Zijn bezit

Pijn

"Zeg heb je een vriend, Ella?" Ik kijk de jongen naast me aan, niet wetende wat ik daarop moet antwoorden. "Ja" piep ik. "Ah, dan gaat hij het vast niet leuk vinden wat ik met je ga doen" zegt hij terwijl hij zijn hand op mijn been legt.

Allison's p.o.v

Alles doet pijn. Mijn hoofd bonkt, mijn borstkast, mijn buik.. een heftige stekende pijn. Ik voel alles. Mijn arm, mijn been, mijn zij. Ik probeer mijn ogen open te doen. Ze zijn te zwaar. Alles doet pijn. "Je hebt haar ribben gekneusd man" zegt een onbekende stem. "Als het aan mij ligt krijgt ze nog meer kneuzingen." Die stem. Keegan. Langzaam zak ik weer terug in bewusteloosheid.

Mijn ogen voelen zo zwaar. Ik probeer ze open te doen, maar het lukt niet. In de verte hoor ik een geluid, iemand gilt. Het klinkt als een meisje. Wie is dat? Waar ben ik? Ik hoor een gekraak. Gaat er nou een deur open? Ik voel mezelf weer weg zakken.

Ik voel mijn teen kriebelen. Ik wil krabben, maar ik kan niks bewegen. Mijn mond voelt zo droog. Ik wil water. "Nee, niet doen alsjeblieft." Ella! Waar ben ik? Waarom is Ella hier? Hoe hard ik het ook probeer, ik krijg mijn ogen niet open. "Waarom doe je dit?" Ella klinkt gebroken. Arme Ella. De stekende pijn in mijn buik is terug. "Nee, stop!" Ella huilt, hard. Nee, niet huilen Ella! Alles komt vast goed. Ik wil haar helpen, maar de duisternis onthult me weer.

Ik hoor lawaai, veel lawaai. Iemand schreeuwt. Zayden! Wat doet Zayden hier? Er is zoveel lawaai. Ik wil het niet meer horen. Ik zak weer weg. Weg van het lawaai. Weg van de pijn. 

"Meneer, rustig alstublieft. Het is normaal dat ze nog niet bij bewustzijn is. Ze heeft veel klappen gekregen. Haar hersenactiviteit is goed. Ze wordt wakker wanneer zij er klaar voor is" zegt een vrouwenstem. Wie is dat? "Verdomme. Oké bedankt denk ik." Zayden. Hij klinkt zo geïriteerd. Precies zoals ik hem ken. Ik wil zo graag mijn ogen open doen, maar het lukt nog steeds niet. Ik zak weer langzaam weg.

"Fijn dat je zo goed voor haar zorgt." Papa! "Dit hadden we niet verwacht" zegt een vrouw. Mama! Oh papa en mama, ik heb jullie zo gemist! Ik wil zo graag mijn ogen opendoen. Het lukt niet en de duisternis omhult me weer.

Ik heb zo'n dorst. Ik doe mijn ogen open. Ik kijk om me heen. Dit is duidelijk een ziekenhuiskamer. Ik heb al zo vaak in zo'n bed gelegen. Ik kijk naast me. Ik zie Zayden in de stoel zitten. Hij heeft zijn ogen dicht en zijn hand in de mijne. Naast me staat een tafeltje met een glas water erop. Voorzichtig probeer ik het glas te pakken, maar het glas klettert hard op de grond. Shit.