နှလုံးသားရဲ့ချောက်ကမ်းပါး ||completed||

- 07 -

ေတာက္ပေသာအျပာေရာင္ေကာင္းကင္ကိုေနာက္ခံထားသည့္လွပေသာသက္ရွိပန္းခ်ီကားေလးတခ်ပ္ကိုျမင္ေတြ႕ေနရသလိုအခန္းထဲကိုဝင္ဝင္လာခ်င္း သူ႕မွာေရွ႕တိုးဖို႕ပင္ေမ့ရသည္ထိ

ျပတင္းေပါက္နားမွာရပ္ကာ ပင္လယ္ျပင္သို႕တေမ့တေမာေငးေမာေနေလသူ. . .

သူတခ်က္ျပံဳးလိုက္မိရင္း. . ေနာက္နားဆီမွခ်ဥ္းကပ္လို႕
ခါးေသးေသးကိုေထြးေပြ႕လိုက္မိသည္

'' ကိုကို. . ''

ပခံုးထက္မွာေမးတင္ရင္း ေနာက္သို႔လွည့္လာေသာပါးျပင္စြန္းေလးကို အနမ္းတခ်က္ေခ်ြကာ. .

'' ဘာေတြေငးေနတာလဲ. . ''

'' ပင္လယ္ႀကီးက လွလို႕. . . ''

ခါးဆီကလက္ကိုေျဖခ်ကာ သူ႕ဘက္ကိုလွည့္လာျပီး. .

'' ကမ္းစပ္ကိုဆင္းရေအာင္ေလ ကိုကို. . ''

ေမာ့ကာၾကည့္ရင္းပူဆာလာသည့္ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကို
တခ်က္ငံု႕နမ္းရင္း. .

'' ခဏေနမွ. . . ခုေလာေလာဆယ္. . ''

အရုပ္ကေလးတရုပ္လိုေသးေကြးေသာ ကေလးကို
သူေကာက္ကာေပြ႕ခ်ီလိုက္ေတာ့ အခန္းငယ္ထဲ
ကေလးရဲ႕ရယ္သံခ်ိဳခ်ိဳတိုု႕ ပ်ံ႕လြင့္ကာသြားသည္

အိပ္ယာထဲကိုအသာအယာခ်ေပးရင္း. .အေပၚကဆီးမိုးကာ
ခ်စ္အနမ္းတို႕ကိုေျခဆန္႕မိသည္. .

ႏူးညံ့ေသာႏႈတ္ခမ္းတို႕က ခ်ိဳၿမိန္ေသာအနမ္းတို႕ကို
ဖန္တီးကာ အျပန္အလွန္လူးလားတံု႕ခတ္လ်က္

'' အင္း. .ဟင္. .''

ခပ္တိုးတိုး ညည္းညဴ လိုဟန္အသံေလးေၾကာင့္
အနမ္းတို႕ကိုခဏတာဖယ္ခြာကာ သူကေလးကိုငံု႕ၾကည့္
မိေတာ့. .

'' က်ြန္ေတာ္ေရခ်ိဳးခ်င္ေသးတယ္ ကိုကို. . ''

'' မလိုပါဘူး ျပီးမွခ်ိဳးကြာ. . . ''

ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးဆီျပန္လည္ခ်ဥ္းကပ္ဖို႕ႀကိဳးစားေပမယ့္
သူ႕ရင္ဘတ္ကို အသာအယာတြန္းကာထားသည္မို႕
ေရွ႕ဆက္မရ. .

'' ကိုကိုကလည္း. . ခဏေလးပါ. . ''

.
.
.
.

'' ျမန္ျမန္ခ်ိဳးပါ့မယ္ ကိုကိုရဲ႕. . စိတ္မေကာက္ပါနဲ႕. .''