EVERYTHING HAS CHANGED

CHAPTER 35

Someone's POV*

Sh*t yung babae!

Agad naman akong tumakbo para puntahan at isugod yung babaeng tumilapon dahil sa lakas ng impact ng pagkakabangga sa kanya ng isang van.

"Hey miss, wake up!" Sabi ko pero wala parin, nakita ko naman ang mga dugong dumadaloy sa kanyang ulo, kaya agad agad ko siyang binuhat at buti na lang yung nakabunggo ay nagprisinta nang dalhin yung babae sa pinakamalapit na hospital.

Heaven's POV*

Oh my gosh! Kumulo talaga ang dugo ko dito sa babaeng ito kaya naman di ko napigilang sampalin at sabunutan siya, si marco ayun hinabol si bespren.

"Deserve mo yan kung di ka lang malandi, mangaagaw, maninira at kung anu anu pa edi sana hindi kita nasabunotan! Bwesit ka jan kana nga!" Umalis na ako duon si kisses? Ayun kalbo na, ahahah joke ayun crying baby! Yuck!!

Naglakad na ako palabas ng gate nila marco, naglakad pa ako papuntang park kasi alam kung duon pupunta si Viv, pero teka but parang andaming tao sa papasok papuntang park. Ansama ng kutob ko kaya tumakbo na ako ng tumakbo, pagkarating ko duon ay my nakita akong lalaki ng my buhat buhat na babaeng duguan, sh*t! Si v-......vivoree! Sumigaw ako at tumakbo papalapit sa kanila.

"Teka!!! Kaibigan ko yan sasama ako, oh my god! What happen!?" Hestirical kung Tanong habang umiiyak na sa lalaking nangbuhat kay viv, oh my paano ko to sasabihin kay tita.

"I'll tell you later, call her parents." Sabi niya wahhhhh.

"S...sige" sabi ko

Humanda ka saking gallo ka pag may nangyaring masama sa kaibigan ko wag kang magpapakita sakin! Sabi ko sa isip isip ko.

10mins. Lang ay nakarating na kami sa hospital nasa emergency room na si viv, palakad lakad lang ako yung lalaki kanina ayun kinakausap yung nakabangga kay viv, ilang minuto pa ay nandito na din si tita na umiiyak kaninang tinawagan ko siya alam kung umiiyak na siya.

"H.heaven ang anak ko si viv asan siya? Jusko po ano bang nangyare?" Sabay sabay na tanong ni tita sakin na umiiyak na, pero biglang sumulpot yung lalaki kanina.

"Kayo po ba ang mama nung babae? Ako po pala yung nakakita sa pangyayare kanina ma'am." Sabi nung lalaki.

"Salamat iho sa pagtulong sa anak ko, diko na alam ang gagawin ko pag mawala siya sakin." Sabi naman ni tita.

"Walang anu man po yun nga po pala yung nakabangga po sa kanya eh nakausap kuna, sabi naman po niya tutuloh na lang daw po siya sa pagpapagamot."

"Salamat talaga iho ano nga ba ang pangalan mo?" Tanong ni tita.

Sasagot pa lang sana yung lalaki ng biglang bumukas yung pintuan ng ER.

"Doc. Yung anak ko kamusta? Ano po okay naman po siya d.diba doc?" Tanong ni tita sa doctor habang umiiyak pa rin.

"Kayo po ba ang nanay nung pasyente? As of now she's in coma di pa namin masasabi kung kailan siya magigising may mga test pa po kaming gagawin sa kanya at kailangan namin siyang obserbahan hanggang 24hrs. Dahil na din siguro sa pagod, stress at impact ng pagkakabangga ng pasyente ay dipo natin maiiwasan na baka magka temporary amnesia po siya my mga test pa po kaming gagawin sa anak niyo para masigurong wala ng namumuong dugo sa ulo niya, lipat na po namin siya sa private room. Sa room 77 po namin siya ilalagay. Sige po mauna na po ako." Sabi nung doctor. Napaiyak na lang si tita, kawawa naman ang bestfriend ko kung di lang ako nagpumilit na pumunta kami kina Marco hindi sana mangyayare ito. Kasalanan ko lahat ito, diko na din mapigilang mapaiyak.

"Tara heaven, she needs us." Sabi ni tita

Nilingon naman niya si lalaki ano bang pangalan nito?

"Iho, maraming salamat talaga, utang na loob ko sayo ang buhay ng anak ko." Sabi ni tita

"Walang anuman po yun ma'am." Sagot naman niya

"Call me tita chie okay, ikaw iho ano nga ba ang pangalan mo?"

"Ah, I'm joao po t.tita Joao Constancia :-)" sabi niya sabay ngiti woahhh, gwapo din pero diko bet hah.

"Ah sige joao salamat ulit hah, di kana ba sasama samin para makita mo ang anak ko?" Tanong ni tita.

"Babalik na lang po siguro ako mamaya o bukas tita uuwi muna ako baka hinahanap na kasi ako nina mom." Sabi niya

"Ah sabagay 7pm na pala, sige ingat ka hah, salamat ulit joao." Sabi ulit ni tita kay joao

"Sige po, una na po ako tiwala lang po gagaling din po siya." Sabi pa niya saka nagbeso kay tita at tumango lang sakin. Nang makaalis na si joao saka naman namin tinungo ang room ni Vivoree.

Third person POV*

Narating na nga nila mommy tetchie at heaven ang room ni Viv at nakita nila duon ang katawan ni viv na madaming tubong nakakabit, di napigilan ng mama ni Vivoree na umiyak.

"Heaven ano bang nangyare? But, paanong nabangga siya?" Tanong ng mama ni viv kaya kwinento naman ni heaven lahat lahat.

"Yung anak ko nasasaktan dahil kay marco, dahil kay marco nangyare sa kanya ito, panu ko ito sasabihin sa asawa ko." Sabi nang mama ni Vivoree na halata mo ang pagaalala sa anak niya.

3hrs. Na silang nandun sa room ni viv ng my nagbukas sa pintuan ng room ni viv.

"ANONG GINAGAWA MO DITO!?"

_______&&&&________

Sino kaya yun?

ABANGAN!

Alam ko pong lame ang mga UD ko, pacensya po kasi busy talaga eh .

Pero salamat pa rin sa mga nagbabasa. :-)

HAPPY 1K+ READERS!
I HATE YOU ALL!
KEEP SAILING! :-*:-*:-*:-*