နှလုံးသားရဲ့ချောက်ကမ်းပါး ||completed||

- 03-

'' ငါ ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ jong in. . ''

နာရီကိုတခ်က္ၾကည့္ျပီး ခံုေပၚတင္ထားေသာေက်ာပိုးအိတ္ကိုဆြဲကာ သူထိုင္ရာကထသည္

'' ငါ လိုက္ပို႕မယ္ေလ. . ခဏေနဦး. . ''

'' ေနပါေစ ငါ့ဟာငါျပန္လို႕ရတာကို. .''

'' ခဏေလးပါ အေႏြးထည္ယူမလို႕ ေစာင့္ေန. .''

သူတားဖို႕ျပင္ေပမယ့္ jong in ကခပ္ျမန္ျမန္ပဲ
အထဲကိုဝင္သြားျပီ. .
အစတုန္းက သူလည္း jong in နဲ႕အတူတူ
သင္တန္းဖြင့္ထားတဲ့ တိုက္ခန္းမွာပဲေနသည္
သင္တန္းသားေတြကိုလည္း အဲ့ဒီမွာပဲထားတာမို႕
ကေလးေတြကိုလည္းထိန္းျပီးသားျဖစ္ေအာင္. .

ေနာက္ပိုင္းက်မွ ကိုကို႕ေၾကာင့္သူကတိုက္ခန္းတခုမွာ
သက္သက္ေျပာင္းေနခဲ့ရတာ

'' လာ ရျပီ. . သြားမယ္. . ''

'' ကေလးေတြပဲက်န္ခဲ့မွာကို မလိုက္ပါနဲ႕ဆို. .''

'' လာစမ္းပါ . . စကားကိုမ်ားတယ္. .''

သူ႕လည္ပင္းကိုတံေတာင္ေကြးထဲမွာထည့္ညွပ္ျပီး
ဆြဲေခၚလာေတာ့ သူတအားအားေအာ္ရင္းရုန္းရင္း
ပါလာရသည္

'' jong in နာတယ္ေနာ္. . ''

'' ဟား ဟား လႊတ္ျပီ လႊတ္ျပီ. . ''

'' လာစမ္း kim jong in. .''

'' hyung ကိုဒါမ်ိဳးလုပ္လို႕မရဘူးေလ ကေလးရဲ႕. .''

သူလြတ္လာတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းပဲ jong in ကို
ျပန္ဖမ္းခ်ဳပ္ဖို႕ႀကိဳးစားကာ jong in ကလည္း
ရုန္းရင္းေရွာင္ရင္း သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ထဲ
ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာကာ ကားပါကင္ထဲ
စိတ္တိုင္းက်ေသာင္းက်န္းေနဆဲ. .

'' တီ. . .''

ခပ္က်ယ္က်ယ္ထြက္လာေသာ ကားဟြန္းသံေၾကာင့္
သူေရာ jong in ပါတန္႕သြားရကာ
လမ္းေဘးမွာကပ္လ်က္ရပ္ထားေသာကားဆီအၾကည့္
ေရာက္သြားရသည္

'' ဟင္ . . ''

ကိုကို

သူ႕ရင္ထဲမွာပဲ့တင္ထပ္သြားသည့္ အသံနဲ႕အတူ
ကိုယ္တိုင္မသိလိုက္ခင္
jong in လက္ေတြဆီကရုန္းထြက္ကာ
မသိမသာ ခပ္ခြာခြာရပ္လိိုက္မိသည္

'' jong in. . ငါျပန္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ''

သူခြင့္ေတာင္းသလိုခပ္တိုးတိုးေျပာတာကို ခပ္မႈန္မႈန္မ်က္ႏွာထားမ်ိဳးနဲ႕ jong in ကျပန္မေျဖ
ဒါေပမယ့္ သူေက်နပ္ေအာင္ေျပာေနဖို႕မျဖစ္ေတာ့
ကားထဲကကိုကိုကလည္း jong in ထက္မေလ်ာ့ေသာ
တင္းမာမႈမ်ိဳးနဲ႕ ျဖစ္ေနခဲ့ျပီ