Kudiri

Babi Na Biyar

Assalamu alaikum.

Let me say that you all have been awesome! Words cannot state how I feel. I love you all plenty plenty malala gashin tinkiya. Thank you for your votes and wonderful comments.
In the previous chapters, you have met with our bold and daring Asiya, and our macho hunk. They aren’t on good terms though, so I may have to change him eventually, don’t you think?
Just keep reading, keep commenting and vote! Vote!! Vote!!!
Thank you.

Asiya ta kalle ta a firgice, “Me ki ke ce? Ba Dokta Yusuf ba ne a gaban ki?” Me ta ke shirin ji?

Mariya ta sake kallon sa, “Ko shakka ba na yi Laminde. Wannan ba s hi ne Dokta Yusuf ba.”

Ya salam! Asiya ta ji kamar numfashin ta zai dauke. Me ya samu Maree kuma? Ko ganin sa ne a gaban ta ya sa ta rude?

“Kin ce Dokta Yusuf Haruna…”

“Eh, Yusuf Haruna, shugaban  asibitin Sauki da ke garin Bauchi ba.”

Cikin takaici fiye da rudani, Asiya ta kara nuna ma ta shi, “To ai shi ne wannan.”

Mariya cikin natsuwa ta ce, “Na fa san abin da na ke yi Laminde. Wannan ba shi ba ne.”

A lokacin da Asiya ta sake kallon Dokta, ta lura da cewa ya lumshe idanu tare da jan gwauron numfashin sa, sannan ya bude su ya zuba ma ta su. Ba shi kadai ba ma, hatta Umma.

“Yusuf din da na sani ya yi makaranta ne a jami’ar Maiduguri. Ya na da abokai biyu, Hadi da Sadi. Hadi matan sa biyu, amma Allah bai ba shi haihuwa ba. Shi kuma Sadi kwanan nan ya yi aure. Dukan su su na aiki tare ne a asibitin sauki tare da Dokta Kabir.

Ainihin gidan su Dokta ya na Kandahar ne, babban gida da koren fenti, gidan marigayi Alhaji Rabeh.”

Wannan karon Umma ce ta yi magana, domin Asiya ba ta da karfin yin hakan. Ba ta yarda da kan ta ba. Ga shi ta dan kalli wurin Dada, ta ga irin hararar da ta galla mata.

Jin ta ta yi kamar a tsakiyar tukubar tsire take. Sai gumi da ke keto ma ta. Yawu kuwa ya kafe a cikin bakin na ta, ta lashe labban ta, ta na jin karin sautin bugun zuciyar ta cikin kunnuwan ta. Da ta na da iko, da ta yi fukafukai ta fire ta saman dakin.

“Mariya, idan ta kwatancen ki ne, to wannan shi ne da ke gaban ki.”

Mariya ta rika kallon kowannen su kamar marasa kunnuwa, “Ni fa wannan ban san shi ba, ban ma taba ganin sa ba.”

Asiya ta na jin idanun sa a kan ta. Ba ta yarda da motsi ba ma, kar a tsire ta da ran ta. Ta makara wajen yin nadama. Duk bakar wahalar da ta sha, da bala’in da ta fuskanta tare da hatsari sun tashi a banza.

Har fa karnuka sun kusa far ma ta amma wai a ce komai ya tashi a tutan maho?

“Sai dai akwai kammani kadan tsakanin wannan da Dokta Yusuf.”

A lokacin ba Asiya kadai ba, dukan su da ke dakin suka zubo ma ta idanu. Zuciyar ta fat fat ta ke yi. Anya, ba za ta hadu da hawan jinni ba kuwa da bugun zuciya?

“Kama kuma?” Umma ta tambaya.

“Eh. Akwai dan dibi kadan. Za a iya cewa ma kanin sa ne.”

A lokacin Asiya ta dan samu kwarin gwiwar kallon Dokta, ta lura ya tsayar da hankalin sa ne kan Maree. Ta rika yin addu’a a cikin zuciyar ta, na cewar kar ya ce zai watsar da kashin su ya yi ficewar sa. Ba mamaki zai dauke su makaryata, wadan da ba su san abin da su ke yi ba. Ta san ba don Umma ba, kila da ya kira mu su ‘yan sanda sun tafi da su.

“Bai kai ka tsawo ba, amma ya fi ka hasken fata. Idanun sa manya ne, ya na da murya mai nauyi sosai.”

Dokta ya bude bakin sa yayi magana karo na farko, tun bayan sallamar da ya yi, “Ki na da hoton sa ne?”