CHAPTER 36

129 11 5
                                    

Diko kayo matiis eh.
Sana magutuhan niyo. Salamat!:-)


MOMofViv's POV*

"ANONG GINAGAWA MO DITO!?"
Nagulat ako sa biglang pagsigaw ni heaven at tumayo papuntang pintuan, duon ko napagtanto na nakabukas na pala ang pintuan ng PR ni Viv at dun nakatayo si marco na alam mong kagagaling lang sa pagiyak.

"T.tita s.s.sorr.y po talaga, hindi ko naman sinasadyang saktan si vivoree pe..." Sabi niya sakin na nakaluhod pa sa paanan ko. Pero dipa niya natatapos ang sinasabi niya at nagsalita na ako.

"Tumayo kana jan marco, sa tingin mo magugustuhan ni Vivoree na umiiyak ka at sinisisi ang sarili mo? Tama na." Sabi ko kay marco hayyyyyy, gustuhin ko mang magalit sa kanya pero wala.

"Tita, hahayaan niyo lang siya sa ginawa niya? Dahil sayo nandito sa hospital at critical ang lagay ng kaibigan ko! Wag lang kayo papahuli ulit sa akin ng babaeng yun at talagang, tatanggalan ko siya ng bangs!" Sabi ni heaven na galit na galit, pinapakalma ko siya kaya naman agad din siyang kumalma at naupo sa sofa na nandito sa kwarto ng anak ko.

Si marco lumapit sa anak ko. Kaya lumabas muna ako saglit para tawagan ang asawa ko.

Marco's POV*

Ang gag* ko ako ang may kasalanan ng lahat ng ito, hindi ko mapapatawad ang sarili ko pag may nangyaring masama sa kanya.

"Hoy gallo! Lalabas lang ako saglit bantayan mo si vivoree hah, kundi ikaw ipapalit ko sa kanya!" Sabi ni heaven at umalis na siya.

Ako at si vivoree na lang ang naiwan tinitigan ko lang siya, ang daming nakakabit sa kanya. Kaninang Nakita ko siya na karga karga ng lalaking tumulong sa kanya ay nakaramdam ako ng halo halong emotion ang naramdaman ko. Pero ang mas pumangibabaw ay ang guilt.

Kaya kaninang sinugod si vivoree dito sa hospital ay umuwi agad ako umiiyak ako na nakarating sa bahay naabutan ko pa nga si kisses.

"Pero siguro ito na ang huling paglapit ko sayo mahal ko kailangan kung gawin ito para sayo kahit masaktan ako, wag lang kitang makitang nasasaktan." Hinalikan kuna yung kamay ni Viv at sa noo bago ko napagpasyahan na tumayo at umalis na, pero saktong aabotin kuna sana ang pinto ng magbukas ito at bumungad sakin sina edward at ate maymay na alam mong nagalala talaga. Pero nabigla ako ng tumilapon ako sa sahig dahil sa suntok ni edward.

"You! I told you that take care of her, but what have you done to her you hurt her not just emotionally but PHYSICALLY!" Sigaw niya sakin.

"Tama na yan edward, ikaw! May gana ka pa palang magpakita dito sa kabila ng ginawa niyo ni kisses, umalis kana magsama kayo ng kisses na yun wag mo lang maharap harap samin yang babaeng yan at baka diko mapigilang di siya saktan." Sabi ni ate may.

Dumating naman si tita tetchie.

"Anong nangyayare dito? Mga bata huminahon kayo okay, diba ayaw ni Viv na nagaawayaway kayo. Tama na"

"Hindi niyo kasi alam itong nararamdaman ko, pero wag kayong magalala dahil lalayo na ako sa inyo. Sige tita una na po ako sorry po ulit." Sabi ko pero bago ko pa lampasan sina edong at ate may nagsalita muna ulit ako.

"Sana mapatawad niyo ako sa magiging decision ko." Atchaka na ako umalis.

Nandito na ako ngayon sa car ko at dito ko na lang pinakawalan ang mga luha ko.

"Sorry captain ko!" Sabi ko habang nakayuko sa manibela ko.

Bwesit ka talagang kisses ka! Kung di lang talaga para kay viv di ko ito gagawin. Kasi may usapan kami.

Flashback

Pagkarating ko sa bahay nagtungo agad ako sa kwarto ko, dahil gusto kung ibuhos lahat ng nararamdaman ko, pero pagbukas ko ng door ng room ko si kisses ay nandun pa rin at umiiyak habang gulo gulo ang buhok, medyo naawa ako pero mas nangibabaw ang galit ko sa kanya.

"Bakit nandito ka pa rin? Bakit dika pa umaalis!? Hah! Sumagot ka! Dipa ba sapat ang ginawa mo samin nasira muna kami ni Vivoree, alam mo bang dahil sayo nadisgrasya siya! Ano masaya kanang nakikita at nalalaman mo ang inabot ni Vivoree!? Ang selfish mo kasi NAPAKASELFISH MO! PURO NA LANG SARILI MO ANG INIISIP MO! IPAGDASAL MO NA WALANG MANGYAYARE KAY VIVOREE N MASAMA KUNDI HUMANDA KA SAKIN!" sabi ko tas nagbihis sa walk in closet ko tas lumabas na ako ng kwarto ko. Pero bago ako makalayo may sinabi pa si kisses.

"Sumama ka lang sakin, ako ang piliin mo titigilan ko si vivoree hindi kuna siya guguluhin just be with me." sabi niya sabay yakap.

"No kisses hinding hindi muna ako mapapaikot pa, tama na okay tanggapin muna lang ang katotohanang hindi tayo ang para sa isa't isa." Sabi ko sa kanya.

"Hindi! Hindi ako papayag, kung hindi ka papayag magpapakamatay ako!" Sabi niya sakin.

"Hindi mo ako madadaan sa ganyan kisses, hindi mo naman kayang gawin yan eh, please kisses tama na!"

"Hindi marco! Akin ka lang at walang makakaagaw sayo!" Sabi niya at binasag niya yung vase na nasa tabi niya sabay kuha ng kapirasong basag at tinutok ito sa pulsuhan niya.

"Your crazy kisses!"

"Hindi marco! Nagmamahal lang ako, hindi ako baliw!" Sabi pa niya tas ihihiwa na sana niya yung vase pero pinigilan ko siya.

"Sh*t okay Fine! Bitawan muna yan." Sabi ko sakanya agad naman niyang binitawan ito at tumakbo papunta sakin at niyakap ako.

"Pero sana payagan mo muna akong pumunta kay viv please, for the last time."

"Sige pero umuwi ka kaagad hah, gabi na eh." Sabi niya at bumitaw na sa pagkakayap niya kaya nagpunta na akong hospital.

Endof FB.

"Haysssst! Sana mapatawad mo pa ako sa mga kasalanan ko sayo alam kung paggising mo kamumuhian mo ako." Sabi ko sa isip ko tsaka na pinaandar ang car ko.

_____&&&&_____
Hay naku! Ang lame nanaman!

EVERYTHING HAS CHANGEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon