Thirty-Nine

906 35 0
                                    

Kung gayon ay hindi pa alam ng lalaki na wala siyang pinakasalan. Ngunit hindi pa niya kaya iyong sabihin dahil lalabas na nagsisinungaling nanaman siya. Narinig niyang umalis ang kotse nito sa garahe kaya naman nagmamadaling bumaba si Riana. She tried to open every door she saw but all were locked from outside.

Wala siyang nagawa na tumungo na lang sa kusina upang maghanap ng makakain.

Pasalamat na lang siyang may stock ang lalaki sa ref.

Pagtingin niya sa oras ay may alas dos lang ng madaling araw.

Natatandaan niyang tanghali pa siya huling kumain.

Kanina pa masakit ang ulo niya. Siguro ay dahil sa biglang pagbabago ng panahon. At kahapon pa ay naambunan siya ng umuwi.

Nagpainit lang siya ng tubig at nagtimpla ng gatas na nakita sa cabinet. She then saw a basket of bread on the dining table.

She went back to her room after eating her meal and just stayed there staring at nowhere.

Hindi siya makapaniwalang nandirito siya muli. Almost everything is still the same, may kaonti lamang na pagbabago tulad ng mga kagamitan na wala noon.

This was where his dream started for them.

She closed her eyes and tried to sleep but her mind is still wide awake.

Ng napapaidlip-idlip na siya ay naramdaman niya ang presensiya ng ibang tao sa silid. Riana opened her eyes and saw him staring at her.

"Please be mine, sweetheart. Tell me what will I need to do? ", tila nagmamakaawa nitong sabi.

Riana Mae closed her eyes and couln't believe what she just heard. Tama ba talaga siya ng narinig na gusto pa rin siyang makasama ng lalaki? She just stared at him then she realized she was crying.

She wiped her tears, but could not stop it from falling.

"Baliw ka ba?", sabi na lamang niya na tila batang maya't maya pinapahid ang pisngi.

He just smiled with pain in his eyes.

"Siguro nga. Baliw pa rin ako sayo.".

She sighed and looked away. Hindi niya alam ang isasagot doon. Nasaktan niya ito at parang di niya deserve kung babalik ito sa kanya ng ganun kadali lang.

Naramdaman niya ang pag-hawak nito ng mahigpit sa kanyang kamay.

"Please. I want to know if you still love me and I'll take care everything.", tila nga nababaliw nitong sabi.

"Do you still love me?", tanong ng dalaga na nakatingin sa mga mata ng binata.

"Yes, I love you.".

That made her cry.

"Do you still love me even knowing that I might be into your wealth?"

He smiled bitterly "Hindi mo kayang ubusin ang kayamanan ko.".

"Na marami akong lalaki sa nakaraan?".

"I'll make sure that I'll be your last.", mabilis na sagot nito.

"That I married an old man for his money?".

"I don't care about that fuck.", medyo mataas ang boses ng lalaki.

"Gusto mo pa rin ba akong makasama knowing all of that?", tanong muli niya.

"I don't care about your past. The most important is that you're here. I don't want to lose you again. I'll die. Please. Get a divorce, stay with me.".

Ipinikit niya ng madiin ang mga mata.

Tila ba nananaginip na naman siya.

" Pero ikakasal ka na diba?", naalala niya ang sinabi ng mga kasama na engaged na ang lalaki.

"I already took care of that. I don't want anyone else but you.", he sincerely said habang pinupunasan ang kanyang luha na kanina pa walang awat na umaagos mula sa kanyang mga mata.

She sighed.

"I don't need to file any divorce, my name isn't because of that.".

Kumunot ang noo ni Carl na tila naguguluhan.

"Shawn and I was adopted by Richard Andrews. My mom's husband. Hindi dahil sa nagpakasal ako. It was all made up para mag move on ka na saakin. I'm sorry.", hindi siya halos makatingin sa mga mata ng lalaki. Ng sa pag-angat ng tingin ay tila tinatantiya siya nito kung nag-sasabi siya ng totoo ay medyo kinabahan siya lalo na't hindi ito nakangiti.

Marami pang hindi nalalaman ang lalaki sa mga ginawa niya. Tiyak na hindi siya nito mapapatawad ngunit sa ngayon ay susubukan muna niyang ayusin ang lahat.

"The wedding picture that you saw was my mother's wedding five years ago. I was one of the bridesmaid and the....", hindi na niya nasundan pa ang sasabihin ng mahigpit siya nitong niyakap. Kahit napakahigpit ay hinayaan niya iyon sa halip ay ginantihan lang niya ito.

"There were no one else but you. ", she said.

She has many things to say but he interrupted it when he took her lips and kissed her like there's no tomorrow.

Tila siya nalulunod sa sensasyong dala niyon. Naramdaman na lamang niya ang unti-unting paglapat ng kanyang likod sa kanyang kama.

Yakap pa rin siya nito na tila takot na makawala pa siya.

Ice Girl Riana (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon