Zijn bezit

Bang

           
*klopklop*

Langzaam doe ik mijn ogen open. Oh, ik ben toch in slaap gevallen. Er word weer op de deur geklopt. Dit keer gaat de deur open. Ik zie Zayden in de deuropening staan. "Wat is er?" vraag ik. "Er is iemand die iets tegen je wil zeggen". Op dat moment komt Ruby binnen lopen. Meteen ga ik rechtop zitten. Ze komt naar me toe lopen en gaat naast mijn bed staan. "Ik wilde even sorry zeggen voor wat ik heb gedaan" zegt ze. Ik hoor aan haar toon dat ze het niet meent. "En?" zegt Zayden. "En dat ik je niet meer lastig zal vallen". "Goed zo, nu weg" beveelt Zayden. "Even dat je het weet. Dat was mijn plek" zegt ze terwijl ze naar het bed wijst. "Ruby, genoeg" zegt Zayden hard. Ruby loopt snel weg.

Zodra Ruby de deur uit is komt Zayden naast me liggen op bed. Ik kan zijn buispieren door zijn shirt heen zien. "Geniet je van het uitzicht?" vraagt Zayden lachend. Ik begin te blozen en wil zo snel mogelijk het onderwerp veranderen. "Heb je nog met Ella gepraat?" vraag ik. "Waarom zou ik?". "Je was niet echt bepaald aardig tegen haar" zeg ik zacht. "Ze komt er wel overheen" zucht Zayden. Ik rol met mijn ogen naar hem. "Rolde je nou met je ogen?" zegt hij terwijl hij rechtop gaat zitten. "Nn nee" stotter ik. "Jawel" zegt hij terwijl hij opstaat. Ik spring snel op van bed.

"Je krijgt 5 seconden voorsprong" grijnst hij. "Wat bedoel je?" vraag ik. Ik kan aan zijn blik niet zien of hij een grapje maakt of niet. "Vier".  "Zayden, stop"  piep ik. "Drie". "Zayden, alstjeblieft" smeek ik. Maar natuurlijk stopt hij niet. Zodra hij twee zegt begin ik te rennen, maar natuurlijk is het al te laat. Ik kom niet eens bij de deur. Ik sta met mijn rug tegen de deur aan. Zayden komt voor me staan en zet zijn handen tegen de deur aan waardoor ik geen kant op kan. De blik in zijn ogen maakt me bang en al snel voel ik tranen opkomen.

Dit doet me denken aan de keren dat Keegan boos op me werd. Ik haatte het om hem boos te zien. Hij sloeg altijd zo hard. Ik probeer de tranen nog tegen te houden, maar ik voel ze al over mijn wangen looen. Zoals elke keer knijp ik mijn ogen dicht, wachtend op de klap en de stekende pijn.

"Allison, wat doe je?" zegt Zayden terwijl hij mijn hoofd vastpakt en mijn tranen weg veegt. "J je was boos" stotter ik terwijl ik mijn ogen opendoe en zijn bezorgde gezicht zie. "Het was maar een spelletje" zegt hij. Zayden pakt mijn hand vast. "Dacht je dat ik je ging slaan?" vraagt hij. "Ja" mompel ik. "Waarom?". Ik trek mijn hand los en ga op bed zitten. Zayden komt weer naast me zitten en pakt mijn hand weer vast. "Ik wil het er niet over hebben" zeg ik terwijl ik een traan weg veeg. "Heeft het iets te maken met die jongen uit het bos?". Ugh, hoe weet hij dat nou weer. "Misschien" antwoord ik.

"Allison, ik zou je nooit pijn doen" zegt hij terwijl hij nog dichterbij komt zitten. "Dat weet je toch?" vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. "Soms maak je me bang" zeg ik eerlijk. "Sorry, ik zal wat meer oppassen als ik bij jou ben, goed?". Ik knik met mijn hoofd. "Dankje" zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. "Je bent zo mooi als je lacht" zegt hij terwijl hij met zijn handen mijn hoofd vastpakt. Voordat ik tijd heb om erover na te denken druk ik mijn lippen op de zijne. Er gaat een rilling door mijn lijf heen wanneer onze tongen elkaar ontdekken. Hij duwt me achterover op bed en klimt op me. Zijn gewicht drukt me dieper het matras in.

Opeens gaat de deur open. "Alfa, ik heb nieuws over.." zegt een stem die ik eerder heb gehoord. Zijn zin wordt afgekapt door Zayden. "Weg. Nu" zegt hij streng. Ik duw hem van me af en ga rechtop zitten. Ik grinnik zachtjes. "Wat?" vraagt hij. "Je bent echt streng" antwoord ik. "Weet ik" zegt hij terwijl hij me een kus op mijn hoofd geeft. Hij staat op en loopt naar de deur. "Wat ga je doen?" vraag ik nieuwschierig. "Kijken wat hij wil" zegt hij terwijl hij de deur uitloopt. Mijn maag knort, maar ik besluit te wachten met eten tot Zayden terugkomt.