'' ငါ ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ jong in. . ''
နာရီကိုတခ်က္ၾကည့္ျပီး ခံုေပၚတင္ထားေသာေက်ာပိုးအိတ္ကိုဆြဲကာ သူထိုင္ရာကထသည္
'' ငါ လိုက္ပို႕မယ္ေလ. . ခဏေနဦး. . ''
'' ေနပါေစ ငါ့ဟာငါျပန္လို႕ရတာကို. .''
'' ခဏေလးပါ အေႏြးထည္ယူမလို႕ ေစာင့္ေန. .''
သူတားဖို႕ျပင္ေပမယ့္ jong in ကခပ္ျမန္ျမန္ပဲ
အထဲကိုဝင္သြားျပီ. .
အစတုန္းက သူလည္း jong in နဲ႕အတူတူ
သင္တန္းဖြင့္ထားတဲ့ တိုက္ခန္းမွာပဲေနသည္
သင္တန္းသားေတြကိုလည္း အဲ့ဒီမွာပဲထားတာမို႕
ကေလးေတြကိုလည္းထိန္းျပီးသားျဖစ္ေအာင္. .ေနာက္ပိုင္းက်မွ ကိုကို႕ေၾကာင့္သူကတိုက္ခန္းတခုမွာ
သက္သက္ေျပာင္းေနခဲ့ရတာ'' လာ ရျပီ. . သြားမယ္. . ''
'' ကေလးေတြပဲက်န္ခဲ့မွာကို မလိုက္ပါနဲ႕ဆို. .''
'' လာစမ္းပါ . . စကားကိုမ်ားတယ္. .''
သူ႕လည္ပင္းကိုတံေတာင္ေကြးထဲမွာထည့္ညွပ္ျပီး
ဆြဲေခၚလာေတာ့ သူတအားအားေအာ္ရင္းရုန္းရင္း
ပါလာရသည္'' jong in နာတယ္ေနာ္. . ''
'' ဟား ဟား လႊတ္ျပီ လႊတ္ျပီ. . ''
'' လာစမ္း kim jong in. .''
'' hyung ကိုဒါမ်ိဳးလုပ္လို႕မရဘူးေလ ကေလးရဲ႕. .''
သူလြတ္လာတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းပဲ jong in ကို
ျပန္ဖမ္းခ်ဳပ္ဖို႕ႀကိဳးစားကာ jong in ကလည္း
ရုန္းရင္းေရွာင္ရင္း သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ထဲ
ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာကာ ကားပါကင္ထဲ
စိတ္တိုင္းက်ေသာင္းက်န္းေနဆဲ. .'' တီ. . .''
ခပ္က်ယ္က်ယ္ထြက္လာေသာ ကားဟြန္းသံေၾကာင့္
သူေရာ jong in ပါတန္႕သြားရကာ
လမ္းေဘးမွာကပ္လ်က္ရပ္ထားေသာကားဆီအၾကည့္
ေရာက္သြားရသည္'' ဟင္ . . ''
ကိုကို
သူ႕ရင္ထဲမွာပဲ့တင္ထပ္သြားသည့္ အသံနဲ႕အတူ
ကိုယ္တိုင္မသိလိုက္ခင္
jong in လက္ေတြဆီကရုန္းထြက္ကာ
မသိမသာ ခပ္ခြာခြာရပ္လိိုက္မိသည္'' jong in. . ငါျပန္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ''
သူခြင့္ေတာင္းသလိုခပ္တိုးတိုးေျပာတာကို ခပ္မႈန္မႈန္မ်က္ႏွာထားမ်ိဳးနဲ႕ jong in ကျပန္မေျဖ
ဒါေပမယ့္ သူေက်နပ္ေအာင္ေျပာေနဖို႕မျဖစ္ေတာ့
ကားထဲကကိုကိုကလည္း jong in ထက္မေလ်ာ့ေသာ
တင္းမာမႈမ်ိဳးနဲ႕ ျဖစ္ေနခဲ့ျပီ
YOU ARE READING
နှလုံးသားရဲ့ချောက်ကမ်းပါး ||completed||
Fanfictionျပန္မတက္ႏိုင္တဲ့ေခ်ာက္ထဲ က်ြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္ကိုတေယာက္ဆြဲခ်နစ္ႁမႈပ္ေစခဲ့တယ္