Geçmişin Külleri ✔

35. Hamle - Vezir atı alır

Şarkılar : Adam Lambert ft. Tove Lo - Rumors *****

Jesse Mccartney - Bleeding Love <3 <3 <3

Oturduğum yerden yüzünü görebilmem için kafamı tamamen geriye atmama sebep olacak kadar uzun boylu, vücuduna tam oturan yarıya kadar düğmeli uzun kollu siyah tişörtünün üzerine giydiği klasik kesim mavi hırkasının vurguladığı gelişmiş kas yapısına sahip ve tüm bu dikkat çekici fiziksel özelliklerini tamamlayan yakışıklı yüzüyle Efe'nin şuan gerçekten önümde dikildiğine inanamıyordum.

"Merhaba Efe."

"N'aber Efe? Görüşmeyeli uzun zaman oldu."

"Rüzgar, Kerem nasılsınız? Sizi gördüğüme sevindim, gerçekten uzun zaman olmuştu. İkiniz de çok iyi görünüyorsunuz."

Kerem ve Rüzgar'ın ayağa kalkıp Efe'yle samimi bir şekilde selamlaşması üzerine şaşkınca parmağımı onlara doğrultup üçünü belirten bir işaretle sordum. "Siz tanışıyor musunuz?" Rüzgar kısaca onaylarken Kerem gülümseyerek yanıt verdi.

"Efe, Rüzgar ve benim ailelerimiz sayesinde tanıştığımız eski bir arkadaşımız gün ışığı."

"Hoş geldin Efe."

Aylin, Mete ve benim şaşkın bakışlarımız arasında bu kez de Feyza yerinden kalkıp Efe'nin yanına gelerek yüzünde çok sevdiği bir dostunu görmüşçesine mutlu bir ifadeyle onu yanağından öpüp sarıldığında şaşkınlığım ciddi bir kafa karışıklığına dönüştü.

"Mesajıma cevap vermeyince gelmeyeceğini düşünmüştüm."

Efe utangaçça ensesini ovarken ufak bir gülümsemeyle Feyza'ya cevap verdi.

"Ah..evet..şey..  Cevap veremediğim için üzgünüm ama isteyerek olmadı. Bir süre cep telefonuyla haberleşmem mümkün olamayacak gibi."

Feyza, Efe'nin sözleriyle gözlerinde beliren üzgün bakışları gizleyerek anlayış dolu bir gülümsemeyle kafasını salladı. A ha, burada kesinlikle bizim bilmediğimiz bir şeyler dönüyordu ve Aylin'le aramızdaki manidar bakışlardan onun da aynı fikirde olduğu belliydi. Mete ise hala tereddüt dolu bir gerginlikle izliyordu ikisini.

"Ben de senden haber alamayınca bizimkilere bir şey söylemedim. Bana bir saniye verirsen onlara kısa bir açıklama yapıp sonrasında seni davet etme nedenime geçerim." Efe'nin onaylamasının ardından Feyza onun koluna girip bize döndü. "Efe'yle geçen gün şans eseri karşılaştım ve kendisine bir açıklama borçlu olduğumu düşünerek bir kahve içmeye davet ettim. O da sağ olsun beni kırmayıp kabul etti. Olan biten her şeyi baştan sona anlattığımda büyük bir olgunluk gösterip haklı sebeplerimiz olduğunu ve bizi suçlamadığını söyledi. Ama bizim yüzümüzden onun başına gelenleri duyunca sizin de bir şeyler söylemek isteyebileceğinizi düşündüm." Feyza konuşmaya ara verip Efe'ye dönerek devamında söyleyeceği şeyler için iznini almak ister gibi baktığında Efe kısa bir iç çekip yavaşça kafasını salladı ama duyacağımız şeyler onu ne kadar rahatsız ediyorsa artık özellikle hiçbirimizin yüzüne bakmadan ellerini pantolonun cebine tıkıp gözlerini masaya dikti. "Ayrıntıya girmeden kısaca özetlemek gerekirse Efe'nin ailesi bizim oyunumuzun yarattığı skandalın cezasını Efe'ye kesmiş ve onu evden atıp tüm maddi desteklerini kesmişler."

Feyza'nın söylediklerini duyduğum gibi keskin bir iç çekişle elim ağzıma kapandı. Birkaç saniye boyunca umutla 'Şaka yaptık!' demelerini beklerken gözlerim Efe'yle Feyza arasında mekik dokuyordu ama ikisinin rahatsız hali de umudumun boş olduğunu kanıtlar cinstendi.

Tanrım! Yaptığımız şeyin Efe açısından bu kadar kötü sonuçlanacağı aklımın ucundan bile geçmemişti. İçime oturan ağır suçluluk hissiyle yavaşça yerimden kalkıp Efe'nin önünde dikildim. Kafasını kaldırıp istemeyerek de olsa gözlerime baktığında zoraki gülümseme çabasına dolu dolu gözlerle bakıp bir an sonra hiç düşünmeden kollarımı boynuna doladığımda beklemediği hareketim yüzünden boş bulunup gerilese de dengesini korumayı başarıp ellerini nazikçe sırtıma koydu.