Believe In My Words

17

Pov Jade

Eenzaam loop ik weer over straat, deze week is zwaar klote. Perrie die met Zoe zit, Zoe die weg is, mijn ouders die luchtig doen over die ontvoering - ze zeggen dat het goed komt, maar ik weer zeker dat het niet gaat gebeuren. Twan is ook down door Lucas. Niks gaat goed, niks. Alle toetsen van deze week zijn zwaar verkloot, docenten die denken dat je op een te hoog niveau zit. Mijn beste vriendin is facking ontvoerd, vind je het gek?!

Opeens krijg ik het gevoel dat er iemand achter mij loopt. Ik kijk achter me en zie alleen een gelukkig stel lopen op 100 meter afstand. Is dat wat ik voel? Wat een onzin Jade. Ik schud mijn hoofd en loop weer door op mijn gemakje. Mijn planning voor de rest van de dag: huiswerk maken en leren, bij Twan eten, als het lukt mijn kledingkast nog opruimen en daarna slapen. Best prima toch? Gewoon chill, niets bijzonders. Ik hoef het niet zo bijzonder hoor, gewoon normaal. Gelukkig ben ik vroeg uit vandaag, dus kan ik ook alles op mijn gemakje doen.

Weer krijg ik het gevoel dat er iemand achter mij loopt. Snel draai ik me om en zie een schim achter een auto springen. Mijn mond val open, iemand achtervolgt me toch. What the fuck. Mijn hart begint sneller te kloppen en ik draai me weer snel om. Don't you dare.. Ik ren over de weg, naar huis toe. Ik kijk weer achter me en zie iemand achter mij aanrennen. Wat is dit?

Met haast pak ik mijn sleutel uit mijn zak en probeer de huissleutel te vinden. Fuck, mijn handen trillen te erg. "Snel, kom op," fluister ik en niet snel daarna, heb ik de huissleutel. Ik steek hem in het slot en draai hem open. Nog één keer ik achter me, die gek loopt niks vermoedend langs de tuin. Ik sluit de deur gelijk en draai de deur opslot. Ook doe ik het extra slot op slot en ga met mijn rug tegen de deur staan. Mijn ademhaling gaat snel, "Jade het is een verbeelding. Niet echt." Ik blaas een plukje haar uit mijn gezicht en haal diep adem. "Hij is weg," zeg ik tegen mezelf en sluit mijn ogen.

Een schok gaat door mijn lichaam als de bel gaat. Mijn hart begint gelijk weer sneller te kloppen. Er is grammel aan de deurknop. "Shit," mompel ik gelijk en haal de kaars uit de candle die op het kastje staat. Ik pak de candle en draai voorzichtig alle sloten open. Voorzichtig en langzaam open ik de deur en hou de candle omhoog. "Lieverd?" hoor ik de stem van mijn moeder zeggen voordat ze de deur openduwt. Ik hou gelijk de candle achter mijn rug en haal niks vermoedend mijn hand door mijn haar. "Mam," zeg ik en hijg nog een beetje. "Waarom zaten alle sloten opslot?" vraagt ze en loopt langs me met boodschappentassen in haar handen. "Voor de veiligheid, dat heeft de politie geadviseert na, eh," begin ik, "de ontvoering?" "Ontvoering? Lieverd dat kan niet gebeuren in huis," zegt mijn moeder en grinnikt. Snel zet ik de candle weer op het kastje en adem weer diep in en uit, dit was zo eng.

Na het maken en leren van mijn huiswerk, heb ik nog even tijd om mijn kledingkast op te ruimen. Ik open de kastdeuren en haal alles eruit waarna ik het op mijn bed leg. MIjn telefoon plingt, dus ik pak hem.

Onbekend: Ha! Ik zag je wel! Je bent nog niet van me af, dametje..

Ik slik en mijn mond valt open. Onbekend zag mij dus.. Wat is dit voor iets? Met trillende handen typ ik wat terug:

Ik: Wat miet je?

Ik: Moet*

Onbekend: Ik ben nog niet klaar met je.

Een paar seconden later stuurt hij een foto, die gelijk laad. Mijn ogen worden groot als het een foto van mij is, in mijn kamer met mijn telefoon in mijn handen - de foto is wel vanaf buiten genomen. Gelijk kijk ik naar buiten en zie niemand. Ik kijk naar de ramen en zie niemand voor het raam staan. Niet begrijpend geef ik nog een blik naar de buitenwereld voordat ik mijn gordijnen dicht trek. Jade chill, dit is vast één of andere gozer uit de klas die een geintje wilt uithalen..

Ik draai me om en zoek mijn kleding uit. Het moet maar gebeuren voordat ik naar Twan ga..

+++xxx

Als ik bij Twan aankom, hoop ik dat de deur snel open wordt gedaan. Ik voel me totaal niet veilig meer. Zenuwachtig kijk ik achter me om te kijken of ik iemand zie. Nee, beter. Opgelucht haal ik iemand. "Jade," hoor ik. Ik schrik en kijk voor me, Twan. "O my lord, Twan. Je liet me schrikken," zeg ik geschrokken en ga in zijn armen staan. Hij lacht even waarna hij "sorry" mompelt tegen mijn haar.

We lopen naar binnen en ik trek mijn jas en schoenen uit. "Hoe was je dag?" vraagt hij. "Ging wel," zeg ik. Hij hoeft het echt niet te weten, ik bedoel: ik vertrouw hem wel, maar dit is vast iets om nergens zorgen over te maken. Ik ga op mijn tenen staan en druk een kus op zijn lippen. Hij glimlacht en legt zijn armen om mijn middel. Ik leg mijn handen op zijn borst en kijk hem aan. Weer druk ik een kus op zijn lippen waarna hij mij ook een kus geeft. Zacht giechel ik en verberg mijn hoofd in mijn handen. "Cute," zegt hij en drukt een kus op mijn voorhoofd.

Hand in hand lopen we de woonkamer binnen en gaan op de bank zitten. "Hey Jade," zegt zijn moeder. "Hi, bedankt dat ik mee mag eten," glimlach ik, ik wed dat ik het vanavond ga vergeten dus ik zeg het nu alvast. "Geen probleem, je bent aktijd welkom. Twan zou het ook niet zo erg vinden," knipoogt ze. "Mam," gromt Twan. Ze loopt lachend weg en ik kijk hem aan. "Ze is aardig, wees dankbaar," zeg ik zacht. "Ze is verschrikkelijk irritant op zulk soort momenten," zegt hij voordat hij weer zijn lippen op die van mij drukt. Ik sluit mijn ogen en kus terug.

--

H A P P Y  B I R T D A Y  N I K K I❤🎉🔥

xgetweird