SUMMER AFFAIR

CHAPTER31

“Sweetheart, Hindi ko na kaya… I’m coming..” sabi ni Dale, na pinagsasabay ang pagungol at paghinga.

“Kaya mo ba akong sabayn..?”” nagawa nya pa talagang itanong yun.

‘Yes…yes…just make it faster and deeper.”

“As much as I want to kaya lang ang baby…”

“Just do as I say Dale, for fuck sake.”

Natigilan sya ng marinig ang sinabi ko.

“oh my, you will be the death of me my innocent seductress.”

Agad nyang ibinigay ang gusto ko mas binilisan at ibinaun nya ang kanyang bawat ulos, napapaungol ako ng malakas sa tuwing tinatamaan nya ang sentro ng pagkababae ko na
nagbibigay sa akin kakaibang sarap ng pakiramdam.

Napuno ng ungol namin ang buong silid at wala kaming pakialam kung nasa loob man kami ng eroplano, magkasabay naming narating
sukdulan na pangalan ng isat isa ang sinasambit.

Bago bumagsak sa kama ang hapo kong katawan ay niyakap ako ng mahigpit ni Dale at dinala
akong muli sa ibabaw ng dibdib nya.

“I love you.” Narinig kong sabi nya bago ako hinalikan sa noo.

Hindi ko alam kong nagkamali lang ba ako ng dinig ng sabihin nya yun o baka naman nasabi nya lang yun dahil sa naglalakabay pa sa kung saan ang kanyang kamalayan..

Dahil sa pakiramdam ko ay nanghihina pa ako ng husto kaya hinayaan ko si Dale na linisin ang gitnang bahagi ng katawan ko, unti unti ko na rin namang kinasanayan yun, tinulungan nya na
rin akong magbihis.

Ayaw ko pa sanang bumangon pero sabi nya ay malapit na raw kaming lumapag.

Makalipas nga ang wala pang labing limang minuto ay nakalapag na kami sa isang pribadong paliparan na pag aari ng kompanya ni Dale.

Todo alalay sya sa akin pagbaba ko ng hagdan, mahigpit ang hawak nya sa beywang ko na para bang ayaw akong pakawalan kahit sa loob ng sasakyan ay hindi nya ako binitiwan..

Mula sa airport ay sumakay kami sa isang bagong bagong luxury car na syang naghatid sa amin sa isang exklusibong subdivision na tanging mga bilyonaryo at kilalang tao lamang ang nakatira.

Pumasok kami sa isang napakagandang mansion na may tatlong palapag, yun na yata ang
pinaka Malaki at pinaka magandang bahay na nakita ko sa loob ng subdivision.

“ Kaninong bahay to.?” Tanong ko sa kanya habang inalalayan nya akong makababa.

“Sa atin.”

Halos malaglag ang panga ko sa sinabi nya.

Pagpasok namin sa loob ay may nakahilirang mga naka uniporming katulong na sabay sabay na bumati sa amin.

Isang tili mula sa itaas ng hagdan ang umagaw sa atensiyon namin.

“Aaaaa…….Youre here…”

Sabay kaming napalingon ni Dale sa pinagmulan ng tinig.

“Darlene.” Magkasabay naming sabi.

“The one and only.” Nagmamadali itong bumaba ng mataas hagdan.

Nagyakap ng mahigpit ang magkapatid.
“Congratulation my dear brother, I’m so happy for you.”

Tapos ako naman ang niyakap nya.

“I miss you Ayesha… sorry hindi ako nakarating sa kasal nyo, sayang ako pa naman sana ang maid of honor mo.”

Yes kahit hindi ko pa alam na kapatid nya si Dale ay sya na talaga ang napili kong maid of honor, kaya lang hindi nga sya pwede kasi may fashion show sya sa Milan.

Matapos ang mahigpit na yakap ay Tiningnan ko sya yung tingin na nagtatanong.

“Sorry hindi ko sinabi sayo na kapatid ko si Dale.” Alan nya na ang kasalanan nya.

“Bakit nga ba.?” Tanong ko sa kanya.

“Eh kasi naman ayaw mo naman syang pagusapan di ba. Lagi mo na lang pinuputol ang usapan kapag napupunta na sa kanya, galit na galit ka kasi sa kanya, kaya hindi ko na lang
iniopen baka kasi pati sa akin ay magalit ka rin.”

Hindi ako nakakibo, totoo naman kasi ang sinabi nya. Ayaw na ayaw ko noong pinaguusapan si Dale kasi kumukulo ang dugo ko. Ngunit makalipas lang ang mahigit isang linggo na
magkasama kami, at matapos ang ilang ulit na pag papaligaya nya sa akin sa kama ay parang bulang naglaho ang lahat ng galit ko sa kanya.

Kahit ako man ay nagtataka rin sa sarili ko, kung bakit ganun kabilis nagbago ang kalooban ko kay Dale.

Bakit napakadaling nawala ng galit ko sa kanya, o baka naman hindi talaga ako sa kanya galit kundi sa sarili ko, kasi hindi ko matangap na hindi naman talaga ako ganun katapang. Hindi ko
matangap na hindi ko naman talaga kayang magisa, na kahit anong kumbinsi ko sa sarili ko na kaya kong mabuhay magisa na wala ang mga magulang ko, ay takot pa rin akong lumabas sa mundong pinagkulongan nila sa akin, na ako mismo ay ayaw kong maging Malaya dahil kailangang ko sila, at ngayon kailangang ko ring tangapin sa sarili ko na kailangang ko si Dale higit kanino man, lalo na ngayon na may buhay na pumipintig sa sinapupunan ko ko.

“Hey nakatulala ka na naman…. Ano bang iniisip mo.?”

Nasa loob na kami ng Masters bedroom sa bahay ni Dale, nakapaligo at nakapag bihis na sya,

pero ako nakaupo lang sa gilid ng kama at tulad ng sinabi nya. Nakatulala.
Lumapit sya sa akin at naupo sa tabi ko. Nanonot sa ilong ko ang napakabango nyang amoy.

Ewan ko ba lately gustong gusto ko na naamoy ang amoy nyang yun.
Hinawakan nya ang dalawang kamay ko. Kumabog na naman ng mabilis ang dibdib ko.

“Ayesha, kung anoman ang gumugulo ngayon sa isip mo gusto kong kalimutan mo muna,
ipaubaya mo na lang sa akin ang lahat ang lahat, akong bahala sayo. Hindi kita pababayaan.”

“Dale… ayaw kong idamay ka sa pagkakamali ko. Ginusto ko to, kaya ako lang dapat ang nag sa suffer ng consequences ng ginawa ko.”

“Ayesha Kristine kailangang ko bang ulit ulitin sayo para tumino dyan sa isip mo na, asawa mo na ako, magkasama na tayo sa lahat ng bagay, for better or worse in sickness and in health, till
death do us part.” Puno ng sensiredad na sabi nya. O baka naman imagination ko lang yun.

“Siguro para sayo walang halaga ang mga salitang yun na sinambit natin sa harap ng altar, but for me it means a lot and I vow to fulfill that promise any way I can.”

Lalong bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa mga salitang binangit nya.

Tumagos yun sa puso ko.

Tama sya ng sambitin ko namin ang mga salitang yun sa harap ng altar para lang akong nagrerecite ng isang tula na sapilitang ipinasaulo sa akin ng teacher ko sa elementary. Ni hindi ko nga maalala kung sumabay ba talaga ako sa kanya habang sinasabi yun.

Basta ang alam ko wala ako sa sarili ng mga oras na ikinakasal ka kami, at ang tanging laman ng isip at puso ko noon ay kung gaano ko kinamumuhian ang lalaking katabi ko ng araw na yun.

Humigpit ang hawak nya sa magkabilang kamay ko bago nya iyun dinala sa bibig nya para bigyan ng mariing halik.

Napapikit ako ng mariin ng maramdaman ko ang mainit nyang labi sa likod ng palad ko.