Ice Girl Riana (Completed)

Twenty

Kanina pa sumasakit ang ulo ni Riana sa ginagawang thesis sa programming. She chose to make a simple robotics ngunit tila medyo sumasakit ang ulo niya doon.
Thesis na lang at next sem ay OJT na.

She was sitting under her favorite tree inside their university with her laptop trying her best to think for codes. Napabuntong hiningang tumigil muna siya at hinilut-hilot ang batok dahil sumasakit na iyon. That was when a white rose popped in her front.

Hindi na kailangang tignan kung sino ang dumating dahil puso na niya ang nagsasabi niyon.

"For the most beautiful girl, I love.", nakangiting sabi ng binata.

She took the rose and smelled it.

"Thank you.". She smiled sweetly.

Teka..

white rose....

"Ikaw yung?", hindi na niya naidiretso ang tanong ng nakangiti itong tumango.

"Uh huh.".. amin nito. "Don't you like it?".

"No, I don't like it... I love it....", she smiled."Salamat sa mga tulong mo. Sa mga assignments ko.", hagikhik niya.

"Basta numbers.". tumawa ito at napangiwi ng mapatingin sa kanyang laptop. "May lakad ka ba this afternoon?".

"Hmm. Wala naman.".

He smiled. "Good.". "Pinapahirapan ba kayo ni Prof Gaston?".

"Kilala mo siya?". Si professor Gaston ang nagtuturo sa kanila sa programming. Napakagaling nito kaya naman ginaganahan siya sa pag-aaral

"Sort off. He worked for my father's company years ago.".

Muntik na niyang makalimutang mayaman nga pala ang binata. Tatanungin sana niya kung anong kumpanya ang tinutukoy nito ngunit tinawag ang binata ng ilang kaibigan nito.

"I'll pick you up after class.", paalam ni Carl matapos siya nitong halikan sa noo.

♥♥♥

Ng matapos ang klase ng araw na iyon ay nagmamadaling lumabas si Mae ng classroom at pumunta sa parking area ng school nila.

Tulad ng dati ay naghihintay ng nakasandal si Carl sa kotse nito habang hawak ang cellphone.

He smiled when he saw her at agad siyang sinalubong.

He kissed her on her lips na nagpapula na naman sa mukha niya. She can't even look around ng halikan siya nito sa hiyang may ibang taong nakakita sa kanila. Hindi naman niya kinakahiya ang lalaki ngunit talagang hindi lang siya sanay sa ganoon.

She bit her lower lip and looked at him. With his eyes that's so close, parang mahihimatay na siya. Pinili na lang niyang tumahimik at sumunod dito.

"How was your class?", tanong ng lalaki na malapit pa rin sa kaniya.

"Uhm, okay lang.", namumula pa ring sagot niya. She can feel that her face was so hot and her heart?... As usual, parang gusto ng lumabas sa dibdib niya sa lakas ng kabog niyon.

He smiled na para bang excited ito.

"Let's go?".

Tumango lang si Mae bilang sagot.

Nasa loob na sila ng kotse at nakalabas na ng unibersidad ng basagin niya ang katahimikan.

"Saan tayo pupunta?".

Carl looked at her and smiled. Kinakabahan tuloy lalo siya.

"Hindi mo talaga sasabihin saakin?".

He just shook his head and mysteriously smiled.

Carl hold her hand and kissed it gently when he felt her tense.

"Relax. We're just going to eat.".

"Bakit parang pakiramdam ko hindi lang to basta dinner.", nakakunot noong sabi niya.

Bahagyang tumawa ang lalaki na nakafocus sa daan.

"You'll see.".

♥♥♥

jeiCEee---medyo maikli. anywayz, sana po ay nagustuhan ninyo. salamat ^^ ♥