Zijn bezit

Zeg iets

"Wat ben je van plan Zayden?" Ik kijk hem vragend aan.

Mijn ouders zijn net weer weggegaan. Ik ben het er totaal niet mee eens dat ze weer zijn teruggegaan. Zayden zit al die tijd al weer in zijn kantoor. Natuurlijk wil hij niet zeggen wat hij van plan is, maar ik heb goede hoop.

Voorzichtig slinger ik één been uit bed. Ik zucht. Nu nog mijn andere been. Voorzichtig slinger ik ook mijn andere been uit bed. Ik sta op. Ik ben verbaasd dat het al weer iets beter gaat. Ik loop naar Zayden zijn kant van het bed en kniel voor zijn nachtkastje. Voorzichtig trek ik de lade open. Op zoek naar iets wat van Ruby kan zijn. Ik weet dat ik haar niet zou moeten geloven, maar alsnog brengt zij twijfels bij me op. 

Een boek, wat blaadjes, een zaklamp en een pakje condooms. Meer zit er niet in. Ik pak het pakje condooms. Op de voorkant staat dat er twaalf condooms in moeten zitten. Ik begin te tellen. Één, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven en meer zit er niet in. Er missen er vijf. 

Opeens hoor ik voetstappen de trap op komen. Snel doe ik de condooms terug in de lade en smijt de lade dicht. Ik probeer zo snel mogelijk op te staan, maar het lukt niet zo snel. Ik hoor de deur al opengaan. Zayden staat in de deuropening naar me te kijken. "Wat doe je, Allison?" Hij kijkt me verbaasd aan. Shit, hoe lul ik mezelf hier nou weer uit? "Ik uh ik." Hij kijkt me fronsend aan. "Waarom was je in mijn nachtkastje aan het neuzen?" Hij loopt naar me toe en helpt me overeind. Ik probeer weg te kijken, maar hij pakt met zijn hand mijn kin beet, zodat ik hem wel aan moet kijken. "Ik zocht iets" antwoord ik eerlijk. "Wat zocht je?" 

"Iets wat van Ruby is." Plots laat hij mijn kin los. "Wat? Waarom? Ik dacht dat we de fase van de exen nu wel voorbij waren?" Hij kijkt me verbaasd aan. Ik zie aan hem dat hij er echt niks van snapt. "Dat dacht ik ook, Zayden" reageer ik fel. Ik doe een stapje van hem vandaan. "Allison, zeg nou eens wat je bedoeld. Stop hiermee!" Hij begint boos te worden. Hij ziet er eng uit als hij boos is. Voorzichtig doe ik nog een stapje van hem vandaan. "Allison, wat is er nou aan de hand?" Wanneer hij een stapje naar me toe komt, doe ik er snel nog een achteruit. Hij ziet er gekwetst uit. Nee Allison, geen medelijden krijgen. Hij heeft dit zelf gedaan. 

"Allison, zeg nou iets." Ik staar hem aan. "Ruby heeft me alles verteld" antwoord ik. Zijn ogen worden groot. "Wat heeft ze je verteld?" Hij begint nog harder te praten. "Dat jou bed fijn lag toen ik weg was" zeg ik snel wanneer ik zie dat hij nog bozer word. Met een ruk draait hij zich om en stormt de deur uit. Ik kruip huilend in bed. 

Alleen, ik ben weer alleen.