Kudiri

Babi Na Talatin Da Biyar

Assalamu alaikum. Hello once again😀you still remember me?

Okay, here's the thing... I have not forgotten about my promise to update you with the last chapter on Friday morning.

Things kind of got off plan for me.  So sorry for that.

But today, I give you the last chapter with an epilog of course.

Thank you for understanding. Love you all 😍😍😘

“Mun janye kara a kan duk wani laifin da Larai ta aikata mana, ASP.”

Asiya ce ta furta hakan a lokacin da suka je ofishin cibiyar bincike na ‘Yan sanda. Tun farko sai da ta shiga wajen Larai, kafin ta shiga ofishin na sa tare da Umma.

Warin da ya buso hancin ta ya rike ma ta wuya kamar za ta yi amai. Sai da ta rike numfashin ta iya zama a wurin da suke. Sautin tari ta rika ji na mutanen da ke tsare, wadan da suka zuba idanu wa ma su shiga da fita cikin kalar nadama.

Larai ta kalli Asiya, idanun ta a kumbure su ke, suna cike faal da nadama. Ba ta san dalilin da ya sa ta aikata wannan zambar cikin amincin ba.

“Wallahi Anty, son zuciya ce ta saka ni wannan hali. Ban taba rasa ci ko sha ba a gidan likita. Hajiya Umma ta yi min riko tamkar ‘yar uwar ta. Ke ma kuma kin dora daga nan, kin min riko tsakani da Allah. Amma na ci amanar zamantakewa. A ranar da Mariya ta same ni da maganar kun tafi Dagauda biki. Ban karbi maganar ba sam, amma daga baya ganin yawan kudaden da ta yi min tayin su, sai na amince.”

Kan ta a sunkuye ne, ba ta iya kallon idanun Asiya. Ta ci gaba da cewa, “Na shiga ruda kaina, cewar zafin nema ba ya kawo samu. Na dubi yawan shekarun da na dade ina bautar aiki wa mutane ka’in da na’in, amma babu wani abin da na tara shi ne na ga dama ta samu, ta yadda zan samu ‘yancin kaina, na samu na sayi gida da jarin juyawa.”

Wani daci ya cike makogwaron ta, “Shi ne ki ka jefa Nurain cikin hatsari, don cimma burin ki.” Ba tambaya ta yi ba, bayani take mata, don tsabar fadin kullitin da ya toshe ma ta wuya saboda takaici.

“Wallahi Tallahi, ce min su ka yi ba za su cutar da shi ba. Kuma mun yi a kan komai ba zai wuce awa shida zuwa bakwai ba za a mayar da shi wajen ki. Ban yi zaton zai zarce har haka ba. Ki yi hakuri Anty.”

Asiya ta shiga tunanin idan ta yi magana a lokacin to ba za ta kame kan ta ba. Tabbas, za ta iya aikata abin da za ta iya nadamar sa daga baya. Ba sa da ‘yancin cutar da dan ta bisa kudirin su na neman dukiya! Ba sa da wannan damar cutar da su duka kamar yadda suka yi.

“Da gaske ne Larai, zafin nema ba ya kawo samu. Abin da ki ka min Allah ne kadai zai hukunta ki, don kuwa ko da a ce cutar da ke mu ke yi, ba za ki aikata ba balle kuma ba ma hakan. Hakkin Nurain ba zai taba barin ki ba tsawon rayuwar ki. Ki je da halin ki!”

Daga nan ne ta bar ta cikin kuka mai shiga jiki, ta na Anty ki yi hakuri. Na shiga uku! Wallahi sharrin shaidan ne.”

Na ta idanun sun ciko da hawayen, amma na takaici. Lallai sharrin shaidan da na son zuciya sun yi tasiri a kan duk wadan da za su iya cutar da jinjiri dan kwanaki bakwai don cimma burin su. Da ma ita suka dauka ba shi ba. Don idan ta tuna raba shi da ita da suka yi na tsawon kwanaki sai ta ji wani tirniki cikin makogwaron ta.

“I am afraid, satar kananan yara babban laifi ne wa kasa.” ASP ya fidda ita daga nisan zangon tunanin da ta yi. “It’s a capital offence, wanda dokar kasa ta yi babbar tanadin horo wa wanda aka kama da aikatawa. Ko da a ce ke kin yafe, tilas za a hora ta don zama aya wa masu hali irin na ta. Ko kuma ma su shirin yin sa.” Ya karasa zayyanawa.

“Babu yadda za a yi ne?” Umma ta yi tambayar.

ASP ya girgiza kan sa, “Babu. Don kuwa ita ce da hannun ta ta mika yaron wa sauran abokan laifin ta, kuma ta fadi hakan ne da bakin ta. Dole ne a hukunta ta. Sai dai za a iya nema ma ta sassauci kan yawan zaman kason da za ta yi.”