In the name of love

Rozdział 15

Staliśmy wszyscy na lotnisku czekając na Louis'a, który po pierwsze wraca ze mną do Nowego Jorku, a po drugie musiał wrócić do domu po torbę z obiektywami. Cieszę się, że nie będę sama podczas podróży i zawsze jakoś tak fajniej. Tylko żeby zdążył. Fuck. Nadaliśmy wcześniej nasze bagaże, więc czeka nas wyłącznie odprawa. Razem z Watse'm, Aubrey'em i Martin'em usiedliśmy w końcu w starbucks'ie mając dość stania przy wejściu. Po tym jak kupiliśmy kawę, razem z Martijn'a oddaliliśmy się od reszty by porozmawiać. 
Zajęliśmy jakąś kanapę z dala od ludzi, trzymając się za ręce, a ja przewiesiłam nogi przez jego. Patrzyliśmy sobie w oczy nie wiedząc jak to zacząć, aż wreszcie się odezwałam.

- Jak z nami będzie? - musiałam znać odpowiedz

- Wiem, nie będzie to łatwe. Takie związki z reguły nie są łatwe, ale cały czas będziemy w kontakcie i kiedy tylko będę mógł to przyjadę do ciebie chociaż by na godzinę czy dwie. Poza tym wytrzymamy te 2 miesiące.

- Tak, jednak fakt że będziesz tak daleko po prostu mnie dobija. I do tego te wszystkie laski.

- O błagam cię. Ok nie miałam za wiele dziewczyn i nie powiem, że żyłem w celibacie, ale teraz jest inaczej, ja jestem inny. Mega mi na tobie zależy i nigdy bym cię nie skrzywdził. Naprawdę możesz mi ufać. Chyba właśnie o to chodzi w związkach, o zaufanie drugiej osobie.

- Tak, masz całkowitą raczej. Ale to nie spowoduje, że przestane się tego bać. Nie wiem czy potrafię od tak wrócić to rzeczywistości.

- A myślisz, że ja umiem? - przytulił mnie mocno, chcąc chyba zakończyć ten temat - a co z moim sklepem internetowym?

- Zostały mi już tylko ostatnie poprawki i będę wysyłać chłopakom. - uśmiechnęłam się wesoło

- A ja?

- Ty, zobaczysz to jako ostatni kiedy będzie już na 100% gotowa. - zrobił tylko naburmuszoną minę po czym uśmiechną się smutno

- Chyba musimy już iść.

- Tak, chyba tak.  - przytuliłam go jeszcze mocnej

Weszliśmy do kawiarnii i od razu zobaczyliśmy Louis'a gadającego z chłopakami.

- No, gdzie wy byliście? Musimy już iść bo nam samolot ucieknie i będziemy w dupie.

- Hej, to na ciebie trzeba było czekać. - przypomniałam mu

- Ok, wiem, wiem sorry. Dobra, idziemy.

Całą grupką poszliśmy w stronę odprawy. Pożegnaliśmy się, oczywiście najdłużej żegnałam się z Garrix'em, za żadne skarby nie chcieliśmy się rozstawać. Zamieniłam jeszcze tylko dwa słowa z Watse'm i Aubrey'em ustalając kiedy co mam im przesłać. W tym samym czasie dj szeptał coś z blondynem. Chyba nie chciał by ktokolwiek to słyszał, jednak ja wiem czego to dotyczyło. Ze łzami w oczach oddaliła się do samolotu, słuchając pocieszeń fotografa, że wszystko będzie dobrze i o tym jak szybko ten czas zleci. Cały lot spędziłam na wgapianie się w okienko i słuchaniu track'ów mojego chłopaka, które nagrał mi przed samym wyjazdem. Prosił bym posłuchała ich najwcześniej w samolocie. Po kilku utworach zaczęła grać melodia, której jeszcze nigdy nie słyszałam co zwróciło moją uwagę. Sprawdziłam wyświetlać telefonu i zobaczyłam nasze zdjęcie zrobione przez van Baar'a, na którym patrzymy tylko na siebie i nie zwracamy uwagi na nic innego. Piosenka miała tytuł "In the name of love", a kiedy dobiegła końca usłyszałam piękny, dobrze mi znany głos. Był to Martin mówiący jak dużą częścią jestem w jego życiu i..... na końcu wyznający, że mnie kocha....
To było tak, tak wzruszające nie wiedziałam co mam tak naprawdę zrobić, ale wiedziałam jedno że też go kocham.