Zijn bezit

Keegan

"Allison, Mireya komen jullie er uit?" vraagt mijn moeder die zachtjes de deur open doet. 'Uuuhg, mam het is weekend. Waarom moeten we er zo vroeg uit?" vraag ik wanneer ik zie op de klok dat het nog maar acht uur is. "Alfa Ax wil de pack om 9 uur spreken" zegt ze terwijl ze de dekens van ons aftrekt. "Maaaamm hou op" schreeuw Mireya. Ik gooi een kussen naar mijn moeders hoofd terwijl ze de kamer uitloopt.

Eenmaal aangekomen zien we dat iedereen er al is. Alfa Ax loopt net het kleine podium op. "Nou nu gaan we het horen" zeg ik tegen Mireya. "Ssssht" hoor ik achter me. Geïrriteerd kijk ik achterom. "Quinn!" zeg ik terwijl ik haar een knuffel geef. Terwijl Alfa Ax begint te praten kijk ik nog snel achterom. Terwijl ik dat doe zie ik een schim in het bos staan. Voor een seconde hoor ik alleen nog mijn eigen hartslag. Ik knipper een paar keer met mijn ogen en de schim is weg. Te weinig slaap gehad denk ik nog.

"Hallo allemaal. Jullie vragen je vast af waarom ik jullie zo vroeg bij elkaar heb geroepen" zegt alfa Ax terwijl er een paar mensen ja zeggen. "Jullie hebben vast allemaal gehoord dat de BlackRiver pack in ons dorp is". Iedereen is in een keer doodstil. Opeens hoor ik iets, het lijkt weer vanuit het bos te komen. Een krakend takje en een kuchje. Ik kijk snel achterom. Weer niks. Verder hoort niemand iets, maar ik heb natuurlijk ook een extra goed gehoor dankzij mijn witte wolf. Ik richt mijn aandacht weer op de speech. "Ik kan jullie vertellen dat ik denk dat ze nog wel een poosje blijven". Ik hoor meteen een paar mensen zuchten. "Ik heb geprobeerd om met alfa Zayden te praten, maar ik kreeg geen antwoord over waarom ze hier zijn. Tot die tijd zullen we moeten afwachten en er is helaas niet veel wat ik kan doen. aangezien zijn pack veel groter is dan de onze" zegt hij een beetje teleurgesteld. "Bedankt allemaal en als jullie nog vragen hebben kunnen jullie bij Keegan terecht" zegt alfa Ax. "Ugh, no way dat ik iets aan Keegan ga vragen" fluister ik in het oor van Quinn. Ze begint te lachen en knikt begrijpend haar hoofd.

Die lul heeft me zo maar zonder pardon aan de kant gezet. Ik was zo verliefd op hem en toen heeft hij mijn hart gebroken. Sinds dat ben ik nooit meer verliefd geweest. Ik ben zo bang voor hem geworden sinds het uit is. Hij heeft me al een paar keer geslagen en hij weet nooit wanneer hij moet stoppen.

Als ik zie dat Keegan naar ons toe loopt glip ik tussen de menigte door en begin ik richting het bos te lopen. Ik merk dat hij me achterna loopt en ik begin nog harder te lopen. "Allison, kom terug!" roept hij dreigend. Ugh, dat heb ik niet gemist. Hij deed alsof hij de baas over mij was en als ik niet luisterde dan had ik een probleem. Ik begin nog iets harder te lopen. "Allison, ik zou maar niet verder gaan. Wie weet doet iemand je wel pijn" zegt hij grijzend. "Rot op Keegan" snauw ik. Ik hoor dat hij begint te versnellen en ik begin ook nog harder te rennen. Ik weet dat hij me op dit moment alleen maar pijn wil doen. Opeens struikel ik over een tak en ik hoor Keegan heel hard lachen. Hij loopt dreigen naar me toe. "Kappen met deze onzin. Ik kan hier niet meer om lachen" snauw ik terwijl ik overeind probeer te klauteren. Hij duwt me weer op de grond. Hij pakt met zijn handen mijn keel vast. Heel langzaam sluiten zijn vingers zich verder om mijn nek. "Nee, stop" hijg ik.