EVERYTHING HAS CHANGED

CHAPTER 41

Third Person POV*

Nang dahil sa pagtitig ni marco kay viv di niya namamalayan na tapos na pala ang klase nila.

"Hey! Spacing out?" Sabi ni viv na nakapagpabalik sa katinuan ni marco.

" Hah?" Sgot ni marco

" Kanina pa po ako salita ng salita dito, pinapapunta na tayo sa detention dahil sa kadaldalan mo. :3" sabi ni viv na nagpout pa.

"Stop pouting, let's go."

Pero ng nasa harapan na sila ng pintuan ng room nila ay nakita nila si joao na nagaabang sa labas.

"Hey, but mo kasama yan? Tara sa caf. Kain tayo." Sabi ni joao sabay kuha ng kamay ni viv.

"Hmmm. Joao kasi pupunta kaming detention, sa lunch na lang tayo magsasabay okay lang ba?" Sabi ni viv

"Ah, but ka na detention? Is it because of him? Sige di bale sa susunod na lang tayo magsasabay kasi may pupuntahan ako mamayang lunch eh." Sagot ni Joao

"Ahy, saan ka naman pupunta?"

Sasagot pa sana si joao ng sumingit na si marco.

"Ahemmm. Viv let's go tayo na lang magsasabay kakain mamaya, sige joao alis na kami." Sabi ni marco sabay higit kay viv pero huminto ulit sila at nilingon ulit si joao.

"Dre salamat hah, :-)" sabi ni marco atchaka na sila umalis ni viv.

Naiwan namang asar na asar si joao.

Joao'sPOV*

Arghhhh! Nakakaasar talaga tong marco nato kaninang umaga sinadya kaming banggain tas ngayon sinadya nanaman niya sigurong madetention sila ni viv.

Yayain ko pa sana si viv ngayon dahil mamayang hapon my importante akong gagawin. Tsk! Di bale makakabawi din ako.

Umalis na nga ako sa building nila atchaka nagdiretso sa caf. Naabutan ko pa duon ang apat na kulokoy kung kaibigan. Si ford na crush ni author.

(Luh! But ka nangbubulgar I hate you na joao :-\)

Ahahahah, sorry author.

(Che!)

Luh! Nagtampo na, hayaan niyo na muna yun, yun nga si ford, niel, tristan at ruzzel mga barkada ko my band kami minsan nag gigig din kami sa mga debut, kasal at iba pa.

"Oh! Lover boy is in the house, ahahah" pangaasar ni ruzzel kay joao.

"Oh but lukot na lukot ang mukha mo bro?" Pagtatanong naman ni Niel ang pinakabata sa kanila.

"Hulaan ko, naunahan ka nanaman nung marco noh? Ahahah ang bagal mo kasi eh." sabi naman ni tristan.

"So anong plano bro? Tuloy muna kasi yung plano natin." Suhestyon nanaman ni ford.

"Hmmmm. Sige bukas."

Viv's POV*

Andito na nga kami sa detention, hmmm naguguilty ako kay Joao. Napatigil ako sa pagiisip ng my umakbay sakin.

"Hoy lalim ng iniisip natin hah, sino yan si joao ba?" Sabi niya na halatang malungkot.

"Hmmmm. Naguguilty lang ako kay joao."

"Bakit naman?" Tanong niya ulit.

"Ewan ko dahil siguro diko siya makakasabay?" Sagot ko naman.

"May gusto kana ba sa kanya?" Tanong niya ulit, diko alam kung anong isasagot ko.

"Hindi ko alam." Yan na lang ang lumabas sa bibig ko.

"Pano kung may maalala ka na nakapagpasakit sayo ng sobra handa ka bang magpatawad at bigyan pa ng isang chance yung taong yun?" Pagtatanong niya ulit. But naman ganito ang mga Tanong niya sakin?

"Siguro kung hihingi siya ng tawad. Pero bakit ba ganyan ang mga Tanong mo?"

"Wala naman, viv hmmmm. Sana kung may maalala ka wag ka sang lumayo sakin." Sabi pa niya

"Hah, what do you mean?" Tanong ko

"Basta :-), sige na higa ka muna dito sa lap ko kasi my 30mins. Pa tayo." Sabi niya habang umaayos sa pagupo. Kaya ako naman umayos chaka nahiga sa lap niya nakaupo kasi kami sa sofa na mahaba.

Katahimikan ang namayani saming dalawa. pero diko napigilan at nagtanong na din ako.

"Hmmmm. Marco kung matagal kana dito di siguro kilala mo na ako?"

"Oo kilala na kita, pero di pa ganun ka tagal." Sagot naman niya.

"Close ba tayo nuon? Kasi naman kung makipagusap ka sakin parang close na close tayo. Ahah" Tanong ko ulit sa kanya.

"Yeah, close tayo kaya ganito ako umasta sayo. :-)"

"Oh talaga? Magkwento ka nga" sabi ko sa kanya.

"Wag na" sabi niya

"Andaya naman sige na, pleaseeeee :3" sabi ko na nakapout pa aheheh

"Okay fine." Pagsuko niya ahahh.

Marco's POV*

Haysssst, ang kulit talaga nito diko matiis.

"Nagkakilala tayo nuon dahil sa mga kaibigan ko, sina ate maymay at edong. Sinusupladuhan ko pa nga kayo eh." Naalala ko tuloy yung time na yun na medyo asar ako sa kanya pero nung kinabukasan diko na matanggal ang tingin ko sa kanya. Ahahah funny right na gayuma ata ako sa ganda niya eh.

"Hoy, natahimik kana jan hah, ano pa tuloy muna dali na." Sabi niya habang niyuyugyug ako sa balikat.

"Oo ito na itutuloy kuna po." Sabi ko sa kanya.

Kwento lang ako ng kwento, hanggang sa dumating sa puntong ang ikwekwento kuna ay yung nanligaw ako sa kanya kaya, natahimik ako.

"Natahimik ka nanaman jan, siguro nung time na yun in-love kana sa kin noh? Ahahahah kidding" sabi niya.

"Oo, minahal natin ang isa't isa, pero isang araw yun bigla na lang tayo nasira, pero kasalanan ko din naman yun." Yan na lang ang lumabas sa bibig ko.

"Ha.ha.ha.ha. funny, umayos ka nga." sabi niya habang umuupo. Pero ako nakatingin sa kawalan at nagsalita ulit.

"Totoo ang lahat ng iyon." Sabi ko pero nabigla ako ng Bigla siyang sumigaw.

"Ahh.hhh, arayyyy, ansakit n.ng u.ulo ko." Sabi niya habang hawak hawak ang ulo niya agad ko siyang binuhat pa bridal at lumabas kami ng detention at pumuntang clinic nang mailapag ko na si viv duon sa kama ng clinic wala na siyang malay.

Ang tanga ko talaga, but ba ako nagpa bigla bigla. Napasabunot na lang ako ng buhok ko at naupo sa couch na nasa clinic.

Hindi ko alam ang gagawin ko pag bumalik na ang alaala ni viv.
Alam kong lahat ng ito magbabago.

I think Everything will change. Because since that incident happened, Everything has changed.

_____&&&_____

Happy ending!

Ahahahah! Joke lang.