Mijn duistere geheim (dramione)

Aangenaam ik ben Eadlyn. Eadlyn Vilijn

Hermelien
Ik werd vroeg waker door mijn weker. Koortsachtige taste ik mijn nachtkastje af opzoek naar mijn gsm. Toen ik heb eindelijk gevonden had op de grond was ik dus waker en kon niet meer slapen. Ik had barstende koppijn. Ik legde mijn hoofd op de koude vloer. Ik trok me recht aan mijn bed en plofte er op neer. Mijn ogen gleden over de slaapzaal. Her verbaasde me helemaal niet dat Belinda niet in haar bed lag. Ze was waarschijnlijk met haar date mee gegaan. Zuchtend liep ik naar de badkamer. Mijn hoofd pijn was ondragelijk. Meschien moest ik straks even naar de ziekenzaal toe geen. Met een simpele spreuk liet ik de deur sluiten. Zo nu kon er niemand meer in. Een vlaag van misselijkheid overspoelde me. Ik ging boven de wc hangen. Vlug stook ik mijn vinger in mijn keel. Met een vreselijk geluid kwam alles van gisteren avond er uit. Meteen voelde ik me al een stuk beter. Ik stond op en vreef. met de rug van mijn hand over mijn mond. Oké Eadlyn wat is er gisteren gebeurt vroeg ik mezelf hard op af. Ik wist nog hoe ik gisteren avond de balzaal binnen was gegaan met Krum. We hadden gedanste en. Ik pijnigde mijn hersens af. En waarom was ik in vredesnaam zo vroeg opgestaan. Ik dacht diep na. Ineens schoot het me te binnen. Vandaag ging ik eindelijk naar huis. Wel naar het huis van Malfidus maar mijn vader verbleef daar. Ik deed vliegensvlug mijn kleren uit en ging onder het stromende water staan. Ik waste mijn haar vandaag niet. Anders was mijn haar te zacht en krulde het niet mooi. Onder het water dacht ik na over wat ik vandaag zou dragen. Het moest zwart zijn. Maar dat was geen probleem voor mij. Meschien een gescheurde zwarte skin met een Bordeaux trui en een lange leren jas. Wel hij kwal tot net onder mijn kont. Ik draaide de kraan dichte en wikkelde mezelf in een dikke handdoek. Ik wierp een blik op de binnen kant van mijn rechter arm via de spiegel. Ik wilde dat het duistere teken er zou branden. Ik wilde een dooddoener worden. Net als mijn vader. Vlug trok ik mijn kleren aan en ging naar de leerlingenkamer. Er was verder niemand van Griffoendor die een toelating had om naar huis te gaan. Dus ik kon me in alle rust voorbereiden op de ontmoeting met mijn vader. Ik wierp een blik in de spiegel toen ik de trap af liep. De rode trui stond mooi bij mijn haar en een natuurlijke make up look was ook niet mis. Ik zag Potter en Wemel bij de haard zitten. Bieden droegen ze een rode kerst trui. HEY jongens riep ik opgewekt toen ik naast Wemel in de zetel plofte. Ze kerken me bijeen een betje boos en bezorgt aan. Wat is het probleem vroeg ik niet-begrijpend. Bezorgd dacht ik aan gisteren avond. Ik wist nog steeds niet wat er gebeurt was. Niet te veel hoofdpijn vroeg Potters bezorgt. Valt wel mee waarom. Om dat je gisteren liep te flirten met Malfidus. Ik keek Potter geschrokken aan. Geen zorgen Lien je kon er niets aan doen. Eerlijk gezecht weet ik niets meer van gisteren avond. Kort samen gevat Viktor Krum heeft je zat gevoerd. En Ron dacht dat het Malfidus was. Om dat hij jou naar ons toe bracht. En toen heeft Ron hem bijna in elkaar geslaan. En Krum wat is er met hem gebeurt. Eerlijk gezecht geen idee. Maar ik denk wel dat professor Anderling hem aan zal spreken. Zij Potter terwijl we opstonden en richting de grote zaal liepen.

Op de trein.
Ik liep met knikkebeen in mijn armen de lege trein door. We allen Draco en zijn nicht Bel of zo was er ook. Ik liep voorbij de een na de andere coupe. Ik zicht verteld tot ik bij de coupe van Draco kwam. Ik schoof de deur open en ging voor hem zitten. Wat die jij gier griffel zij hij bod. Het meisje dat naast hem zat legde een hand op zijn schouder. Draco maak je nu niet kwaad oké. Hallo ik ben Bel van Detta. Ze glimlachte naar me en stook haar hand uit. Ik nam hem aan. Eadlyn, Eadlyn Vilijn. Draco kerk me met open mond aan. Heb ik iets verkeerd gezecht Draco. Of ben je me nu al beu. Wand je moet me nog de hele vakantie zien. Hij keek me met een triestige blik aan. Ik werd weer misselijk en stond vliegensvlug op. Zo snel ik maar kon rende ik naar de wc. Ik viel op mijn knieën voor de wc maar moest niet overgeven. Ik dacht aan het trieste gezicht van Draco. Er moest iets gebeurt zijn gisteren en ik kon er niet tegen dat ik het niet meer wist. Ik ging tegen de wand van de trein zitten met mijn benen opgetrokken. Ik dacht terug aan de keer dat we moesten nablijven. Eigenlijk vanaf die avond begon ik hem al leuk te vinden. Ik glimlachte aks ik er aan dacht hoe snel zijn hard klopte na onze kus. Ik wilde te tijd terug draaien om zijn lippen weer op de mijne te voelen. Ik zuchtte diep terwijl ik de kriebels in mijn buik probeerde weg te duwen. Ik kon niet met hem samen zijn. Niet als Hermelien en niet als Eadlyn. Ik moest me gewoon sterke houden en hem vergeten. Tranen rolden uit mijn ogen. Ik wilde hem niet vergeten. Ik hield van hem.

Draco.
Ik keek haar ongelovig aan. Hoe kon dit nou waar zijn. Het meisje waar ik dood veel van hield was de dochter van heer Voldemort. Ze sloeg een hand voor haar mond en rende doe coupe uit. Ik keek Bel aan en zij mij. Ken je haar vroeg ze een beetje van slag. Ik knikte het is Hermelien zij ik met bevende stem. Bel sloeg een hand voor haar mond. Het meisje waar je verlief op bent. Ik knikte. Het meisje die ik gisteren nog maar heb gekust. Het meisje die al maanden door mijn hooft zwerft. Het meisje die ik iedere nacht in mijn dromen zie. Het meisje van wie ik dacht dat ik haar kende. Ik staarde een betje glazig voor me uit. Bel leegde haar arm om me heen. Weet je Draco meschien vindt je vader het wel betere dan een moderbloedje. Heb je er al over nagedacht wat haar vader zal doen. Ik bedoel geen enkele vader ziet zijn dochter graag opgroeien en al zeker niet met een jongen. Een vader wil zijn kleine meisje beschermen tegen een gebroken hard en. Bel snoerde me de mond. Kijk Draco ik weet niet hoe het voelt op papa's kleine meisje te zijn. En als ik wel een vader had gehad zou ik ook al veel gebroken harten gehad hebben. Dus ik denk dat een vader er helemaal niet over te zeggen heeft. En hij moet gewoon geluk hebben met een jongen die zo veel van zijn dochter hout. Ze glimlachte naar me. Ik on zelf zeker. Hup ga haar zoeken en vertel wat je voor haar voelt. Bel duwde tegen mijn rug zo dat ik zou opstaan. Er is toch niemand in de trein die vooroordelen zal maken. Ik stond op ze had gelijk. Ik moest Hermelien ik bedoel Eadlyn vertellen wat ik voor haar voelde. En dit is meschien ook handig aangezien er niemand in de trein zit buiten ik. En ik luister gewoon harde muziek via mijn oortjes. Ze grabbelde in haar handtas en grinnikte. In een sierlijke boog hooide ze een condoom naar me. Mijn gezicht kleurde rood. Vlug stook ik het in mijn zak en verliet de coupe. Ik hoorde hoe Bel haar muziek luit klonk terwijl ze de glazen deur sloot. Ik liep naar het einde van de trein en keek in elke coupe. Maar ik zag haar nergens. Ik liep terug naar de coupe waar ik daarnet zat. Ik hoorde geen muziek meer. Ik keek door het raampje en zag de ze sliep. Haar hand ruste op haar buik. Ik glimlach. Ik was blij voor haar dat ze even alles kon vergeten. Ik besloot op in een andere coupe te gaan zitten zo dat ik haar niet zou wekken. Ik slenterde verder naar de voorkant van de trein. Toen ik voorbij de wc liep horde ik gesnik. Het moest Hermelien ik bedoel Eadlyn zijn. Voorzichtig klopte ik op de deur. Wie-wie is daar. Horde ik haar snikken. Wel er zijn maar drie mensen op de trein jij zit hier en Bel slaapt. Dus je weet wel wie het is. Ik wachte even maar toen werd de deur ontgrendelt. Ik keek in haar mooie ogen. Die nu opgezwollen en rood stonden maar toch. Ze bleef wel het mooiste meisje die ik kende. Ik dacht aan gisteren hoe ze naar me glimlachte. Ik legde mijn hand op haar schouder. Er bleven tranen uit haar prachtige bruine ogen rollen. Ik trok haar naar me toe en sloeg mijn armen om haar heen. Ik voelde hoe ze haar hooft op mijn schouder neer legde en hoe haar schouders schokten. Zo bleven we een paar minuten staan. Ik probeerde haar te troosten door over haar rug te strelen. Langzaam duwde ze me en paar sentimenten weg zo dat ze in mijn ogen kon kijken. Ik hou van je fluisterde ik bijna onhoorbaar. Ze glimlachte door haar tranen heen. Ik denk steeds aan onze kus toen we moesten nablijven zij ze zacht. En die van gisteren avond. We stonden zo dicht bij elkaar dat ik haar hard bijna voelde kloppen. Eerlijk gezegd weet ik niet meer wat er gisteren allemaal gebeurt is. Ze keek naar de grond. Ik kon het wel begrijpen ze was natuurlijk behoorlijk zat geweest. Maar toch kwetste het me ergens. Voorzichtig tilde ik haar kin op ze probeerde mijn blik nog steeds te ontwijken. Dan doe we die kus toch gewoon opnieuw. Zij ik met een hese stem. Ze keek me voorzichtig aan. Langzaam boog ik mijn hoofd naar voren en raakte mijn lippen de hare. De kus was trager dan de vorige. Maar zat wel vol liefde wat de andere dan weer niet hadden. Ik tilde haar op en duwde har tegen de want van de trein. Ze sloeg haar benen om mijn middel heen en beed op mijn lip. Ik begon kleine kusjes in haar nek te geven. Een kreun verliet haar mond. Ze maakte me gek. Net op dat moment maakte de trein een bocht en vielen we op de grond. Ze rolde boven op me en ging op mijn borstkast zitten. Ze boog voorover en kuste me weer. Plots stopte ze. Haar hand was richting mijn zak gegaan en ze had de condoom in haar hand. Ik voelde hoe mijn wangen rood kleurden. Ze grinnikte en kuste me opnieuw.