Believe In My Words

7

Pov Jade

"Dag Pez, tot morgen!" zeg ik als ik de andere afslag moet nemen. "Tot morgen!" gilt ze nog en ik fiets naar mijn huis. Deze meiden zijn echt geweldig, ze zijn gek, maar ja. Anders is het saai. Pez is de gekste en Zoe kan serieus zijn, maar toch ook weer gestoord. Nee, mijn leven met die twee is totaal niet saai.

"Hi mom!" roep ik als ik thuis ben. "Hi sweetie," roept mijn moeder als ze van de trap af loopt. "Hoe was het?" vraagt ze en geeft me een knuffel en een kus op mijn wang. "Leuk, gezellig. Maar school was echt saai," zucht ik. "Ah, mooi zo! Tja, je leert nu wel wat," lacht ze. "Ha ha ha, maar het is facking saai," mompel ik. "Jade! Je woorden," zegt ze. "Jaja," mompel ik.

"Twan komt zo met zijn ouders," zegt ze en loopt weer de keuken in. Bij 'Twan' maakt mijn hart een sprongetje. Hij is zo'n leuke jongen. "Oh leuk," zeg ik zacht en leg mijn boeken op de tafel. Hoe moet ik nu normaal huiswerk maken als ik weet dat híj komt? Ik vind hem al een tijdje leuk, denk ik? Ik moet het nog ondervinden, ik heb Zoe om raad gevraagd, maar zij zei dat ik echt verliefd ben. Pez zei het gelijk, met al die symptomen die kloppen. Ik weet het nog niet zo, het kan, maar het kan toch ook niet.. You and I just do not know. Maar ik ben eigenlijk ook echt jaloers op Zoe en Lucas, ze zijn echt goals. Eigenlijk hoop ik dat Twan en ik ook zo worden. Ik zie het al helemaal voor me om eerlijk te zijn.

"Jade!" zegt mijn moeder. Ik schrik uit mijn gedachtes en kijk haar aan. "Wat zit je nou te glimlachen?" vraagt ze met een grijns. Oh shit, ze heeft het gezien dus.. Ik voel het bloed al naar mijn wangen stijgen. "Niks," zeg ik zacht en probeer mijn wangen te verbergen met mijn haar. "Sure, heb je iets te vertellen? Heb je een vriendje?" mengt Karl, mijn broer, zich in. "Wat? Nee," probeer ik het weg te lachen. "Nou ga dan maar verder met je huiswerk voordat ze komen. Dan hoef je het vanavond niet meer te doen," zegt mijn moeder en grinnikt. Volgens mij hebben ze mij door.. Naja, ik kan het ook verkeerd hebben.

Na mijn huiswerk ga ik naar de groepsapp met de meiden.

Ik: Hi

Zoe👭: Hii

Ik: Ik denk dat ik iemand leuk vind..

Zachtjes bijt ik op mijn lip, bang te zijn voor hun reactie.

Pez👭: WHO? TELL ME

Zoe👭: Jade is in loooove

Ik: Het is de zoon van de beste vriendin van mijn moeder; Twan. Hij is zoo knap

Pez👭: Morgen een foto alsjeblieft. Ga fixen dan

Ik: Hij komt zo, als hij meekomt met zijn moeder

Pez👭: Fix. Nu! Morgen is hij je bf

Ik lach en leg mijn telefoon weer weg omdat mijn moeder weer de woonkamer binnenloopt. Ze is zo streng met huiswerk. Ik snap het wel, maar ik kan zelf ook wel mijn huiswerk inplannen enz. Frans, mijn beste vak.. Ik ga het proberen, maar ik garandeer niet dat het goed zal zijn mevrouw Laurent.

-

"Hi," hoor ik opeens naast me. Ik schrik en kijk naast me, Twan. "Oh hey," zeg ik, alsjeblieft wees normaal Jade. "Lukt het?" vraagt hij en komt naast mij zitten. "Naja, wat noem je lukken?" lach ik een beetje, dit is ook echt normaal Jade. Ik kan mezelf nu echt slaan. "Welk vak?" vraagt hij en ik kijk hem aan. Zijn hazelnoot-bruine ogen en zijn bruine haar zijn zo mooi. Zijn ogen twinkelen en glimlachen. Oh gosh, please be my boyfriend tomorrow.. "Jade," zegt hij zacht. "Eh, Frans," mompel ik. "Zal ik helpen?" vraagt hij. "Als je wilt," zeg ik zacht. "Tuurlijk," zegt hij en glimlacht voordat hij mijn boek pakt. "Eens kijken," zegt hij.

Na een half uurtje hebben we mijn huiswerk af. "Dank je," zeg ik dankbaar en glimlach. "Geen probleem, het was te doen," lacht hij, "ken je Zoe en Lucas?" Opeens die vraag, what the hell.. "Ja, Zoe is mijn beste vriendin en Lucas is haar vriend," zeg ik en knik. "Ah okay. Nou kijk, Lucas neemt Zoe over twee weken mee naar Parijs omdat ze dan negen maanden hebben. Ze zijn echt goals samen," vertelt hij enthousiast. Ik knik, "serieus? Parijs? Dat wist ik niet." Even lach ik, o my god echt goals. "Ja, Lucas is een vriend by the way," zegt hij en knikt. "Ah, nice," zeg ik en het begint awkward te worden.

"Willen jullie wat te drinken en te eten?" vraagt mijn moeder die opeens naast mij staat. "Ja, lekker," zegt Twan en glimlacht vriendelijk. "En jij Jade?" vraagt ze. "Ja is goed," zeg ik en sla mijn been over mijn andere knie. "Ben zo terug," zegt ze vrolijk en loopt naar de keuken.

"Hoe gaat het op school?" vraagt hij. "Naja, wel goed. Tuurlijk heb ik wel dipjes enzo, maar het gaat wel. Perrie en Zoe steunen mij, dus dan kom ik er wel," knik ik en glimlach ongemakkelijk. "Ah, mooi zo. Wie is je mentor?" vraag hij geintereseerd. "Mevrouw Laurent. Echt een heks," mompel ik en kijk weg. "Daar ben ik het met je eens, niemand mag haar volgens mij," grinnikt hij en raakt mijn knie even aan met zijn hand. Tintelingen ontstaan in mijn buik en de plek brand, oh shit. Ik kijk hem weer aan en hij kijkt.. verliefd? naar mij. Wut? Ik glimlach vrlegen en kijk naar mijn hand die op mijn schoot ligt. "Je kan het slechter treffen," zeg ik zachtjes. "Tja, dat kan," zegt hij zachtjes.

"Dankjewel," hoor ik hem opeens zeggen. Ik kijk op en zie mijn moeder naast ons staan met eten en drinken. "Dank je," zeg ik zacht. Ze glimlacht vermakelijk en loopt weer weg. Gelukkig staat de tafel in een andere kamer, dus niemand kan ons inde gaten houden omdat ze in de woonkamer zitten. Ik neem een slokje van mijn drinken en kijk naar de koekjes die op het bord liggen. Hopelijk wordt deze avond beter..