Kiefer's POV
Eventually naging busy rin ang lahat for the preparations for SEA Games. And very honored ako na kasali ako sa mga magrerepresent.
Its two days away from now. Tapos ngayon magkasama kami ni Mika. This may be the last before kami aalis patungong Singapore kasi may mga gagawin din siya.
"Kief, ano ba naman. Galit ka parin sakin? I said sorry countless times already." She whined and I just stared at her.
Almost one year na kaming dalawa at mas napapadalas na yung mga pagtatalo namin ng konti konti. Mostly dahil sa di siya nakakaintindi na busy ako. I got annoyed easily then para bumawi kung ano-anu na yung igaganti niya, di magtetetext, iisnobin lang ako buong araw, papaguiltihin, lalabas with her friends ng di ko man lang alam and the most recent, she went clubbing without me knowing. At sino ba naman boyfriend ang di magagalit pag ganun?
"Ginawa mo yun dahil galit ka sakin na nagcancel ako sa dinner natin, pero alam mo namang babawi ako diba? I was just really busy at that time. Babawi naman ako nun ng breakfast, lunch, dinner but you just ignored me. Tapos malalaman ko lang na nagclub pala kayo?" Sabi ko.
"I'm sorry." She whispered again at yumakap sa braso ko.
Kung di ka lang talaga importante. I think.
"Promise di na ko magiging brat. Nasanay lang kasi ako nung dati tayo. You always have time for me 'B. Bakit ngayon wala na?" She said again.
"Busy lang talaga para SEA Games Mika. And dont you ever accused me of not making time for kasi alam nating pareho na naghahanap talaga ako ng paraan para magkasama tayo." I said.
"I'm sorry na nga. Wag ka ng magalit please. Aalis ka na nga the next day eh."
I sighed. Wala naman akong magagawa.
"Just dont do that again."
"I wont. Not unless kasama kita." She said. Tumango nalang ako.
We were together the whole day.
I admit di na tulad ng dati. Mostly mahirap na ngayon kasi sobrang nag-iiba ang mood niya. One moment sobrang mahal niya ako tapos the next parang wala lang. May mga pagkukulang din naman ako syempre. But I'm still gonna make this relationship works as long as kaya ko pa.
-----
I keep on glancing at the vast of people around me. Finding her na baka dumating narin yung team nila dito sa waiting's area. Sabay kasi yung flight namin papuntang Singapore. Basketball, Volleyball, Baseball tapos Swimming.
"Paps, dumating naba yung Volleyball team?" I asked Von beside me. Di na nakatiis.
"Nakita ko na sila Rex kanina." He answered without even looking at me, his eyes still glued on his phone.
"I mean sa women" I clarified.
This time tumingin na siya sakin at tinaasan ako ng kilay.
"Diretsuin mo nalang kaya?" He smirked.
I rolled my eyes at him pero sumagot rin naman.
"Fine. Have you seen Alyssa?" I asked.
"I think wala pa. Sila ata yung panghuli." He answered at tumango lang ako pabalik. Antagal naman.
I just plugged my earphones sa tenga ko at nakinig ng music. My eyes still alert na baka dumating na sila Ly. Wala naman talaga akong sasabihin gusto ko lang mag-usap kami.
A couple of minutes mukhang dumating narin ata sila kasi nakita ko na sila Den at Ella naghihila ng maleta nila kaya tinanggal ko na yung earphones ko. Then finally nakita ko narin siya. Halos lahat ata ng athlete na kasama ngayon kilala niya, humihinto para batiin isa-isa eh.
Then natapat na siya samin. She greeted Von first tapos ako naman.
"Hi Kief" she smiled. There's just something about her smile at iba talaga yung epekto sakin.
