Viv's POV*
Nang imulat ko ang aking mata nakita ko ang puti, oh god nasa heaven na ba ako? Pero nagulat ako ng may nagsalita sa side ko.
"Oh thank god you okay now. May masakit pa ba? Ano ba kasing nangyare?" Tanong ni joao na sunod sunod.
"I'm okay na, sorry nagalala ka pa. Nagkwe-kwentuhan lang kami ni marco that time ng biglang sumakit ang ulo ko then my mga nagflaflah na images na diko maaninag." pagsagot ko kay joao
"Haysssst, avoid him next time, wag ka nang sumama sa kanya okay? Dahil sa kanya nagkaganyan ka nanaman." Sabi niya
"Hindi naman siguro baka epekto lang ito ng amnesia ko. Don't worry mabait naman siya eh." Sabi ko sa kanya.
"Tsk! Mabait? Hindi rin." Sabi naman niya.
"Bakit parang galit na galit ka sa kanya? Eh dimo pa nga siya ganun ka kilala eh, mabait naman siya kung tutuusin kilala naman niya ako ah. Mas kilala nga niya ako eh." Pagtatanggol ko kay marco.
"Wag ka ngang masyadong nagpapaniwala duon."
"Hay naku, oo na Sige na po. Smile kana jan okay :-)" sabi ko sa kanya at napangiti naman siya.
Wag kayong maingay crusko siya eh. Aheheheh
Third person POV*
Habang nagkukulitan si viv at joao si marco naman nasa garden at iniisip pa rin kung panu niya haharapin si viv pagdating ng araw na makakaalala na siya ulit.
"Hayyyyy!" He let out a heavy sighh.
"Lalim naman nun bro. Kamusta kana?" Napalingon napalingon na lang siya when someone talk behind his back.
"I already forgive you, sorry men if I punched you that time, I was angry because of what happen but it's already in the past. :-)" it's edward
"Yeah, sorry if I hurt her I really sorry" marco said. Then edward tap his shoulder and said.
"No it's okay men, everything will be okay. :-)"
__________
Sa kabilang banda, lumabas na nang clinic si viv na kasama na si joao naglalakad na sila pabalik sa room ni viv.
Nang makarating na sila duon ay nagpaalam na si joao.
"I'll fetch you here later okay? And what I said a while ago stay away from him." Sabi ni Joao kay viv.
"Tsk! How? We're sit mates, don't worry his good. ^_^" Sabi ni viv sabay pasok na sa loob.
Nang makapasok siya duon sa room nila nakita na niya duon si marco na may kausap na babaeng kaklse nila. Bigla na lang kumirot ang kanyang puso.
Bakit ko to nararamdaman? Bakit ko nasasaktan :-(
Sabi niya sa isp isip niya, pero napayuko na lang siya ng biglang napatingin si marco sa gawi niya. Kaya naglakad na lang siya patungong upuan niya.
"Kamusta na ang pakiramdam mo?" Pagtatanong ni marco sa kanya.
"I'm okay, my mga nagfflash lang na images pero diko maaninag kung sino, pero alam mo? Ang saya saya nila sa image na yun pero nung huli ewan pero umiiyak yung babae?" Sabi ni viv.
Napatungo naman si marco sa sinabi ni viv.
"Hmmmm. Viv pwede ba tayong magkita mamaya sa may park?" Tanong ni marco kay viv.
"H.ah bakit?" Tanong pabalik ni viv kay marco.
" Basta hihintayin kita mamaya 6pm sa park pumunta ka man o hindi maghihintay ako para sayo. :-)" Sabi pa niya di na nakasagot si viv dahil dumating na ang kanilang guro.
BINABASA MO ANG
EVERYTHING HAS CHANGED
FanfictionFANFICTION lang po ito. Kathang isip lamang ang lahat ng ito sana magustuhan niyo. "CAPTAIN'S LAYAG"💙💙💙