Viv's POV*
Days and weeks na ang nakakalipas simula nung insedenteng iyon ay mas lalo pa kaming naging malapit ni marco.
At ngayon nga yung presentation namin, grabe kinakabahan ako, kami ang huling magpeperform.
"Hey, don't be nervous everything will be okay :)" sabi niya sabay ngiti.
Wag kang ano marco yung little heart ko para nanamang kabayo dahil sa ngiti mong yang eh.
OO na po crush ko po si MARCO GALLO. Wahhh secret lang natin readers hah.
"Hoy anlalim nanamn ng iniisip mo, ahahah don't think me to much" sabi niya, ay grabe mind reader lang?
"Yayyy, don't assume to much :-P" sagot ko naman, nga pala nagtataka kayo but kami lang ang magkasama? Kasi ganito yan.
Ay natatamad ako magpaliwanag eh, pero sige na nga para sa inyo. Aheheh
Flashback*
Papasok kami ni chan kaninang umaga ng salubungin kami ng barkada.
"Goodmorning guyssss" bati namin ni chan.
"Same to you!" Sabay naman ng tatlo, wala si ate may eh busy daw sa activity din niya.
"Ang aga niyo naman" sabi ko.
"Duh! Dika pa nasanay, ah nga pala my sinabi si ma'am kanina yung para sa activity natin eh mamayang after luch daw sa audituriom, kaya we need to practice this morning." Pagpapaliwanag ni kisses
"Luh! Eh panu yan di tayo magkakasama this morning?" Pagtanong ko.
"Yeah, exactly so shall we?" Sabi ni marco sabay higit sa kamay ko.
End of FB.
Kaya ayan kami lang ngayon nagpapahinga kami kasi kakatapos ng practice namin.
Lumupasay na lang ako sa sahig habang siya nakaupo.
______&&&&_______
Marco's POV*
So we are here again at the theater, pahinga muna daw kami hmmmm, she's so nice I am thankful because she's my partner.
I can't take my eyes on her, she has the brain, talented at the same time, kind, caring and she's gorgeos inside and out.
I remember again the other week, you still remember when someone call me?
It's heaven.
Okay ganito ang nangyare
Flashback
O_O that's me when I saw the Caller.
It's heaven, hmmmm
I answered her call.
"Yeah?" Ako
(Hmmmm, can we talk?) siya
"We're talking already"
(No, I mean not on the phone.)
"Okay, fine"
(Is it okay if we can talk now, meet me at the starbucks.)
"K." Then I hang up nagbigis lang ako ng t-shirt din pumunta na ako.
Starbucks
Nakita ko agad siya na nakaupo at hinihintay ako.
"Marco" sigaw niya sabay tayo at niyakap ako, pero diko siya niyakap pabalik.
"What now?" Masyado bang harsh? Eh siya din naman ngayon nga lang yan nagyayang magusap kami.
"Hmmmm, did you still like me?" Yan ang tanong niya agad sakin.
"I dunno, why?"
"Hmmmm, I- i just realize t-that I like you!" Sabi niya.
"Tsk! Why? Did Edward refuse you?" I asked her.
Yeah you read it right it's edward.
(Yung sa chapter 6 po)
"No, no it's not"
"Then why?" I asked again
"I dunno but I feel bad when I saw you with vivoree."
"Tsk! Im sorry okay, but I don't feel the same, I think what I feel for you that time? It's just all Infatuations. I have to go it's already late, bye take care"
End of FB
And that's what happen that night.
"Tara na? We need to prepare pa eh" sabi ni viv na nakaupo na pala
"Okay let's go." Sabi ko sabay tayo tas iniabot ko ang kamay ko para matulungan siyang makatayo, ng makuha niya yung kamay ko diko alam na mawawalan siya ng balance then the next thing I know.
Ilang inch na lang ang pagitan ng mukha namin then my other hand supporting her back then the other one holding her one hand.
Dug.dug.dug.dug.dug.dug
That's my heartbeat, I't Can be?
_______&&&&&_________
I't can be What? Ahahah
Sorry for another lame UD bawi ako next UD guys, di kasi ako makapagisip mabuti sumasakit kasi ulo ko nung ginagawa ko to.
I HATE YOU ALL ^_^
BINABASA MO ANG
EVERYTHING HAS CHANGED
FanfictionFANFICTION lang po ito. Kathang isip lamang ang lahat ng ito sana magustuhan niyo. "CAPTAIN'S LAYAG"💙💙💙