Mijn duistere geheim (dramione)

Hoofdstuk 16

Harry
Nog steeds zat ik in de tunnel onder de gebochelde heks. De koude deed me niet zo veel meer. Maar de harde stenen vloer begin ik toch serieus door de mantel heen te voelen. Het dag boek was soms echt intersant maar soms sloeg ik wel wat stuken over. Ik wilde veel over haar weten maar elk detail over haar liefdes leven hoefde ik niet te weten. Ik wist niet hoe laat het was maar op de kaart te zien zocht Ron me. Ik moest maar eens terug gaan. Ik kreeg trouwens ook best honger. Ook al had ik best veel snoep van zagarienus op. Vlug keek ik op de kaard de van was uitgestorven. Maar voor de zekerheid sloeg ik toch mijn onzichtbaarheid mantel om. Op een drafje rende ik naar de leerlingenkamer van Griffoendor. Ik had mijn mantel afgedaan in een verlaten gang en hij zat nu veilig opgeborgen in mijn zwarte rugzak samen met het dagboek. Ik was bijna boven aan de trap toen ze begonnen te verschuiven. Vlug greep ik me vast aan de leuning. En keek zuchtend naar het portret van de dikke dame. Dit gebeurde nu zo vaak konden ze niet gewoon normale trappen neerzetten. Schokkend kwam de trap tot stilstand. Vlug liep ik de gang in voor ze weer gingen verschuiven. Ik liep gewoon door niet wetend waar ik heen ging. En voor ik het goed en wel besefte viel ik van de trap. Luit vloekend stond ik recht een veegde het onzichtbare vuil van mijn broek af. Ik keek rond en besefte dat ik voor het kantoor van Sneep stond. Vlug draaide ik me om maar het was al te laat. Sneep had me vast horen vloeken. Potter wat die jij hier. Langzaam draaide ik me terug om en keek recht in het zure gezicht van Sneep. Sorry professor ik lette niet op en voor ik het gort en wel besefte viel ik van de trap. Hij keek me argwanend aan. Wegwezen siste hij. Met een harde bonk viel de deur dicht voor mijn neus. Ik trok mijn wenkbrauw op terwijl ik de trap op liep. Ik begreep niet hoe iemand zo verbitter kon zijn. En wat deed een man die kinderen haatte eigenlijk op een school. Potter wacht. Verbaast draaide ik me om voor de zoveelste keer in een paar minuten tijd. Hij keek me met een geforceerde glimlach aan. Ik kreeg er rillingen van. Ik had Sneep nog nooit zien glimlachen. Langzaam liep ik de wenteltrap terug af. Weetje welke dag het vandaag in Potter. Er klonk verdriet in zijn stem. Vrijdag 30 december professor. Zij ik verbaast. Waarom zou hij aan mij vragen welke dag het was. Dat bedoel ik niet weetje wat er gebeurd is op deze dag vele jaren geleden. Ik schudde mijn hoofd, nee professor. Kom binnen ik moet je iets vergelen. Hij hield de deur van zijn kantoor voor me open. Aarzelend liep ik naar binnen.

Hermelien
Ik werd trillend wakker. Morgen was het de laatste dag van het jaar. Ik lag boven op Draco hij was ook waker. Hij streelde over mijn haar en ik begon te huilen. Ik kon gewoon niet geloven dat ik iemand vermoord had. Mij tranen doorweekten het witte shirt dat hij droeg. Ook hij was vannacht een parkeer waker geworden door nachtmerries. Ik keek in zijn bloeddoorlopen ogen van het huilen en sloeg mijn armen om hem heen. Sorry sorry snikte ik. Ik had hem echt laten schrikken gisteren.

Gisteren avond na het feest.
Lachent keek ik naar het dode lichaam van Aurora. Dit had ze verdient. Na al die keren dat ik bloedend thuis was gekomen. Gekleineerd door haar en haar vriendinnen. Ik keek naar mijn vader die trots keek. De menden in de zaal lachten luid behalve Draco, Bel, meneer en mevrouw Malfidus en Bellatrix. Mijn lag verdween toen ik in de ogen van Draco keek. Het drong tot me door wat ik gedaan had. Ik keek nog eens naar het bloedende levenloze lichaam van Aurora. Tranen vormden zich in mijn ogen. Vlug knipperde ik ze weg. Maar Draco had ze niet gezien. Mij ademhaling ging snel vier huiselven in vuile kussenslopen droegen de twee levenloze meisje de zaal uit. Kom hier kinderen riep mijn vader. Draco kwam in bewegen en liep naar mijn vader toe. Maar ik kon niet bewegen. Mijn benen begonnen te trillen. Moeizaam zette ik een stap naar voren. Maar mijn benen konden me niet dragen. Ik zakte op de grond. Draco rende op me af en hielp me overeind. Trillend probeerde ik met zijn hulp overeind te komen. Mijn vader keek neerbuigend op me neer. Ik was zwak en hij had het gezien. Ik beed op mijn tanden en liep zo recht mogelijk naar hem toe. Geef me he arm beval hij. Langzaam stook ik mijn linker arm naar hem uit. Hij sloot zijn koude handen om mijn pols en bracht zijn stok naar mijn boven arm. WACHT. Ik keek geschrokken de zaal rond. Het was Bel. Sorry dat ik u onderbreek mijn heer maar ik denk niet dat dit een hoed idee is. Hij keek haar woedend aan. En waarom dan niet juffrouw Black. Ik weet hoe moeilijk het is om aks meisje mijn teken te verbergen heer. Ze stopte even en kerk haar moeder aan. Ze kikte voorzichtig. En uw dochter gaat om met Potter en de welels als zij het zouden zien is heel uw plan voor niets geweest. Hij keek haar goedkeurend aan. Wel juffrouw Black dat is goed uitgedokterd door u. Ze heeft gelijk stemde Lucius in. Mechien moeten we maar tekens toedienen als de kinderen van school af gaan.

Terug in het heden.
En zo zijn Draco en ik nog geen echte dooddoeners. Maar we waren wel moordenaars. Ik ga me klaarmaken vlug drukte ik een kus op zijn wang en verliet de kamer.

Harry
Ik zat ik een grote leerstoel bij de haard. Sneep had thee voor me gezet en zelf dronk hij whisky. Zenuwachtig wachte ik af tot hij iets zou gaan zeggen. Vandaag is de dag dat je ouders zijn vermoord door Voldemort. Wat maakt jou dat uit je haatte mijn vader. Reageerde ik bod. Je hebt gelijk ik en je vader hadden geen bant. Hij zweeg even. Ik zag hoe er tranen in zijn ogen opwellen. Maar je moeder kende ik wel. Zijn stem trilde. Ik luisterde aandachtig naar hem. Je moeder was er altijd voor mij. We waren beste vrienden. Ze kwam voor me op als je vader en zijn vrienden me pesten. Ik kende haar door en door. We vertrouwden elkaar blindelings. Ook al zat zij in Griffoendor en ik in zwadderig. Er rolden tranen over zijn wangen. Ik wist niet wat ik moest zeggen of doen. Toen je James en Lilly iets kregen verbad hij haar om nog met me om te gaan. Ik keek geschrokken naar Sneep dat had ik nu niet echt verwacht van mijn vader. We spraken wel nog stiekem af tot dan iemand ons verklikte. James was woedend hij sloeg je moeder in haar gezicht. Maar ze was bag voor hem. Een dag later pakte hij mij aan. Ik kwam op de ziekenzaal te liggen en Lilly heb ik sins die dag niet meer gesproken. Ze was mijn enige vriendin ik had niemand. En telkens als ik in jou ogen kijk zie ik haar ogen naar me kijken. Hij stond op en liep naar me toe met getrokken toverstok. Het is beter dat he dit vergeet Harry. Hij zij het met spijs in zijn stem.

Ik keek hem verbaast aan. Professor wat doe ik hier. Je bent van de trap gevallen Potter. Vlug stond ik op. Neem deze drank dat zal de pijn snel minderen. Niet begrijpend liet ik me naar de deur lijden. Hij opende de deur. Nog een fijne vakantie Potter. Met die woorden sloot hij de deur let een harde klap dicht. Ik liep terug naar de leerlingen kamer. Onderweg kwam ik Ron tegen. Waar was je nou vroeg hij bezorgt. Ik ben blijkbaar van de trap gevallen en Sneep haf me dit. Ik tonde het kleine flesje aan Ron. Ron haalde zijn schouders op. Wat maakt het ook uit. Ga je mee eten. Ik knikte. O bijna vergeten. Ik opende mijn rechts en haalde er een zak met smekjes in alle smaken uit. Van  zagarienus zij ik. Dank je Harry. Hij nam de zak aan en propte het is zijn zak. Vrolijk praten liepen we verder naar de groots zaal. Ik vertelde Ron over het dagboek van Bellatrix Black. Dus dat betekend dat hij due niet genoemd mag worden een kint heeft. Ron keek me angstig aan. Nou dat is niet zekere wand toen ze dood gevonden werd was het kint weg. Michien heeft hij het wel weggehaald en opgevoed. Ron dat is belachelijk Voldemort is verdwenen toen hij mij aanviel. We bleven nog de hele avond praten over het mogelijke kint van Voldemort en Bellatrix Black. Ik was blij dat we terug konden praten de laatste tijd was het wat stroef tussen ons.