Kudiri

Babi Na Tara

I am sorry, I deleted the first draft and published this one instead. The first one wasn't complete. Please read, comment and vote! Thank you

“Asiya, ina kika fito haka?” umma ta tambaye ta.

Sai a lokacin ta fukance su sannan ta gaida Umma, sannan ta dan tsaya nazari, kafin ta gaishe shi shima. Ya amsa ta nuna alamar gyada kan sa, sannan ya mayar gaban sa , yana jiran lokacin da Umman za ta ce ya ja motar su tafi.

Tun bayan rabuwar su a can Dagauda a ranar da ta fi9ncike su, bai kara ido byu da it aba. Haka nan bay a son ganin ta, don a tunanin sa, duk wurin da ta je to za a samu matsala.

Har yau mamaki yak e ji, kan cewa yarinya karama kamar ta har za ta iya fuskantar sa. A je, ya san kuskure ne da akasin da aka samu ne ya sa hakan, amma da a ce da gaske ne shi ya aikata laifin hakan za ta tsile shi?

Ya girgiza kai a kokarin san a kakkabe wannan tunani daga ran sa. Amma fa dole ya sara mata, yarinyar akwai karfin hali, sannan akwai wauta.

“Babu. Ina neman Dada ne a waya amma kudin sai yak are. Shine zan je bakin get na saya.” Ta ba da amsa.

“Amma lafiya dai in ce ko?”

“Ah, lafiya kalau Umma.” Sannan ta saki murmushi.

Bai san dalili ba, amma ya tsinci wani abin da muryarta, wanda ya kasance sabanin amsar ta. Akwai abin da ta ke boyewa amma ba zai so Umma ta tambaye ta. Alla-alla ya ke yi su bar wajen.

“Yaya Mariya? Na ji an yi bikin ta ko?”

Yusuf ya lura da yadda ta yi saurin amsawa tare da gyada kai irin na kadangare, “Eh an yi. Ita ma ta na nan lafiya.”

Kwarai. Akwai abin da ta ke boyewa. Wata budurwa ta bayyana tare da kiran Asiyar, “Laminde, kin samu yin wayar kuwa?”

Asiya ta girgiza kan ta “A’a, mu je can dn kawai in ya so sai mu yi tare.” Ta shiga kokarin jan ta su tafi.

Budurwar ta ki motsawa, ta mika wa Asyar hannu, “A’a, kawo wayar nan ki je Maree ta farfado tana son neman ki.”

Umma ta tambaye su cikin kulawa, “Da ma Mary ace ba lafya?”

“Eh.” Waccan ta amsa. Asiya ba ta ce uffan ba. Kasancewar gaban sa yake kallo bai san yaya yanayin fuskar tata take ba. Ya san da ma akwai abin da ta ke boyewa. Amma bai yi tsammanin kunnuwan sa za su jiye ma sa babban abu ba.

“Me ya same ta?”

“Yau kwanan ta uku ke nan da haihuwa.”

A lokacin ne ya dan kalle su, hankalin sa a wajen su. Umma ta dafe kirjin ta, “Ta haihu?”

“Eh. Ta samu ‘ya mace, amma yarinyar ba ta da lafiya. Likita ya ce ta na da shawara (jaundice). An saka ta cikin kwalba. Mareen ma an kara mata jinni don ta zubar da shi sosai wajen haihuwa.

“Subhanallahi.” Umma ta furta, sannan ta kalle shi.

Ya nisa, ya ce, “Su shiga mu je su kai mu wajen ta.”

Ya dade da iya karantar zuciyar Umma ko da motsin jiki kawai ta yi. Ya san tana tunanin kar ta takura ma sa ne ko bata ma sa lokaci. Shi ma kan say a na son ganin wannan jaririya. Duk da dai sun yanke dukkan alaka, ba bu laifi idan sun gan ta sannan su wuce.

                                 *         *            *

Asiya ta na tafiya ne, nauyin da ke zuciyar ta na sauka kafafuwanta. Don haka ne ta fara takun ta a hankali. Tana iya ganin Muhibbat tare da Umma suna tafiya a gaban ta. Ba za ta iya ba.