နှလုံးသားရဲ့ချောက်ကမ်းပါး ||completed||

- 25 -

အံုေနာက္မူးေဝေနေသာ ဦးေခါင္းနဲ႕ အနံ႕အသက္ေပါင္းစံုစြဲကပ္ေနခဲ့ေသာ ခႏၶာကိုယ္ကေရေအးေအးနဲ႕တိုက္ခၽြတ္ေဆးေၾကာမႈေအာက္ အညစ္အေထးအနည္းငယ္ေလ်ာ့နည္းသြားသလိုခံစားရေတာ့မွ သူေရခ်ိဳးသန္႕စင္ျခင္းကို ရပ္တန္႕
လိုက္သည္ ။

သို႕ေသာ္ ေနာက္ထပ္ျပႆ နာတစ္ခု. . ။ အခန္းေထာင့္မွာ
ပံုထားေသာ အဝတ္အစားတို႕ကို ျပန္ငဲ့ၾကည့္မိသည္ ။

ဒါေတြလည္းျပန္မဝတ္ခ်င္ ဝတ္လို႕လည္းမရေတာ့ အကုန္ေရစင္ကာစိုစြတ္ေနခဲ့ျပီ ။

ဗလာက်င္းကိုယ့္အေျခအေနကိုယ္ျပန္ငံု႕ၾကည့္ကာ. .
သူအၾကံအုိက္ေနမိသည္ ။ ဒီအတိုင္းျပန္ထြက္ျပီးအျပင္မွာအဝတ္ရွာရမလား. .။

အိပ္ယာကႏိုးတာနဲ႕ ေနမရထိုင္မရေအာင္ ညစ္မိႈင္းေနေသာအရက္နာက်အေျခအေနေၾကာင့္ ဘာရယ္ညာရယ္မစဥ္းစားပဲ. . တြဲလ်က္ရွိေနသည့္ေရခ်ိဳးခန္းထဲေျပးဝင္ခဲ့မိတာကိုကသူ႕အမွား. . ။

'' ေဒါက္. .ေဒါက္. .''

ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးဆီကအသံလား. . ။သူနားစြင့္ဆဲ. . ။

'' ကိုကို. .အထဲမွာမလား. . ကၽြန္ေတာ္ လဲစရာ အဝတ္ယူလာတယ္ အေပါက္မွာထားခဲ့မယ္ေနာ္ . .''

ပ်ားရည္ျမစ္သည္ နားတြင္းသို႕ခ်ိဳျမစြာစီးဝင္ေလ၏ ။ ကိုယ္တိုင္မသိလိုက္ခင္ေျခလွမ္းကျပင္ျပီးသား. . ။

'' Hanေလး. . ''

အခုမွလြတ္သြားရင္ ေနာက္မေတြ႕ရေတာ့မည့္လူေတြလို
အေလာတႀကီးပင္တခါးဖြင့္ကာထြက္မိသည္ ။

'' ကိုကို. . ကိုကို. . အဝတ္အရင္လဲဦး. . ထားခ့ဲျပီ. .''

တခ်က္သာၾကည့္ျပီး အၾကည့္လႊဲသြားေလသည့္ Hanေလးရဲ႕ပန္းႏုေရာင္ အေသြးတက္ေသာမ်က္ႏွာထားေၾကာင့္ဘာျဖစ္သလဲ ဇေဝဇဝါေတြးေနျပီးမွ. . .

'' ကၽြတ္. . ေသေတာ့မွာပဲ. .''

အေပါက္မွာပံုထားသည့္ အဝတ္တို႕ကိုေကာက္ယူကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာရသည္ ။ ေဘာင္းဘီတထည္ကိုအရင္
ေကာက္စြပ္ရင္း Hanေလး မ်က္ႏွာရဲရဲကိုျမင္ေယာင္မိေတာ့အလိုလိုအျပံဳးဖြဲ႕မိရသည္ ။

ေဝးေနလို႕စိမ္းေလတာလား ကေလးကသူ႕ကိုရွက္ေတာင္
ရွက္တတ္ေနခဲ့ျပီ. . ။