Okay bawal po mga nega, aheheh spread love not war;) ;) ;)
_____+++++____
Viv's POV*
Hi everyone I am Ma. Vivoree Niña Matutes Esclito for short Viv. Ahahah ang haba ng name ko noh. 16yrs. Old from loon bohol.
Sabi nila maganda raw ako, pero madami ding nambubully sakin dahil sa my mustaches ako, pero hinahayaan ko na lang sila.
I love, singing dancing and covering a song. :) :) :) :)
Tama na muna yang daldalan, nga pala nagreready kami ni mama kasi bbyahe kami papuntang manila, doon na daw kasi ako magaaral, grabe bai nakakaexcite, at syempre kasama ko si best friend.
"Nak! Baba kana jan, ready na ang almusal maaga pa byahe natin." Yan si mama ang super loving at caring at supportive na mama the whole world.
"Opo ma pababa na ako." Sagot ko tyaka na binitbit ang mga gamit ko pababa ng kwarto ko.
Pagkababa ko ng mga gamit ko ay my nagdoorbell naman.
Wahhh, baka si chan na yan.
Dalidali kung binuksan ang pinto at duon bumungad ang mukha ng aking cute na kaibigan.
"Christiannnn!" Sigaw ko sabay hug sa kanya.
"Grabe lang viv parang di nagkita kahapon huh!" Sabi niya habang naka akbay na saakin at papasok na kami sa bahay.
"Aheheheh, eh syempre namiss kita eh.ahahah" sagot ko sa kanya.
Siya pala si christian edward morones 16 yrs. Old din katulad ko, kababata ko yan were like sibling's kasi daw kaunti na lang eh magpalit na daw kami ng mukha, ahahahah.
"Oh! Chan andito kana pala, halika na kain na tayo baka malate tayo sa byahe.
Huh? Wait?
"Chan sasama ka?" Tanong ko sa kanya. Habang kumakain kami.
"Oo bakit ayaw mo? :3" sabi niya sabay pout ahahaha cute.
"Hindi naman, maganda nga yun kasi my kasama ako, at magkasama na ulit tayooo!" Ahehehwh.
"Oh! Siya taposin niyo na yang pagkain at icheck ang mga gamit niyo baka my naiwan kayo, ikaw chan yung gamit mo?" Tanong ni mama
"Nasa sasakyan na po tita :)" sagot ni chan.
Pagkatapos ng pagkain namin ay diretso na kami sa sasakyan, nga pala maiiwan dito yung isa naming katiwala si nanay esa ahwww mamimis ko siya.
"Nana ikaw na po muna bahala sa bahay hah!" Sabi ni mama.
"Oo wag kaypng magalala. :)" sagot naman ni nanay
"Uwahhh nana esa mamimis kita ;(" mangiyak ngiyak kung sabi sabay yakap sa kanya.
"Mamimiss din kita viv wag pasaway dun huh, kayong dalawa. Okay:)" turan ni nana
"Opo" sabay naming sabi ni chan.
"Sige po nana alis na po kami ingat po kayo." Paalam ni mama.
"Sige ingat din kayo" sagot naman ni nana.
~~~~~××××××~~~~~
Author's POV*Nasa byahe na nga sila, at ilang oras pa ang lumipas ay nakarating na sila ng manila.
BINABASA MO ANG
EVERYTHING HAS CHANGED
FanfictionFANFICTION lang po ito. Kathang isip lamang ang lahat ng ito sana magustuhan niyo. "CAPTAIN'S LAYAG"💙💙💙