ΈΠΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΆΓΚΗ ΣΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10

ΔΑΦΝΗ 

"ΤΣΑΚΩΜΟΣ"

Είμαστε εδώ και περίπου μισή ώρα έξω από το δωμάτιο της εντατικής.

Έχει ξημερώσει πλέον.Οι φωτεινές αχτίνες πέφτουν πάνω μας. Κλείνω για λίγο τα μάτια μου μέχρι να συνηθίσω το φώς. Κάποιοι γιατροί μας είπαν να μην ανησυχούμε και ότι όλα είναι καλά.

Μας πρότειναν να περιμένουμε. Η Λίζα μετά από πολύ πείσμα με κατάφερε να πάμε μέχρι την καφετέρια.Χρειαζόμουν κάτι δυνατό για να συνέλθω.

Μια μικρή κρίση ήταν από ότι μας είπαν.Το κοριτσάκι μου μάλλον ξύπνησε και επειδή ήταν μόνη σε ένα άγνωστο μέρος φοβήθηκε.

Από μωρό που ήταν δεν άντεχε να είναι σε άλλους χώρους πέρα από το σπίτι. Ακόμα και μερικές φορές που την έπαιρνα μαζί μου στο βιβλιοπωλείο έκλαιγε συνέχεια.

Ένας λόγος που έφυγα από εκεί ήταν αυτός. Δεν μπορούσα να την παίρνω συνέχεια μαζί μου.

Έτσι αναγκάστηκα να παραιτηθώ.Έμεινα μαζί της. Ο κύριος Σταμάτης έβλεπε πως ζοριζόμουν και δέχτηκε να μου δίνει λίγα χρήματα για να με βοηθά με τα έξοδα του σπιτιού τουλάχιστον.

Ο Αλέξανδρος είναι ακόμα μέσα. Γιατί δεν βγαίνει να μας πει κάτι; Δεν μπορώ άλλο. Σηκώθηκα όρθια και με αποφασιστικό βήμα άνοιξα την πόρτα. Η Λίζα μου φώναξε αλλά δεν της έδωσα σημασία. Ήθελα να δω την κόρη μου

Μπήκα μέσα και αυτό που αντίκρισα δεν το περίμενα με τίποτα.Ο Αλέξανδρος καθόταν στην καρέκλα,κοιμόταν. Κρατούσε με το ένα του χέρι την μικρή αγκαλιά και με το άλλο το είχε τοποθετήσει κάτω από το κεφάλι του

Τους πλησίασα,

Αυτή η εικόνα σίγουρα θα έμενε στο μυαλό μου. Ασυναίσθητα το χέρι μου πήγε στο πρόσωπο του. Δεν είχε αλλάξει καθόλου. Παρέμενε το ίδιο όπως τον γνώρισα με την διαφορά πως τώρα ήταν πιο μεγάλος και είχε γίνει λαμπρός γιατρός.

''Αχ Αλέξανδρε..'' ξέφυγε από τα χείλη μου,τον ένιωσα να κουνιέται και γρήγορα απομακρύνθηκα.

Ελπίζω να μην με άκουσε.

''Δάφνη;'' ακούστηκε με την αγουροξυπνημένη του φωνή, ανοιγόκλεισε μερικές φορές τα μάτια του μέχρι να συνηθίσει και σηκώθηκε όρθιος ''ήθελα να την προσέχω και μάλλον με πήρε ο ύπνος'' θέλησε να δικαιολογηθεί

''είναι εντάξει Αλέξανδρε απλά δεν...βγήκες ..και εγώ ανησύχησα'' με κοιτάει στα μάτια κάτι που μου προκαλεί αμηχανία, το καταλαβαίνει μα δεν κάνει καμία κίνηση να πάρει το βλέμμα του