Geçmişin Külleri ✔

37. Hamle - At e4'e

Şarkı : Alex Goot, Sam Tsui, Chrissy, King The Kid - 22 (Taylor Swift cover)

Dondurma kutusuna daldırdığım kaşıkla kocaman bir parça çilekli dondurmayı ağzıma attığım sırada kaşığı dudaklarımdan ayırmadan göz ucuyla yanımda oturan arkadaşıma baktım. Tam bana dönmek üzereyken hemencecik önüme dönüp kaşığı yeniden kutuya sapladığımda bu sefer de çikolatalı tarafından bir parça aldım. Kaşığımdaki dondurmadan minik lokmalar ısırıp ekrandaki çiftin tartışmasını izlerken yan gözle Mete'yi kontrol ettim. Kaçamak bakışlarımı yakaladığı an aynı hızla gözlerimi tekrar ekrana çevirdim.

Birkaç saniye filmi izliyor gibi yapıp çaktırmamaya çalışarak bakışlarımı yeniden ona çevirdiğimde "Tamam. Bu kadar yeter." diyerek filmi durdurup sinirle bana döndü. "Aklındaki neyse söyle de ikimizi de kurtar bu eziyetten Duru!"

Dondurma kutusunu komodinin üzerine bıraktıktan sonra heyecanla ona dönerek bağdaş kurdum.

"Sorun Efe." Hüsranla ellerini yüzüne kapadı.

"Ahh! Bunun geleceğini tahmin etmeliydim!" Kafasını geriye atıp sesli bir nefes verdikten sonra tekrar bana baktı. "Ne olmuş Efe'ye?"

"Çok düşündüm ama bir türlü anlayamıyorum. Hem manken gibi çocuk, hem de senin liginde. En önemlisi de inanılmaz tatlı ve kibar biri. Şimdi aklıma geldi de Feyza'yla konuşurken de pek utangaçtı, şekerlik ya! Sonra ben sarılınca nasıl kızardığını da gördün değil mi? Kıyamam. O haliyle tıpkı pembiş yanaklı kocaman sevimli panda yavr.." Gözlerini abartılı şekilde devirip sözümü kesti.

"Anladık Duru, çocuk bal küpü. Sadede gel." Gözlerimi kısıp memnuniyetsizce arkadaşıma baktım.

"Bazen sinir bozucu derecede Kerem'e benziyorsun."

"Çok normal. İkimiz de seksi, yakışıklı ve zekiyiz." Ukala gülümsemesine karşılık kollarımı göğsümde bağlayıp bilmişçe cevap verdim.

"Ayrıca ben merkezci, ukala ve manipülatifsiniz."

"Ama ikimizi de seviyorsun." diye cevabı yapıştırınca sinirli bir "Her neyse." mırıldandığımda laf dalaşını kazanmış olmasının verdiği tatminle gülerek ellerini başının arkasına destek yapıp yatağın başlığına yaslandı. Bilgisayarı kenara itip yüz yüze olacak şekilde uzattığı bacaklarının yanına oturdum.

"Konumuza geri dönelim. Efe'yle ilgili sorunun ne?" Gözlerini odada gezdirirken umursamazca yanıt verdi.

"Ne gibi?"

"Hadi ama Mete. Bal gibi de anladın ne demek istediğimi. Neden çocuğun üstüne gittin o kadar?"

"Gerçek neyse onu söyledim ben. Gerçekleri kaldıramaması benim suçum değil."

"Ama sen de çok iyi biliyorsun ki en başta hatalı olan bizdik. Sadece Feyza'yı ipin ucundan kurtarmak için karşı tarafta tutma olasılığı binde bir olan bir şaka planlamış olsak da sonuçta tuttu ve hepimiz hiçbir şey olmamış gibi hayatımıza devam ederken bizim yüzümüzden hiç hak etmediği bir duruma düşen Efe oldu. Çocuğun hayatının bir anda alt üst olmasının suçlusu olarak bizim gibi sen de ona bir özür borçluydun ama bunun yerine çocuğa demediğini bırakmayıp üstüne kolunu kırmaya kalktın. Bunca zamandır arkadaşız, senin kimseye karşı o kadar sert ve acımasız davrandığını görmemiştim. Neden Efe?"

Yaslandığı yerden doğrulup sert bir ifadeyle gözümün içine bakıp sorumu yanıtladı.

"Siz ona baktığınızda tatlı, utangaç ve zararsız bir adam görüyor olabilirsiniz Duru ama benim gördüğüm bu değil. Onun gibi lüks hayat standartlarından vazgeçemediği için ailesinin sözünden çıkmayan, kendi kararlarını almaktan aciz korkakların çevresindeki insanlar için ne kadar tehlikeli olduğunu en acımasız şekilde öğrendim ben."