Mijn duistere geheim (dramione)

Hoofdstuk 23

Hermelien
Morgen was de tweede opdracht van het toverschool toernooi. Heel Griffoendor wist ondertussen dat ik en Draco Malfidus een relatie hadden. En de meeste accepteerden dat ook wel gewoon behalve Ron dan. De rest van de school wist het niet echt meschien hier en daar iemand maar er werd niet gerodeld. Iets waar ik iedereen zeer dankbaar voor was. En Draco volgens mij ook sant in de ogen van de zwaderaars was ik nog steeds een smerig moderbloedje die omging met bloed verraders. Harry, Ron en ik zaten al de hele dag in de bib. Bladerend door dikke zware boeken van spreukenboeken tot zelf een verdwaalt kookboek dat ik gevonden had in een oude stoffige kast achterin de bib. Er stonden best leuke dingen in zo aks magisch gebak dus propte ik het vlug in mijn tas. Maar iets waardoor je onderwater zou kunnen ademhalen was bijna onvindbaar. Ik had al de hele nacht gelezen in boeken voor gevorderde duistere magie. Maar zelf daar in vont ik niets om onderwater te ademen. Harry had zelf al met een toestemming's briefje van professor Anderling op de verboden afdeling gekeken. En zelf mevrouw Romela de bibliotheek had haar hulp aangeboden. Gefrustreerd smeet ik een dik boek met vergeelde bladzijden dicht. Harry herhaal dat teksten nog eens, ik begon moe te worden en kende het volgens mij bijna uit het hooft. Harry zuchtte hoorbaar terwijl hij met zijn hooft op een boek lag. Ik zag in mijn ooghoek dat Ron zijn aandacht ook weer op Harry vestigde. We hadden dan Mechien knallende ruzie maar daar moest Harry nu niet onder lijden. We probeerde allemaal nog een boorschap te ontdekken in de eigenaardige tekst van de meermensen. 

"Wil je ons vinden, zoek ons lied.
Boven de grond zingen wij niet.
En denk eraan, tijdens het speuren,
Wie ons niet vindt, zal dat betreuren.
Je hebt een uur - dus snel beginnen,
Wat we roofden kun je dan herwinnen.
Maar na dat uur verstrijkt de tijd:
Te laat, verloren, voor altijd kwijt."

Ik wist waarover het ging. Hij moest een uur in het zwarte meer blijven en opzoek gaan naar de meermensen. En daar zou hij iets terug moeten krijgen wat ze van hem gestolen hadden. Fred en George kwamen vrolijk praten de bib binnen. Ron keek geïrriteerd op naar zijn oudere tweeling broers. Wat moeten jullie hier, zij Ron bod. Hij deed teugen iedereen bod die mij en Draco accepteerde. Inclusief zijn favoriete broers. Hermelien, Ron jullie moeten naar Perkamentus iets met het toernooi of zo. Ron smeet het boek dat hij in zijn handen had boos op de grond. Met gevolg dat mevrouw Romela met grote passen op ons af kwam lopen. Wemel raap dat boek op en zet het terug op zijn plaats. Ze keek hem streng aan maar hij kruiste zijn armen over zijn borst.

IK GA NERGENS HEEN MET DIE VUILE SLET OF LIEVER GEZEGT HOER WANT IK WEET ZEKER EN VAST DAT ZE ER VOOR BETAALT KRIJGT OM MET HEM NAAR BED TE GAAN. DUS IK WIJGER OM MET IEMAND IN ÉÉN RUIMTE TE ZIJN DIE HAAR TOCH IN DE KEEL VAN MALFIDUS STEEKT. IK ZOU NOG LIEVER MORGEN HARRY'S OPDRACHT OVERNEMEN.

Harry keek hem boos aan net als zijn tweelingbroers. Ik keek hem schaapachtig aan en geeuwde eens luit en op vallend maar Harry leek zicg wel iets aan te treken van Rons gedrag. Nou dan moet je mijn opdracht maar overnemen. Ik zou veel liever droog aan de kant zitten inplaats van in het koude meer met rare water wezens te zwemmen. Harry's stem klonk rustig met een kille ondertoon. En het was jij trouwens die zo dol graag wilde deel nemen aan het toverschool toernooi. Het was toch jij die het geweldig zou gevonden hebben om eeuwige roem te krijgen. Rons rode gezicht begon weer bleek was te trekken. Dat gebeurde altijd als hij kwaad was en iemand zij er iets van. Hij kon gewoon geen commentaar verdragen, zelf als professoren iets negatiefs tegen hem zijden moest hij altijd in conflict gaan. Harry zette zijn woorden verder. Meschien kan ik mee naar Perkamentus en dan kunnen we vragen of we mogen wisselen. Zijn stem klonk nog steeds kil maar zijn ogen lekken vuur te spugen. Het geschreeuw van Wemel deed me niet veel. Hij was gewoon jaloers om dat ik anders was dan hij dacht. En dat was zegt uitgedrukt, ik moet ook reageren op zijn geschreeuw. Nou je moet er ook niet perse met MIJ geen gaan ik kan prima voor mezelf zorgen. Fred deed nog een duit in het zakje, ik weet zeker dat ze jou hulp niet nodig geeft om het kantoor van Perkamentus te vinden. George knikte instemmend en grijnsde breed. Rons gezicht werd weer rood en hij opende zijn mond om terug te gaan schreden. Zo is het genoeg. De stem van mevrouw Romela die de hele tijd bij ons had gestaan snert ijzig door de stilte. Ze nam Wemel bij zijn oor en trok hem de bib uit. Ik breng gem zelf wel naar Perkamentus zij ze nog vlug tegen ons voor ze de bib verliet. Mogen wij u dan vergeleken juffrouw Griffel. De stemmen van Fred en George leken altijd precies op het zelfde moment te spreken. Ze staken blijde formeel en arm naar me uit. Ik gniffelde zachtjes en nam de armen van de tweeling aan. Nou ik hoop dat je nog iets vind Harry. Ik gaf hem een bemoedigende glimlach.

Draco.
Iedereen zat luit en Enthousiast de praten. Korzel en kwast zaten naast me op de tribune. Fleur, Krum en kannenwasser stonden al klaar bij het zwarte meer. Van Harry was nog geen spoor te bekennen. Fleur rilde echt verschrikkelijk in haar dunne blauwe badpak. Krum en kannenwasser droegen alle bij een korte broek en
t-shirt met het loge van hun school. Mijn ogen zochten naar Hermelien in de waas van rood en goud een tribune lager dan de onze. Daar was iedereen zien baar bezorgt waarom Harry nog niet aan de rand van het meer stond.
De stem van Barto Krenk klonk luit door het stadion of hoe je het ook moest noemen.

WE ZULLEN BEGINNEN MET DE TWEEDE OPDRACHT VAN HET TOVERSCHOOL TORNOOI. OM DAT DE HEET HARRY POTTER NIET OP TIJD ARRIVEERT WORT HIJ GEDISKWALIFICEERD.

NIET ZO SNEL BARTO DAAR KOMT HIJ NET AAN. Perkamentus had blijkbaar opgemerkt dat Harry aan kwam hollen. Hij droeg niet zo als iedereen zijn toernooi gewaad. Nee hij kwam aanrennen in zijn school gewaad zijn mantel wapperde achter hem aan. IK BEN ER, ik ben er. Zijn handen stonden op zijn knieën terwijl hij op adem probeerde te komen. De mensen van mijn tribune lachten hem hart uit. Ik wilde er boos op reageren maar dat zou er nog al raar overkomen.

OKÉ NU WE ALLE MAAL VOLTALLIG ZIJN HEEF IK EEN KORTE UITLEG OVER DE TWEEDE OPDRAAGT. DE VRIER KAMPIOENEN ZULLEN IETS MOETEN VINDEN WAT GISTEREN AVOND VAN HUN WEG GENOMEN IS. IEMAND DIE HUN HEEL DIERBAAR IS.

Had ik dit nu goed gehoord iemand die hun heel dierbaar is. Ik wist dat Hermelien veel voor hem betekende. En ik wist ook dat ik haar vandaag nog niet gezien had. Zenuwachtig staarde ik naar het koude meer. Ik mocht er niet aan denken dat mijn kleine duistere prinses daar beneden in de duisternis onderwater was. Wacht noemde ik nu bij de bijnaam die haar vader gebruikte. Er gleden rillingen over mijn rug toen ik aan heer Voldemort dacht. Ik vestigde mijn aandacht weer op Barto Krenk. Als Hermelien werkelijk daar beneden was wilde ik alle details weten.

ZE KRIJGE EKEAKT ÉÉN UUR DE TIJD OM HUN DIERBARE TERUG TE KRIJGEN. ALS JE NIET BINNEN DE TIJD TERUG BENT. JULLIE WETDN WAT ER DAN GEBEURT. NIET BINNEN DE TIJD VOOR ALTIJD KWIJD. IK WENS ALLE VIET VAN JULLIE VEEL GELUK BRENG JULLIE DIERBAREN VIJLIG TERUG. EN DAT DE BESTE MOGEN WINNEN.

Fleur, Krum en kannenwasser doken met een sierlijke boog het water in. Maar Harry liet door het koude water mat zijn mantel nog aan. Hij leek op iets te kauwen en het was niet iets wat hij lekker vont. Hij deed zijn mantel af en dook onder water.