EVERYTHING HAS CHANGED

LAST CHAPTER

Joao's POV*

Kahit masakit nagawa ko pa ring magparaya para sa kanya, oo mahal kuna siya mahal na mahal pero anong magagawa ko hindi naman ako ang gusto ng taong mahal ko.

Pagkaalis ni Vivoree kanina nagpaalam na din ako kay tita at umalis na din, siguro ngayon magfofocus muna ako sa studies ko at sa mga gig's ko.

Kung saktan man ulit ni marco si viv hindi na talaga ako magdadalawang isip na agawin si vivoree sa kanya.

I love her but I have to let her go. :-)

Makita ko lang na masaya siya masaya na din ako.

I love you and Goodbye Vivoree

Viv's POV*

Diko mapigilang hindi gumanti sa mga yakap niya I miss him the way, he care, love me, fool me, his craziness,  everything about him.

Katahimikan ang namamayani saming dalawa.

Pero binasag din niya ito.

"Tara dito tayo." Umupo kami sa bench kung saan siya nakaupo kanina.

"Alam mo ba gustong guto na kitang makausap nuon pang nagising ka kaso tudo bantay naman si joao. Ahahah, buti nga wala siya ngayon. Hmmmm.... Alam mo ba viv? Na ang lahat ng to kasalanan ko." Paguumpisa niya

"B.bakit naman anong kasalanan mo?" Sabi ko

"Kasi dahil sakin kaya ka nadisgrasya, dahil sakin kaya ka nagkaamnesia, alam mo bang sisingsisi ako nung time na yun. Ang gag* ko para saktan ko ang babaeng mahal na mahal ko at mahal ako." Sabi niya oo nga pala di pa niya alam na nakakaalala na pala ako.

"Alam mo kaya kita gustong kausapin ngayon dahil gusto kung malaman mo na lahat kahit hindi ka pa nakakaalala, mahal na mahal kita viv. Alam kung sa mga susunod na araw makakaalala kana, baka kamuhian mo ako pagdating ng araw na iyon. Hindi din naman kita masisisi kung magagalit ka kasi I admit kasalanan ko naman lahat, pero sana pagdating ng araw na yun mapatawad mo ako and give me one more chance." Mahaba niyang lintanya.

Play EVERYTHING HAS CHANGED by: TAYLOR SWIFT! While reading this part. :-)

"Marco....." Paguumpisa ko, hindi ko kasi alam ang sasabihin ko sa kanya.

"Hmmmmm...." Sagot lang niya.

"Ka.kasi" wahhhh but ba ako nauutal.

"Don't tell me!? O_O" Sabi ni marco, alam na ba niya na nakakaalala na ako?

"Oo marco :-)" sabi ko at nagsmile.

"Huli na pala ako? :-)" Sabi niya at nagweak smile hah?

"Kayo na pala ni joao? Ang bilis naman, pero kung jan ka sasaya susuportahan na lang kita." Sabi pa niya ano daw? Kami ni joao?

"Anong pinagsasabi mo? Kami ni joao?" Sabi ko naman.

"Ayos lang yan viv, magpaparaya na lang siguro ako para sa ikakasaya mo. :-) Sige tara na ihahatid na kita sa inyo gabi na din." Sabi niya sabay tayo at maglalakad na sana paalis pero tumayo ako at niyakap siya sa likod.

"Ang shunga shunga mo talaga kahit kailan, alam mo namiss ko yan sobra, pagtatampo mo, pagcoconclude mo sa mga sinasabi ko, pwede bang pataposin mo muna ako captain." Sabi ko na halatang ikinabigla niya.

"C.captain you called me captain? ^_______^" sabi niya habang paharap sakin.

"Yeah :-)"

"Oh god!" Sabi niya sabay buhat sakin at inikot ikot.

"Marco put me down." Sabi ko kaya binaba naman niya ako.

"Teka nga? Aminin mo sakin nakakaalala kana ba?" Tanong niya ulit.

"Ano sa tingin mo?" Pagtatanong ko naman.

"Yung totoo? Kailan pa?" Pagtatanong ni Marco

"Kanina lang, naalala ko nga lahat ng nangyare eh, masakit pa rin sa loob, loob ko yung nangyare pero wala eh mahal kita eh. :-)"

"Mahal din naman kita eh, ako lang talaga itong tang* na sinaktan ka, captain sorry hah, hindi na mauulit at hindi na ako mangangakong hindi na kita mapapaiyak hindi na din kita masasaktan, dahil sa lahat ng pagmamahal may kaakibat na sakit." Sabi ni marco sabay yakap sakin

"I hate you captain ko!" Sabi pa ni marco sabay halik sa nuo ko

"I hate you too Captain!"

Marco's POV*

Andito pa rin kami sa park ni viv past 7 na pero nandito pa rin kami. Nakahiga siya sa lap ko at ako naman nakaupo at nakatitig sa kanya.

Ansaya ko hindi ko maipaliwanag parang kaylan lang nang magkakilala kami, ang sarap sa feeling na kasama ko ulit ang taong mahal ko.

Wala naman kasing relationship na di dumadaan sa mga pagsubok. Parang kami akala namin ayos na lahat pero yun pala may darating pang pagsubok sa aming dalawa.

"Matunaw naman ako niyan ahah" sabi ni Viv habang tumatawa, oh god I miss her so much.

"Namiss lang talaga. :-)" Sagot ko naman.

Umayos siya nang upo atchaka pinatong ang ulo niya sa balikat ko.

"Alam mo akala ko nuon hindi talaga tayo para sa isa't isa pero siguro tama nga sila, mas magiging matatag ang relation na maraming napagdaanang challenges :-)" sabi pa niya.

"Tama ka jan, kaya sana kahit ano pang mangyare sa atin sa mga darating na pagsubok dapat maging matatag tayo para sa Isa't isa." Sabi ko saka ko siya niyakap ginantihan naman niya ako ng yakap.

I never imagine myself that I'll fall for a girl.

But, thank god I found a girl that makes me realize that In every decision you have to think for it in a long time.

Everything is fine, kahit maraming nangyare samin w keep on fighting, for this time no one can make us apart.

Kahit nagiba ang naramdaman ko nuon para sa kanya, hindi naman yun napalitan ang katotohanan na siya pa rin pala.

Just one mistake pwedeng magbago lahat pero sa mga pagbabagong mangyayare natututo tayo.

D

ahil sa mga mali kung iyon natoto na ako.

Yung babaeng nasa tabi ko ngayon? I will love her till the end.

THE ENDDDDD!