EVERYTHING HAS CHANGED

CHAPTER 33

Viv's POV*

MACAU!?

"No! She won't go!" Pagsasalita agad ng katabi ko.

"Wala kang magagawa mr. gallo si ms. Esclito ang magdedecision, so ms. Esclito what is your decision?" Pagtatanong ni sir tinignan ko muna itong katabi ko na ayaw akong papuntahin. Pero sayang din naman ang opportunity eh.

"Sige sir, sasali po ako." Yan ang decision ko, kung mahal talaga niya ako susuportahan niya ako.

"What? Your going?" Tanong ni Marco

"So, okay na tayo, after nang foundation day flight muna 5:00am my makakasama kang teacher si ma'am cora mo ang sasama sayo." Sabi ni sir

"Sige sir, salamat po.:-)"

"Sige will call you for more info. this coming days. You may go:-)" Sabi ni sir nagkamayan lang kami saka na kami umalis sa office ni sir ng nasa labas na kami ni marco.

"Viv, what are you thinking? Nagyes ka sa offer ni sir, for petes sake! It's 2days viv and I can't live without you!" Sabi niya sakin na my pagtatampu ang tono nang pananalita.

"Diba mahal mo ko, sabi mo nga eh susuportahan mo ako sa lahat ng activities na sasalihan ko, diba?"

"Yeah, sinabi ko nga pero sa ibang bansa? Viv ayoko." Sabi ni marco.

"Ang babaw mo naman marco para lang dito magaaway nanaman tayo? Akala ko ba mahal mo ako but dimo na lang ako suportahan? Ang gulo mo!" Sabi ko sa kanya.

"Ewan ko sayo bahala kana kung pupunta ka o hindi!" Sabi niya sakin sabay abot ng bag ko na ikinagulat ko.

"Marco!!!!!....marco!!!!!!..... Isa!" pagtawag ko sa kanya na medyo nakakalayo na.

"Dalawa!" Naramdaman ko nanaman na my pumapatak sa mga mata ko nadumadaloy sa aking pisngi, umiiyak nanaman ako dahil sa kanya palagi na lang ba?

"Hindi na kita maintindihan." Pabulong na sabi ko na lang.

Naglakad na lang din ako papuntang gate. I want to go home. Pinapahid ko na ang mga luha ko ayaw kung makita nilang umiiyak ako.

Marco's POV*

Tinatawag ako ni Vivoree dahil iniwan ko ng siya duon magisa alam kong umiiyak nanaman siya, hayyyyy! Ayaw ko siyang nakikitang umiiyak pero
Diko na din maintindihan ang sarili ko ayaw ko naman na siyang lapitan kanina, oo ininvite ko si kisses sa house for a dinner pero ang totoo niyan hindi dahil sinabi ni mom it's my decision, arghhhh! I don't know why but I feel something for kisses pero mahal ko naman si vivoree.

Alam kung galit na kayo sakin dahil sa ginagawa ko kay Vivoree, kaya sorry.

Nasa my gate na ako at naghihintay na ng taxi ng my tumigil na sasakyan sa harapan ko, hindi ko kasi ginamit yung car ko eh.

"Hey, marco let's go? Oh wait buti na lang dimo kasama si viv masosolo din kita. Let's go hon." Sabi ni kisses

"Tsk!" Yan lang nasabi ko at sumakay na ako sa car niya. Pero bago kami makaalis nakita ko pa si vivoree na nakatingin samin at umiiyak pero dumating naman sina edward at ate may, kasabay nun ang pagalis din namin ni kisses, sh*t! Napaiyak ko nanaman siya.

Sorry viv, captain ko!

"Are you okay?" Tanong ni kisses

"Yeah"

"You know what? Ang happy ko because you invited me for a dinner tonight at ikaw lang nagkusa hah, so narealize mo na ako talaga?" Sabi pa ni kisses

"Just drive!"

"Fine!"

I Hate myself for hurting her again. Arghhhh!

Edward's POV*

Naglalakad kami ni may papuntang gate, sinundo ko kasi siya sa kabilang building, nagtataka kayo siguro kung ano na kami ni maymay nasa stage of Courting na kami ahahahah, mabilis ba? Basta ikwekwento ko na lang pag my oras, ahahah.

Kasalukuyan kaming naglalakad papuntang gate ni mayang ng mapansin namin si viv na kulang na lang ay mapalupasay na sa kakaiyak, what's happening? Then tinignan namin yung tinitignan niya, oh men! What's with him? Sh*t I want to punch him hardly! Tinignan ko din si mayang na nakatingin din sa kanila, dalidali kaming naglakad para maambot namin si Viv, dahil mapapaupo na siya dahil talagang nanghihina na siya. Paano niya nagagawa ito kay viv!? Nakakagag* ka marco!

Nahawakan naman namin si viv bago pa siya matumba ng tuluyan.

"Tara na viv, ihahatid kana namin sa inyo." Sabi ni mayang .

Naglakad na kami patungong gate, habang nakaalalay kami kay viv. ilang saglit lang ay nakarating na kami sa gate at saktong may taxing paparating. Pinara namin agad saka kami sumakay at sinabi na ang addre nina viv.

"What happen? Nagaway ba kayong dalawa? But sila magkasama? Nakakaasar talaga si marco!" Sabay sabay na Tanong ni may

"Let's not talk about it, pag gusto munang pagusapan andito lang kami okay? ang importante maiuwi muna natin siya." sabi ko naman.

Katahimikan Ang namayani saaming apat at ang paghikbi lang ni Viv. I don't want seeing her crying.

Ilang minuto lang ay nakarating na kami sa bahay nila viv, buti na lang wala si tita dito sa bahay nila, pagkarating namin sa loob ng bahay nila ay dumiretso na si Viv sa kanyang kwarto kami naman ni may ay sumunod sa kanya pero hindi din namin ginawang sundan siya dahil alam naming kailangan niyang mapagisa.

Tok*tok*tok*

"Viv kung my kaylangan ka tawagan mo lang kami hah." Sabi namin ni may tsaka pumanhik sa my pintuan nila at nagpunta munang garden nila.

Viv's POV*

Ansakit sakit na makitang ang taong mahal mo at ang babaeng gusto kayong sirain ay magkasama, hanggang kailan ba ako masasaktan ng paulit ulit?

Ayoko na!

Sana... Makaya ko pa. :'( :'( :'(

_______&&&_______

Makakaya pa ba ni viv?

Sorry late UD again.