουν ολα όσα εκείνα που περάσαμε. Ποσο μου είχε λείψει το κορίτσι μου 

Θεε μου πόσο την αγαπάω αυτή την γυναίκα. Χωρις υπερβολές! Την αγαπάω και δεν αντέχω στην ιδεα να την χάσω. Η καρδιά μου την περίμενε τοσα χρόνια για να την χάσει τωρα. Δεν θα το επιτρέψω!

"Δάφνη" γυρίζω να την κοιτάξω και την νιώθω να τρέμει δίπλα μου.Τι έπαθε;;

"Αλέξανδρε!Παρε την μικρή.Θελω να φύγουμε.Πρέπει να φύγουμε "ειπε γρήγορα,ενω είχε χλωμιασει και κυριολεκτικά το σώμα της είχε αρχίσει να τρέμει

Τι έπαθες μωρό μου... Τι στο διάολο σου συμβαίνει;

Μικρό. Πρόχειρο! Αλλα σας εχω αφήσει πολλες μέρες χωρίς κεφάλαιο.

Μετα το τελος της ιστορίας θα την διορθώσω. Οποτε το λεω απο τωρα πως λίγες μερες μετα το τέλος της θα την κατεβάσω για διόρθωση

Καλο Βροχερό Σαββατοκύριακο

 ΈΠΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΆΓΚΗ ΣΟΥ Où les histoires vivent. Découvrez maintenant