နှလုံးသားရဲ့ချောက်ကမ်းပါး ||completed||

- 14 -

ေက်ာပိုးအိတ္ထဲသို႕ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ က်န္ေနသည့္အထုပ္ကို ထည့္သည္ ။ ပန္းစကၠဴနဲ႕လွလွပပထုပ္ပိုးထားေသာ
ဗူးငယ္ေလး ။တျခားပစၥည္းေတြၾကားထဲမထိခုိက္မပိျပားရ
ေလေအာင္ဂရုတစ္စိုက္ ျငင္ျငင္သာသာေလးထည့္ျပီးအိတ္ကိုပိတ္သည္ ။ဖုန္းကိုေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲထိုးထည့္ျပီးတာနဲ႕ သူ႕ျပင္ဆင္မႈျပီးဆံုးျပီ ။ေက်ာပိုးအိတ္ကိုေကာက္
လြယ္ကာ အခန္းထဲကထြက္လာခဲ့သည္။

'' Soo လာ မနက္စာလာစား. . ''

အခန္းေရွ႕ကျဖတ္မိတာနဲ႕ သူ႕ကိုလြတ္သြားမွာစိုးသလိုအတင္းေအာ္ေခၚသည့္အေဒၚႀကီး ။ သူျပံဳးရယ္ကာ ထမင္းစား
ခန္းထဲဝင္လာခဲ့သည္။

'' လာမွာေပါ့ဗ် . . .ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ . .''

ထမင္းစားပြဲထိပ္မွာအက်အနေနရာယူျပီး ပန္းကန္တစ္ခ်ပ္နဲ႕ အေဒၚႀကီးထည့္ေပးသမ်ွကိုေမ်ွာ္တလင့္လင့္ေစာင့္
ေနေသာ မမဆီ ေလ်ာက္လာရင္း ပါးတစ္ဖက္ကိုရႊတ္ကနဲ
ငံု႕နမ္းလိုက္သည္။

'' မမ မုန္႕ေက်ြးဦး. . .''

အမ်ားႀကီးထည့္ေပးရင္ ဖြပလဲေနေအာင္လုပ္ပစ္တတ္တဲ့
အက်င့္ေၾကာင့္ ပန္းကန္ထဲမွာ ႏွစ္ခုအျပင္မထည့္ေပးထားတဲ့ ကိတ္မုန္႕ကိုမမကရက္ရက္ေရာေရာ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းဆီ
ေတ့ေပးလာသည္။

ေပလူးေနေအာင္စားထားတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ခြံ႕ေက်ြးတာ
ကို မက္မက္ေမာေမာစားရင္း သူခံုမွာဝင္ထိုင္သည္။

'' Soo ေကာ္ဖီပဲယူမလား. . ''

'' ဟင့္အင္း ႏြားႏို႕ပဲေပး မမနဲ႕အတူတူ. .''

သူမကိုေပးတဲ့စားစရာနဲ႕တခုခုကြဲလြဲေနတယ္ထင္ရင္စိတ္
ဝင္စားတတ္တဲ့ မမေၾကာင့္ သူမႀကိဳက္ေသာႏြားႏို႕ကိုသာ
မနက္စာစားတိုင္းေရြးခ်ယ္ျဖစ္ေနခဲ့တာ ဒီအိမ္ကိုေရာက္ထဲက ။

'' Soo ဒီမွာလာေနဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္တာ တကယ္ေက်းဇူး
တင္တယ္ ကေလးရယ္ မဟုတ္ရင္ Eumjiကသိပ္အထီး
က်န္တာ သူေဌးကလည္းသူ႕အလုပ္နဲ႕အျမဲအျပင္မွာ. .''

အျမဲအျပင္မွာျဖစ္ေနရျခင္းအေၾကာင္းရင္းက အလုပ္ကိစၥ
တစ္ခုထဲမဟုတ္တာကိုသိေနလဲ သူခြန္းတံု႕မျပန္ျဖစ္ပါ။
မမကိုသာ ႏို႕တစ္ခြက္လံုးဝင္ေအာင္တိုက္ႏိုင္ဖို႕အာရံုစိုက္လံုးပန္းေနမိသည္။