နှလုံးသားရဲ့ချောက်ကမ်းပါး ||completed||

- 22 -

လင္းတခ်ီမွိန္တလွည့္မီးတို႕က အေရာင္စံုသေလာက္ အားေပ်ာ့လွသည္ ။ အရိပ္သဏၭာန္သာထင္ရွားေသာ လူတို႕က မီးေရာင္ေအာက္၌ ပံုပ်က္ယြင္းယြင္း ။

ဆူလြန္းေသာေတးသံတို႕ကိုလည္း နားဝမသက္သာ ။ ဒြိယံဒြိယံ အရိပ္ခိုကာပြတ္သီးပြတ္သပ္ျပဳေနၾကသည္တို႕ေၾကာင့္ အျမင္ကိုလည္း
ေျခမဆန္႕ဝံ့ ။ သူစိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေနခဲ့သည္ ။

သူေပ်ာ္ေမြ႕တတ္သည္ကဤသို႕ေသာေနရာေတြမွမဟုတ္ခဲ့ ။ သို႕တိုင္လူမႈေရးေခါင္းစဥ္ေအာက္ ဆႏၶမရွိသည္တို႕ကလည္း လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ရန္ စေတးရျပန္သည္ ။

stress ေတြေျဖပါဟု သူ႕ကိုအေဖာ္ေတြကေခၚလာသည့္ေနရာမွာစိတ္ဖိစီးမႈပိုမိုျမင့္တက္ေနရသည့္ကိုယ့္အျဖစ္ ။

ျပာလဲ့လဲ့အရည္ၾကည္တခ်ိဳ႕ကို အခ်ိန္ဆြဲကာေသာက္ရင္း သင့္ေတာ္သည့္အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုမွာ အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးကာျပန္ဖို႕အခြင့္ေစာင့္ေနခဲ့ရံု ။

ရုတ္တရက္ႏွာဝသို႕ထိခတ္ေသာ မီးခိုးေငြ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ေယာင္ယမ္းကာေခ်ဆတ္မိသြားသည္ ။ ရယ္သံသဲ့သဲ့ ။ သူလွည့္ၾကည့္မိရသည္. .။

'' Luna. .''

ရစ္ေဝေသာမ်က္ဝန္းအစံုျဖင့္သူ႕အနားေရာက္ေနသူ ။ အတူလက္တြဲကာ အလုပ္လုပ္ေနေသာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ။

အရည္အခ်င္းရွိသည္မွန္ေသာ္လည္း ရဲတင္းတတ္သည့္စရိုက္ေၾကာင့္ စည္းတစ္ခုထားကာဆက္ဆံမိသည့္မိန္းကေလး ။

'' luna . . ဒီမွာခံုရွိတယ္ေလ. .''

ေပါင္ေပၚသို႔မထိတထိျငိစြန္းလာသည့္ luna ခါးကိုအသာမကာေဘးကခံုေပၚသို႕ေရႊ႕ေပးမိသည္ ။ အလိုမက်ဟန္ကိုျမင္ေသာ္လည္း
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရ၏ ။

ပြင့္လင္းသည့္ ဒီေနရာမွာ luna ပံုစံကိုအဆိုးႀကီးဆို၍မရပါေလ ။ သူကသာ . . ။ မႏိုင္သည့္ဇာတ္ကိုေျခတစ္လွမ္းမက်ြံသင့္ဟု ယူဆသည္မို႕ . . ။ အရိပ္ျပေနသည့္အေကာင္ကိုလည္း မျမင္ေယာင္ေဆာင္မိသည္ ။ ေရွ႕တည့္တည့္သို႕ေဖာက္လာသည့္ ေျမာင္းကိုလည္း ေျခလွမ္းလႊဲေနမိတာ. . ။

'' Dean. . ''

ခပ္ညွင္းညွင္းေလသံႏွင့္ အက်ီ ၤေကာ္လာစြန္းကတင္းကနဲအေတြ႕. .
သြယ္ေသာလက္ညိႈးတစ္ေခ်ာင္းသည္ လည္တိုင္မွတစ္ဆင့္ တိုးကာဆင္းလာ၏ ။ ရင္ညြန္႕ကိုအေက်ာ္မွာေတာ့သူမေနႏိုင္ ။