KIŞ GÜNEŞİ Masalım #Wattys2017

42.)

Müstakil bir evin önünde durduk. Bana döndü ve "nisan burası benim çocukluğumu,gençliğimi geçirdiğim mahalle veee seni annemle tanıştırmaya geldim" dediğinde birden donuk ve şaşkın vaziyette bekledim. Kollarımdan tuttu ve "birşey söylemeyecek misin?".

Bense:"üzgünüm ama ben hala alakayı kuramadım. Annenle tanışmak isterim sakın yanlış anlama,sanırım arkadaşlarını,tanımak istiyor"dedim gerçekten anlamamıştım. Sina'ya da cüneytle de artık mesafeli durmaya başlamıştım. Benim istediğim,beklediğim başkasıydı artık daha iyi hissedebiliyordum bunu. Çenemi tuttu ve "bugün neden buraya geldiğini sana açıklayacağım. Ama önce içeri girmemiz gerekiyor"derken tam elimi tutacakken elimi geri çektim. Ona fırsat vermeden "hadi anneni daha fazla bekletmeyelim!"diyerek kapıyı gösterdim. Zile basar basmaz annesi kapıyı hemen açtı. Çok tatlı bir kadındı. Oğluna bakarken gözlerinin içi parlıyordu:"annesinin birtanesi hoşgeldin oğluşum benim"diyerek yanağına bir öpücük kondurdu ve yanaklarını sıktı. Aklıma birden ailem,annem geldi acaba ben bu yaşımdayken beni nasıl severdi,diyerek daldım birden "anne bu yaşa geldim hala beni 7 yaşımdayken sevdiğin şekilde seviyorsun"diyerek veryansında bulundu.

Annesi işaret parmağını ağzına götürerek "sus bakıyım,annelerinin gözünde çocukları hiçbir zaman büyümez"sonra bakışlarını bana çevirdi ve sıcak bir gülümsemeyle "hoşgeldin kızım,cüneyt senden çok bahsetti,bende tanışmayı çok istedim,iyiki geldin ben neslihan"diyerek birden beni de yanaklarımdan öptü ve sevgiyle sarıldı. İçeri girdiğimizde acaba hakkımda ne söyledi diye de düşünmeden edemedim.