Kudiri

Babi Na Ashirin Da Tara

Misalin karfe daya na rana motoci suka yin jerin gwano tun daga Dagauda har zuwa garin Bauchi. Amarya Muhibbat ta na zaune cikin motar alfarma, Prado, wanda mijin ta ya tanadar ma ta don kai ta dakin ta.

Cikin motar iyayen ta, kannen mahaifin ta su biyu da kuma ‘yan uwan mahaifiyar ta su biyu su ma. Babu wata kawa a cikin su ko daya, domin an tanadar mu su wasu motocin na musamman, ta yadda abokai su ka hada karfin su ya kasance kusan kowacce motar da za ta koma Bauchi, bai wuce kawar amarya daya ne cikin ta da aboki day aba.

Yusuf ya ki amincewa matar sa ta shiga ko ina da ya wuce ta sa motar. Ba ya kaunar ta takura, ko ma wani ya kalla ma sa matar sa. Yayi biris da tsiyar da abokai ke ma sa, cewa ya fiye kishi da yawa. In dai a kan Asiya ce, to lallai zai iya yin fiye da hakan.

Ganin tafiyar ta ya yi a lokacin ya na kofar gidan su, kamar ya tintsire da dariya. Cikin ta bai girma sosai ba, hasali ma ya ma ta kyau ne. sai dai yunkurin tafiyar da take yi da kyar ya saka shi son ya dara. Ya san bai wuce gajiyar da ta yi fama da it aba.

Shi ya bude ma ta kofar da sauri na motar ta shiga ta zauna da kyau, ya yi biris da zolayar Sadi, da yake cewa a bar amarci wa Hadi, tun da shi ne sabon ango. Bai damu ba, don bay a kaunar matar sa ta sha wahala.

“Idan mun koma gida zan mayar da ke gida, ba sai kin je Dinner ba. Idan ya kama ma, sai na zauna na mi ki tausa.”

Ya kashe ma ta ido daya, sannan ya ja motar suna tafiya a jeren. Ita ma ta yi ma sa murmushi mai taushi. Amma ya hangi wani abu cikin idanun ta.

Tun shigar ta motar ba ta ce da shi uffan ba. akwai abin da ke damun ta. Ba dai gajiyar b ace, duk da sanin cewar gajiyar ma za ta iya saka mata kasala. Ya tabbata za ta fada ma sa komai, don ya yi imanin matar sa ba za ta boye ma sa komai ba.

Sun yi nisa kan hanya, amma ba ta yi yunkurin cewa komai ba. Ga shi kowacce dakika da ta wuce ya na jin yadda take shaker numfashin ta da yadda take fitar wa. Tabbas, akwai matsala….

“Sarma-sarma duduf!!” Ya furta ya na kallon ta.

Ita ma ta kalle shi,da farko ta nuna alamar daurewar kai, “Me ke nan?”

“A’a, ba haka ba ne.”

Ta nisa, sannan ta ce, “Wane ne yake mini Sarma-sarma duduf?”

Ya dan yi dariya, “Ko ke fa?”

“A’a, ba haka ba ne.”

“Okay. Masoyin ki ne, wanda ke kaunar ki, yak e kuma damuwa da damuwar ki, ya ke mi ki Sarma-sarma duduf.”

Ta dan yi murmushi sannan ta kawar da kan ta. Me ke ran ta? Ya na son ya sani. Tuntunin ma ya na son ya tambaya, amma bay a son ya takura ma ta, har sai ta yi hakan don kan ta. Ko ma meye, ya san dai bay a da nasaba da shi, sai ko sha’anin hidimar su ta mata.

“Na kira wayar ka kamar yadda ka bukaci hakan, amma ba ka dauka ba.”

Fuskar sa na kallon titi ya sake murmushi. Zancen ke nan, kan waya? Mata bas u da dama. Ya ce da ita, “Bayan har na bar masauki ban ji kiran ki ba? kin fi kowa sanin yadda nake son jin muryar ki a ko yaushe.”

“Na kira ka ma na. Ka duba ka gani.”

Ya dan kalle ta. Akwai wani abin da ke cikin muryar ta, wand aba zai iya fassara shi ba. Ya ce, “What’s the big deal? Tun da kin ce kin kira, na yarda.”

Ya ci gaba da kallon titi. Bai ga abin jan maganar ba a nan. Ya yarda da ita, dari bisa dari. Kawai dai ta na neman daga wa kan ta hankali ne.

Ta dan yi shiru na wani lokaci, kafin ya ji ta ce, “Na kira wayar ka, amma Maree ce ta amsa. Ta ce min ka na wanka ne a lokacin.”