Believe In My Words

34.

Pov Jade.

"Hey Zoe.." Zeg ik zacht als ik haar zie staan.

Perrie, Zoe en ik hebben afgesproken om met elkaar te praten over wat er allemaal gebeurd is en daarom is ze nu in onze hotelkamer.

"Hey." Zegt ze.

"Sorry.." Zegt Perrie die in huilen uitbarst.

"Nee, geen sorry.." Zegt Zoe. "Groepsknuffel?"

Ik knik en we belanden in een knuffel. We laten elkaar los en ik veeg Perrie's tranen weg.

"Sorry hoor.. ik huil niet alleen om jou.." Zegt ze.

"Wat dan?" Vraagt Zoe fronsend.

"Zayn heeft het uitgemaakt via WhatsApp en hij is nu met een ander." Zeg ik zacht.

Perrie bijt op haar lip om niet weer te huilen. "O my god, nee! Maar laten we nu praten over vroeger.."

We gaan op de bank zitten en beginnen te praten.

"Na de ontvoering moest ik heel lang herstellen en ben ik eigenlijk alleen maar binnen geweest. Na een tijdje durfde ik pas naar buiten.." Zegt ze.

"Waarom hebben je ouders niks gezegd over ons?" Vraag ik.

"Niet lullig bedoeld, want wij hadden ook naar jou ouders kunnen gaan, maar we hadden het zo druk dat we niet konden langskomen.." Zegt Perrie.

"Dat geeft niet en ik heb het al gevraagd aan mijn ouders. Ze zeiden dat als dat de wereld in zou komen dat ik dan bang zou worden, omdat jullie beroemd zijn. Het was wel aan het begin van jullie carrière, maar ze wisten niet of jullie dat ook aankonden.. Jullie zouden misschien wel supersterren worden." Zegt ze. "Ze deden het om ons alle drie te beschermen."

"Zullen we gewoon weer opnieuw beginnen?" Vraagt Perrie.

Ik kijk naar Zoe en knik dan. "Laten we wat leuks doen!" Zeg ik.

"Wat deden we vroeger als we met zijn drieën wat leuks deden?" Vraagt Zoe zacht.

Ik glimlach kleintjes en kijk naar Perrie. "We keken een film onder een veel te kleine deken of we gingen shoppen." Zeg ik.

"Of lekkere dingen bakken." Zegt Perrie.

"Hm, misschien kunnen we eerst wat bakken en daarna een film kijken." Zegt Zoe.

"Goed idee!" Zeg ik en we rennen alledrie naar de keuken.

We pakken alledrie lekkere dingen en kijken er uiteindelijk naar. "Laten we alle drie wat anders maken!" Roept Perrie en met een hoop kabaal en gelach maken we eten.

Na langer dan een uur zijn we eindelijk klaar. We ploffen op de bank en leggen een deken over ons heen.

"Ik ben kapot." Zegt Perrie zuchtend.

Ik lach en schud mijn hoofd. "Je gezicht zit onder de meel." Zeg ik grinnikend. Ik lik mijn vinger en veeg het over haar wang om het weg te halen.

"Ew, Jade!" Zegt ze gillend.

Zoe lacht en pakt een muffin die ze in mijn gezicht duwt.

Mijn mond valt open van verbazing. "Oh.. my.. gosh.." Zeg ik en haal het van mijn gezicht af om het vervolgens in haar gezicht te duwen.

"Muffin gevecht!" Roept Perrie en ze duwt een muffin in haar eigen gezicht.

Ik lach en gooi de muffin in haar haren.

"Oké, weten jullie zeker dat we vroeger vrienden waren? Jullie zijn raar." Zegt Zoe lachend.

Perrie en ik kijken haar verdrietig aan. "Je gaat eraan!" Roept Perrie en ze springt half op haar om haar een kietel dood te geven.

Zoe schopt lachend met haar benen in het rond.

"Oké stop!" Gil ik. "Zullen we een film kijken?"

"Tuurlijk." Zegt Zoe hijgend van het lachen en ploft naast me neer. "Als dit altijd zo gaat dan doe ik voortaan een regenpak aan om mijn kleren en haar te beschermen."

"Goed plan." Zegt Perrie droog en ze start een film.

"Mean girls?" Vragen Zoe en ik tegelijk.

"Dat keken we vroeger altijd." Zegt Perrie en haalt haar schouders op.

"Oké." Zeg ik en haal ook mijn schouders op. Ik kijk naar de film en voel Zoe's hoofd op mijn linkerschouder en Perrie's hoofd op mijn rechtershouder. "Niet in slaap vallen he." Zeg ik, maar ik krijg al geen antwoord meer. Ik heb dit gemist, dat we met zijn drieën zijn en ik ga er zoveel van genieten. Ik ben blij dat we weer vrienden zijn.

THE END.