Ice Girl Riana (Completed)

Forty Two

Mag-aalas diyes ng gabi ng maalimpungatan si Riana ng makarinig ng kaluskos sa kanyang kwarto.

Agad siyang nagmulat at napaupo.

Nawala ang kanyang takot ng makita si Carl na nakangiting nakatingin sa kanya.

"Sorry. Tinakot ba kita?", tila pagod na sabi nito.

Agad siyang umisod at tinapik ang tabi upang patabihin ang lalaki. "Medyo. Pano ka nakapasok?".

Inilabas nito ang susi mula sa palad. "Sorry.".

Napatawa na lamang siya doon. Nakalimutan niyang ito pala ang may-ari ng buong building na iyon.

Tumabi sa kanya ang lalaki at wala sa loob na tinulungan niyang tanggalin ang pagkakabutones ng damit nito. Ngunit agad siyang namula at tumigil ng makita niya ang tila nanunuksong ngiti ng lalaki.

"Ay. Ayoko na.", hinampas niya ang dibdib nito at nakanguso itong tinalikuran.

She heard him chuckled na napakasarap sa kanyang pandinig.

"Hey, I'm smiling because I love what you just did unconsciously. I'm so tired. Help me please.".

Narinig niyang drama nito.

Humarap siyang muli sa lalaki at nakangusong umayos ng upo. Naawa naman siya sa lalaki ng tila pagod na pagod nga ang mukha nito.

"Please.".

She bit her lower lip na tanda ng kaba at ipinagpatuloy ang ginagawa.

Nakikita niyang pinipigilan ng lalaki ang mapangiti.

Sa lapit ng mukha nito sa kanya ay sobrang kaba sa dibdib ang nararamdaman ni Riana. Nasa lalamunan na ata ang kanyang puso niya sa sobrang pagtibok niyon.

"Relax. I won't bite.", tinignan niya ito ng masama ng marinig ang biro nito.

Natigilan siya ng mahubad na niya ang pang-itaas ni Carl, muntik pa siyang mapalunok sa perpektong katawang nakahain sa kanyang harapan. Ng mapunta sa mukha nito ang kanyang tingin ay nandoon pa rin ang nanunuksong ngiti ng lalaki.

"How about my pants?", sabi ni Carl na ikinalaki ng mga mata niya.

"Pati yan?", tingin nito sa pantalon ng lalaki. She blushed when she realized na iba ang natumbok ng kanyang mga mata na ikinatawa lalo nito.

"Yes, please. Pagod na pagod ako.", paawa muli ng binata.

Kumunot lalo ang kanyang noo na tumingin sa mga mata ng kaharap. "Niloloko mo na ko eh.".

"Of course not.".

Habang inilalapit ang kanyang kamay sa sinturon ng lalaki ay napasigaw na lamang siya ng mabilis siya nitong naitulak pahiga sa kama. Naramdaman din niya agad ang bigat ng lalaki na dumag-an sa kanya.

"You're so slow.", nakangising bulong ng binata bago nito sakupin ang nakaawang niyang labi.

Nanunukso ang bawat halik nito na habang lumalalim ay nagiging mapaghanap. Tinugon niya iyon ng buong puso at ng may pagkasabik.

She moaned when she felt his hands caressing her body. Naipasok na pala nito ang mga kamay sa kanyang pantulog na abala nang humahagod sa kanyang dibdib. Humiwalay ito saglit sa kanyang labi ng hubarin nito ang kanyang damit.

Hindi humihiwalay ang kanilang mga mata habang tila sabik silang tanggalin ang saplot ng bawat isa.

He showered her face with tiny kisses down to her neck that made her breathless.

Nagiging malalalim at sunud-sunod ang kanyang paghinga sa sensasyong dulot ng ginagawa ng lalaki lalo na ng bumaba ang labi nito sa kanyang dibdib. Ito lamang ang nag-iisang lalaki na nagparamdam sa kanya ng ganoong mga sensasyon. Mahal na mahal niya ito at hindi niya hahayaang mawala itong muli sa kanya.

"I love you, sweetheart.".

♡♡♡

"Are you okay?", tanong sa kanya ni Carl habang pinaglalaruan ang kanyang sariling buhok sa dibdib ng lalaki. Komportableng nakaunan si Riana doon ng nakangiti.

Tumango lang siya ng hindi tumitingin dito.

"You're so beautiful and I'm so proud na nag-iisa lang ako sa buhay mo.".

Tumingin siya sa lalaki na tila nagtatanong.

"I just know.", sagot nito sa piping tanong niya. Tila din ito natigilan ng may maalala.

"Sweetheart, inoperahan ka ba before?".

Tanong ng lalaki na nagpakaba sa kanya. He saw it!

Although the scar is not visible ay mahahalata ito kung tititigang mabuti at hahawakan.

"Ahmm, yeah.", mabilis niyang sagot at naghikab. Siniksik din niya ang dibdib ng lalaki at niyakap ito na bahagyang nagpaungol sa huli.

♡♡♡

Gusto pa sanang usisain ni Carl si Riana tungkol sa operasyon nito ngunit naramdaman niya ang banayad na paghinga ng dalaga.

Inayos na lang niya ang kumot nito at niyakap na tama lang ang higpit upang hindi ito makawala pa.

I love you, sweetheart.

♡♡♡♡♡♡