Zijn bezit

De beet

Oke, ik ga proberen de hoofdstukken iets langer te maken. Hoop dat jullie het leuk vinden!

-------------------------------------

Wow, ik viel bij.." Ik stop met praten wanneer ik Zayden niet meer in bed zie liggen. Ik hoor dat de douche aan staat. Hij is toch niet echt serieus?!

Boos zet ik het bord neer en stamp naar de douche toe. Ik gooi de deur open. Zayden staat onder de douche met zijn rug naar me toe.

"Wat denk je wat je aan het doen bent?!" Ik probeer zo boos mogelijk te klinken.

Langzaam draait hij zich om. Oh. My. God. Ik doe mijn best, maar kan mijn ogen niet van hem afhouden. "En?"

"Wat?" Ik kijk hem verbaasd aan

"Bevalt het uitzicht?" Hij kijkt me lachend aan. Ik voel mijn wangen rood worden. Snel draai ik me om en ren de douche uit. "Ik zei niet dat ik het staren erg vond" schreeuwt hij me na. Ik hoor hem nog grinniken.

Aangekleed en al komt hij de douche uit lopen. Zijn shirt zit aan een kant iets bij zijn broek in waardoor je een stukje van zijn Calvin Klein onderbroek ziet. Ik blijf me maar verbazen over hoe mooi hij eigenlijk is. Het lijkt wel alsof er elke dag iets bij komt, wat hem nog knapper maakt.

Ik merk dat hij me aanstaart. Ik kijk hem aan en zie dat hij me fronsend aankijkt. "Wat?"

Hij begint te lachen. "Oh niks hoor." Hij loopt naar me toe en geeft me een kus. Ik trek hem naar me toe en verdiep de kus. Ik ga op het bed zitten. Hij laat zich zachtjes boven op me vallen. Hij grijpt met een hand mijn handen vast en houdt ze vast boven mijn hoofd. Ik kan geen kant op. Langzaam geeft hij me kusjes in mijn nek. Een zacht gegrom ontsnapt door zijn lippen. Hij tilt zijn hoofd op en kijkt me recht in mijn ogen. "Sorry" zegt hij.

"Sorry waarvoor?"

Met dat ik dat zeg brengt hij zijn lippen naar mijn nek. Opeens voel ik een scherpe pijn in mijn nek. Nee! "Zayden!" Ik probeer onder hem weg te komen, maar hij is te groot en te sterk. Een voor een laat hij mijn handen los.

Boos probeer ik hem van me af te duwen. Eindelijk werkt hij een beetje mee en kan ik hem van me af duwen. "Waarom deed je dat?" Ik kijk hem aan met tranen in mijn ogen. "Ik heb al lang gewacht, Allison" zucht hij. "Oh, dus je wil dat ik je bedank?" Ik kijk hem vol ongeloof aan.

'Allison, ik kan er niks aan doen."

"Ben je nou serieus?" Wauw, volgens mij is hij nog echt serieus ook. "Het is een alfa dingetje" zegt hij terwijl hij opstaat. Hij lijkt totaal geen spijt te hebben. Hij doet mijn haren aan de kant en kijkt glimlachend naar wat hij heeft aangericht. Boos doe ik mijn haren weer voor de beet. "Ik wil dat iedereen weet dat je van mij bent, Allison. Geloof me, ik heb zo lang mogelijk gewacht. Voor jou. Ik ben waarschijnlijk degene die het langste heeft gewacht" zegt hij. Hij loopt richting de deur.

"Waar ga je heen?"

"Ik moet even iets regelen" antwoord hij. "Maar je bent nog gewond!" Hij haalt zijn schouders op en loopt de deur uit. Hij is echt ongelooflijk. Boos loop ik hem achterna. "Kom terug Zayden!"

Hij doet de deur al open. "Als je nu niet terugkomt, dan.." Ik krijg de kans niet op mijn zin af te maken. "Dan wat?"

Ik probeer zo snel mogelijk iets te bedenken. "Dan ga ik weg" zeg ik snel. "Gaat niet gebeuren, prinses" zegt hij spottend terwijl hij naar de bewaker wijst die voor de deur staat. "Sinds wanneer staat daar een bewaker?" Hij kijkt me lachend aan. "En sinds wanneer noem je me prinses?" Ik hoor hem nog lachen voordat hij de deur dichtslaat. Waar komt deze arrogante houding opeens vandaan?