နှလုံးသားရဲ့ချောက်ကမ်းပါး ||completed||

- 23 -

ကားဘီးတာရာႏွင့္ ကတၱရာလမ္း ပြတ္ဆြဲသံက က်ယ္ကနဲဆူသြားသည္ ။ ေနာက္ကားေတြရဲ႕ဆက္တိုက္ ဘရိတ္ဆြဲသံ. . တတီတီျမည္လာေသာ ဟြန္းသံတို႕က အာရံုထဲေရာေထြးေန၏ ။

ေဘးမွန္သို႕အေျပးအလႊားၾကည့္မိသည္ ။ မေတြ႕. .။ မယံုႏိုင္ေသးကားျပတင္းမွေခါင္းထုတ္ကာ အေနာက္သို႕ေမ်ွာ္သည္ ။

စိတ္ထင္ေလလား. .။ ဟင့္အင္း. . .။ေသခ်ာေပါက္. . . သူတခုခုကိုေတြ႕ခဲ့သည္ ။

ဒီခရီးကိုဒီလမ္းမွျဖတ္သြားျဖစ္သည့္အခါတိုင္း. . အမွတ္ထင္ထင္ငဲ့ေစာင္းမၾကည့္ပဲမေနႏိုင္ခဲ့ေလသည့္လမ္း. . ။ နာနာက်ည္းက်ည္းနဲ႕ပင္ လြမ္းေမာတသရပါေလသည့္လမ္း ။

ခ်ယ္ရီေတြပြင့္သည့္အခ်ိန္ကိုတပတ္လည္ျပန္ေလေတာ့ ရင္မွေဝဒနာက အပူဆတိုးသည္ ။ ဒီၾကားကပင္ တပတ္
သံုးေလးရက္ပင္တိုးကာ ျဖတ္သြားေနမိေသးသည္က ဘယ္လိုကိုယ့္ဒုကၡကိုယ္ရွာသည့္ အမႈရယ္သူမရွင္းျပတတ္ေတာ့ပါ ။

ဒီေန႕လည္းရံုးျပန္ခ်ိန္ မၾကံဳသည့္လမ္းကို ေကြ႕ပတ္ကာ တမင္ပင္ျဖတ္လာခဲ့ျပီးမွ. . ။ အမွတ္ရယ္မထင္ ေတြ႕လိုက္မိသည့္ အရိပ္တစ္ခုက. . . Hanေလး မ်ားလားရယ္လို႕. .။ သူ. . ျပန္လာတာလား?။ ရင္တထိတ္ထိတ္ခုန္ဆဲ. . ။

သို႕ေသာ္လည္း. . ။ ခ်ယ္ရီပင္တန္းႏွင့္ အုတ္နီလမ္းမွလြဲ လူသူအရိပ္အေယာင္မျမင္ရေလေသာအခါ. . ။ သံျပိဳင္ဟြန္းတို႕ျဖင့္ဆႏၵျပေနျပီျဖစ္ေသာ ေနာက္ကားတို႕အတြက္ သူစိတ္ကုိေလ်ာ့ခ်လိုက္ရပါ၏ ။

အသိစိတ္ႏွင့္ အာရံုကားလူနွင့္အတူစည္းဝါးမကိုက္ခဲ့ ။ ခ်ယ္ရီလမ္းတြင္ တေဝ့လည္လည္က်န္ေနခဲ့ေတာ့သည္ ။

Hanေလး. . .

ကိုယ့္. . ထင္ေယာင္ထင္မွားမႈသက္သက္ေလလားကြာ. . ။

                           <<<<>>>>

တံခါးဝမွာရပ္ကာဖိနပ္ခၽြတ္ေနသည္ကို Jong In ကအနားကလာေစာင့္ေနသည္ ။

'' ဘယ္သြားတာလဲ. .ေမွာင္ေနကာမွ ''

ကမ္းေပးေသာ ႏို႕ခြက္ကိုယူကာ ေမာ့ခ်ရင္း . .။

'' ဒီနားတင္ပါ လမ္းေလ်ာက္ခ်င္လို႕. . ဒါနဲ႕ ဒီမွာ. .ခ်ယ္ရီေတြေတာင္ပြင့္ေနျပီေနာ္ . . ''