Snow White and Her Seven Daddies

Chapter 34: TOTAL ECLIPSE OF THE HEART

Snow's Point Of View

Pinayagan ako nila daddies na umabsent dahil baka raw atakihin ulit ako ng asthma, at hindi nila alam kung gaano ako kasaya na hindi ako papasok sa tinatawag nilang "school".

Maagang umalis si daddy Xenon dahil sa kanyang trabaho, and si daddy Bryan naman at si daddy Charles hindi pa umuuwi simula kagabi, ang sabi lang nila daddies may LQ daw sa pagitan nilang dalawa

At si daddy Paxton ito nasa tabi ko mukhang pinagbagsakan ng langit at lupa, simula nung umuwi sya kagabi na basang-basa, hindi sya masyadong nagsasalita kaya naman sobrang tahimik dito sa bahay, si daddy Ken at si daddy Shawn lang ang palaimik, day-off ni daddy Shawn kaya naandito sya sa bahay, at si daddy Ken as usual palate na naman yan sa kanyang trabaho, palibhasa sya ang may ari ng resto kaya pachill-chill lang sya, at itong si daddy Paxton, hindi ko alam kung bakit hindi pumasok sa trabaho, kanina pa sya wala sa sarili at sa twing kinakausap sya nila daddy Ken at nk daddy Shawn parang kumakausap lang sila sa estatwa

At si daddy Mark naman? Hindi rin sya pumasok sa opisina ngayon, instead dito sya nagtrabaho sa bahay, kasalukuyan syang nakatitig sa laptop nya at sa tabi nya naman ay isang tasa ng kape, I guess hindi sya nakatulog kagabi. Bigla ko namang naalala 'yung phone ko, lumapit ako kay daddy saka kinulbit sya mula sa kanyang likuran

"Daddy 'yung phone ko po" nilahad ko ang kamay ko sa harap nya, bigka namang kumunot ang noo nya

"Oh sh*t I forgot your phone at my office" napasimangot naman ako, sigurado akong punong-puno na yun ng missed calls at messages ni mommy, at baka mamaya lang ay nasa airport na sya kapag hindi pa ako nakatawag sa kanya, ibinigay sakin ni daddy Mark ang phone nya

"Use my phone instead" buti na lang talaga at memorized ko ang number ni mommy, tinawagan ko ang number nya ang wala pa isang ring sinagot nya na kagad ito

"Hello, who's this?" bumuntong hininga naman ako bago sumagot

"This is Snow, mom" dumapa ako sa sofa habang kinakausap si mommy, si daddy Mark naman nakatingin lang sakin

"Thanks God! Sweetie bakit hindi mo na naman sinasagot ang mga calls ko sayo? Pinagalala mo na naman ako" I feel that she's tired, hindi talaga nausuhan si mommy ng salitang "pahinga"

"Mom I'm sorry nalimutan kong icharge ang phone ko, don't worry I'm fine" wika ko kay mommy rinig ko naman ang kanyang malalim na hininga

"You forgot? Again sweetie? Okay I let this pass, next time always charged your phone okay? So have you eaten your breakfast?" Aish nagecho tuloy sa utak ko 'yung sinabi ni Teacher Mich "Honesty is the best policy" nagsisinungaling na naman ako and kinakain na ko ng guilty ko, God knows how I much want to tell mom about my condition here, and still nagsisinungaling pa rin ako, what a bad daughter.

"I'm really really sorry mom" natahimik naman sya

"Wait sweetie, kaninong phone tong ginagamit mo?" oh I forgot kay daddy Mark nga pala itong cellphone na hawak ko, napatingin naman ako kay daddy Mark na nakakunot lang ang noo na nakatingin sa dereksyon ko

"Hmm kay Kuya Peter po, hehehe nagchacharge pa po kasi mommy 'yung phone ko so hiniram ko muna itong cellphone ni Kuya Peter kasi I know na nag-aalala na po kayo sakin" pagpapaliwanag ko sa kanya

"Ahh okay I already saved it, so once na hindi kita matawagan si Kuya Peter na lang ang tatawagan ko, to checked you out" nanlaki naman ang mata ko

"No! I mean! Mom, kuya Peter is busy doing his work so kung tatawag kayo sa kanya baka makaistorbo lang kayo mommy" huhuhu Kuya Peter please forgive me for using your name, anyway Kuya Peter is may grandma's personal bodyguard.