Believe In My Words

3

Pov Zoe

"Joe, fuck off," zeg ik geïrriteerd en duw hem weg. Hij lacht en komt weer naast me staan.

"Niet zo mokken," zegt hij en kijkt mee met mij op mijn telefoon.

"Moet je niet naar je klas toe?" vraag ik. "Nee, tussenuur."

"Oh, maar ik moet wel gaan. Adios," zeg ik en sta op. "Adios," zegt hij en ik loop de kantine uit naar het juiste lokaal.

"Hi," zegt Perrie en geeft me een knuffel.

"Hey," zeg ik en ga naast haar zitten.

"Waar is Jade?" vraag ik als ik haar niet zie zitten.

"Ze is naar de ortho," zegt ze, "dat zei ze gisteren toch?"

"Geen idee, hoe was het bij de film?" vraag ik, "o my god, ik vind het zo stom dat ik niet mee kon. Dat kind was zo stront irritant joh." Ik zucht een leg mijn hoofd op mijn rugzak die op de tafel ligt.

"Awh," zegt ze zacht, "naja, het was wel echt gezellig. Gewoon dom doen." Ze lacht even, ah shit. Ik had echt mee gemoete, joh.

"Dames en heren," zegt de leraar opeens. De stikkende koffie man, echt.

Ik zucht en ga normaal zitten. Gelijk verdwijnen mijn irritanties als ik Luke zie staan naast de man. Wat doet hij hier? Ik kijk hem aan en glimlach, hij probeert zich serieus te hoouden, maar dat lukt niet echt.

"Lucas uit de andere klas, gaat aan een paar van jullie bijles Engels geven. Aangezien het niet bij iedereen goed gaat. En jullie hebben toch een blokuur Engels, dus het kan makkelijk. Dit gaan we elke week doen, elke keer andere mensen. Eh, de volgende mensen gaan mee: Perrie, Jade en Zoe," vertelt hij. YEAS IK MAG NAAR BAE! "Maar Jade is er niet, dus alleen Perrie en Zoe vandaag."

Ik sta op en loop naar hem toe. Echt niemand van de leraren weet dat wij een relatie hebben, echt geniaal. "Niet eerlijk," mompelt een meisje, je hoofd is niet eerlijk. Ik kijk naar Perrie en ze grijnst, oh we gaan zo niet alles maken. Met Luke is het altijd feest!

"O my god," zegt Perrie gelijk als we de klas uit zijn en in de aula lopen, "dankjewel voor het verlossen van die gozer."

Ik grinnik, "troe." Ik kijk hem aan en geef hem een kus, gisteren heb ik hem niet gezien na school door de oppas.

"Hey babe," zegt hij en geeft mij ook een kus.

"Uh! Niet kleffen," zegt Perrie gelijk en loopt een lokaal binnen. Moeten we daar überhaupt wel zijn?

"Chill, we hebben elkaar lang niet gezien," zegt Luke lachend en slaat zijn arm om mijn middel.

"Iets van tien uur niet. Wauw," zegt ze sarcastisch en gaat ergens zitten.

"Veel te lang niet." Ik bloos en ga naast Perrie zitten.

-

Pov Perrie

"Snappen jullie het?" vraagt Luke na een uur.

"Nee." Ik zucht, wat moet ik snappen dan? Waar hebben we dit voor nodig? Ik ga toch niet na elk woord zeggen of het persoonsvorm, onderwerp, bijvoegelijk gezegde, etc, etc, is?

"Wat snap je niet?" vraagt hij zachtjes.

"Het nut van dit, dat ten eerste. En ja, gewoon," zeg ik en rol mijn ogen.

"Je moet dit toch weten voor je examen. Ik snap het nut ervoor ook niet, maar je moet het weten," zegt hij.

Ik jammer, waarom in godsnaam? Zo mega belangrijk is dit niet, zoals ik eerder zei: waar hebben we dit voor nodig?

"Ik denk dat ik het nu wel snap," zegt Zoe en knikt.

"Mooi zo," zegt hij tevreden.

"Maar kijk: nu weet ik het wel, maar als ik die toets maak dan weet ik niks meer," zucht ik geïrriteerd en sla mijn boek dicht.

"Ik heb een oefentoets, die kunnen jullie maken," probeert hij zachtjes.

"Je bent aardig enzo, maar ik ga dit nooit snappen," zeg ik en glimlach voorzichtig. 

"Pez, kom op," zegt Zoe, "anders effe pauze en over tien minuten weer verder."

"Is prima," zegt Luke.

Ik zucht opgelucht en ga onderuitgezakt op de stoel zitten. Waarom in godsnaam hebben we school? We hebben Google. Dat is eigenlijk wel mijn beste vriend, gewoon Google. Je hebt Maps, Translate en zoekopdrachten die verder komen. Dus ja, waarom hebben we dan nog school?

"Oh god, wees eens niet zo klef." Extra geïrriteerd zucht ik, echt alleen maar knuffelen en kusjes geven. "Doe dit alsjeblieft buiten schooltijd."

"Ik zweer, als je een vriendje had zou je dit ook doen," zegt Luke en grinnikt.

"Maar die heb ik niet, dus nee," zeg ik en krabbel met mijn hand achterop mijn hoofd.

Alleen maar gezeur, mensen die lokalen niet kunnen vinden, mensen die geen huiswerk hebben gemaakt. Nou lekker op school, zie je nou! School is deprimerend. Die mensen op de gang vinden dat ook. Thank god ben ik niet als enige die dat zo denkt..

"Kan ie?" vraagt Luke na een tijdje als we de 'toets' gaan maken.

"Sure, lets do this," zucht ik sarcastisch en speel met mijn pen.

"Kom op, je kan het," zegt Zoe.

Dit noem ik nou nog een vrienden en een goede leraar, ze motiveren mij. Die man: 'wat niet gaat, gaat niet'. Zijn favorite quote, gebruikt hij vaak. Nou dan kan ik niet veel hoor, Luke en Zoe motiveren mij tenminste dat ik het kan. Alleen volgens mij moet ik het nog gaan geloven, wat mij toch niet gaat lukken..

Mijn pen rolt over het papier. Hopelijk gaat dit goed, ik wil het kunnen. Wacht, dit was het toch? Of- nee dit is het. Nee wacht, dit is het. Ulgh, wat is het nou?

"Niet twijfelen, makkelijk nadenken," zegt Luke.

Ik kijk op en zie dat hij mij aankijkt. "Makkelijk nadenken," herhaalt hij.

Ik knik en ga weer verder. Makkelijk nadenken Pez. Makkelijk nadenken..

-

Samen met Zoe lopen we de kantine binnen.

"Okay, eigenlijk was het nog best simpel," geef ik toe.

"Zie je nou wel," zegt ze blij en geeft me een speels duwtje.

"Ik zweer, jouw vriend kan goed uitleggen. Ik snap echt niks van die man met zn koffie," lach ik.

"Tja, ma boi is tha best," zegt ze en grijnst voordat ze gaat zitten.

"Jaja, dat weten we nu wel," zeg ik en rol mijn ogen.

"Wat wil je? J'ai un croissant. And a cupcake," zegt ze en grinnikt. 

"Cupcake natuurlijk," zeg ik gelijk.

Ze lacht en geeft de cupcake. "Dankjewel," zeg ik, "waar blijft Jade. De ortho duurt echt niet zo lang."

"Geen probleem en ja, misschien is ze ziek. Idunno," zegt ze en eet haar croissant.

Ulgh, zo gym, geschiedenis en aadrijkskunde. Happy me!